سیلی پزشکیان به صورت رای دهندگان؟!

مسعود پزشکیان رئیس جمهور با صدور حکمی شهرام یزدانی سخنگوی ستاد انتخاباتی سعید جلیلی را به عنوان مشاور آموزشی خود منصوب کرد. پیش از این ابوالقاسم کریمی معاون رئیس ستاد انتخاباتی سعید جلیلی نیز به عنوان معاون اداری مالی ریاست جمهوری منصوب شده بود.

انتصاب برخی افراد جریان تندرو در دولت پزشکیان تنها محدود به پاستور نیست و تقریباً همه وزرای دولت در مسابقه‌ای برای ربودن دل حریف تلاش دارند که فعالین ستاد‌های انتخاباتی سعید جلیلی، قالیباف، زاکانی، ... و اعضای جبهه پایداری را در پست‌های حساس به کار گمارند.

مهدی عرب صادق، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی خانه احزاب ایران حتی از «تشکیل کارگروهی در وزارت نیرو توسط اعضای ستاد  انتخاباتی سعید جلیلی» برای تعیین پست‌های مهم این وزارت خانه خبر داد. احمد دنیامالی وزیر ورزش نیز ۳ نفر از معاونین کلیدی خود را از میان منصوبان و اطرافیان سعید جلیلی انتخاب کرد.
«غش در معامله با رای دهندگان»

آنچه در دولت پزشکیان به عنوان وفاق خوانده می‌شود، تاکنون مورد انتقاد گسترده بسیاری از فعالین سیاسی قرار گرفته و آن را مصداق «غش در معامله با رای دهندگان» و خلافگویی آشکار به مردمی اطلاق کرده‌اند که به برنامه‌های پزشکیان رای دادند و نه سعید جلیلی.
زیبایی،کیفیت و ماندگاری با محصولات رُست

با وجود انتصاب‌های پرتکرار مدیران ضعیف، خبر انتصاب عبدالعلی علی اصغری رئیس سابق صداوسیما و رحمانی فضلی وزیر سابق کشور به عنوان سفرای ایران در مسکو و پکن یک شوک عمومی را در سپهر سیاسی کشور در پی داشت.

جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات در اینباره  گفت: «شنیده‌ها حاکی است آقایان عبدالعلی علی‌عسگری و رحمانی فضلی به ترتیب به عنوان سفرای ایران در مسکو و پکن انتخابا خواهند شد. استفاده از مدیران سالخورده با کارنامه پرابهام که عنوان «بانی وضع موجود» برازنده‌شان است با کدامیک از ارکان گفتمان وفاق همخوانی دارد؟ وزارت خارجه محل انباشت تجربه و کانون ابتکار عمل است نه کانون بازنشستگان و محل تجربه‌اندوزی».

«فقط به سر نزدیم به پا هم زدیم»

در حالی که برای مثال آمریکا و بریتانیا دو تن از کارکشته‌ترین دیپلمات‌های خود را مانند نیکلاس برنز و کارولین ویلسون را به عنوان سفیر در پایتخت مهمی مانند پکن انتخاب کرده‌اند، انتخاب رحمانی فضلی با مدرک تحصیلی جغرافیا (گرایش برنامه ریزی روستایی) برای چنین پست کلیدی، با انتقاد صاحبنظران مواجه شد.

رحمانی فضلی که توسط علی لاریجانی به دولت روحانی معرفی شده بود، تقریباً توانست تمام برنامه‌های اصلاحی دولت تدبیر و امید برای حوزه وزارت کشور را عقیم بگذارد. وی تحت تحریم بین‌المللی قرار دارد و سفر و خروج از کشور او احتمالاً به یک چالش دیپملماتیک بدل خواهد شد. او با جمله مشهور «فقط به سر نزدیم به پا هم زدیم» در تاریخ سیاسی کشور ماندگار شد، رحمانی فضلی این جمله را در پاسخ به سوال یکی از نمایندگان در خصوص نحوه برخورد با معترضان بیان نمود. فضلی نیز مانند علی عسگری از مدیران ارشد صداوسیما بود.
مدیری برای همه فصول

یک روزنامه اصولگرا نیز در واکنش به احتمال انتخاب رحمانی فضلی و علی اصغری با عنوان «سفارت‌خانه یا رفاقت‌خانه» به شدت در خصوص فقدان تجارب دیپلماتیک این دو مدیر ابراز نگرانی کرد و آن را از مصادیق «قحط الرجال» نامید.

به ویژه اینکه سفیر، تنها یک مقام تشریفاتی نیست، بلکه چهره اصلی ایران در تعاملات دیپلماتیک دوجانبه و چندجانبه است، تسلط بر زبان و داشتن دانش دیپلماتیک از الزمات این شغل حساس است.

با توجه به احتمال بازگشت تحریم‌های سازمان ملل و اسنپ بک، روابط ایران با چین و روسیه بیش از پیش اهمیت خواهد یافت و این دو سفارتخانه میدان آزمون و خطا نخواهد بود.

علی عسگری به لطف پشتیبانی سیاسی، در بی ارتباط‌ترین مشاغل ممکن به کار گمارده شد. وی از معاونت امور سیاحتی و زیارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شرکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای رفاه رفت و به عنوان مدیرعامل این فروشگاه مشغول به کار شد، میزان مخاطبان صداوسیما در دوره ریاست عسگری بر این رسانه نیز با ریزش قابل توجهی مواجه شد.

این مدیر همه فن حریف! سپس بدون داشتن حتی یک روز سابقه در حوزه پتروشیمی به عنوان رئیس بزرگ‌ترین هلدینگ پتروشیمی کشور (خلیج فارس) انتخاب شد، دوره‌ای که با عدم اورهال، زیان گسترده و افت سوددهی قابل توجه، چندین واحد مهم پتروشیمی کشور همراه بود.

حال به نظر می‌رسد که حامیان سیاسی، وی را برای پست حساس سفیر ایران در مسکو در نظر گرفته‌اند، آن هم بدون آنکه حتی یک روز در وادی دیپلماسی سابقه کار داشته باشد.

یکی از حقوقدانان و از اعضای کانون وکلای دادگستری چنین انتخابی را «سیلی پزشکیان به صورت رای دهندگان امیدوار به اصلاحات» خواند.