رادو سال‌های سال است در پرسپولیس حضور دارد و همواره در این سال‌ها دروازه‌بان شماره دو پرسپولیس بوده است. علیرضا بیرانوند به لطف حضور در ترکیب ثابت تیم ملی مرد شماره یک پرسپولیس بوده و رادو تنها در زمان محرومیت و مصدومیت بیرانوند بازی می‌کرد. رادو همه نیمکت‌نشینی‌ها را تحمل کرد و هرگاه به میدان می‌رفت خوب بازی می‌کرد تا جایی که وقتی امروز علیرضا بیرانوند درصدد جدایی از پرسپولیس است، باشگاه اعلام کرده دروازه‌بان جدیدی جانشین او نخواهد شد و رادو جای گلر شماره یک را می‌گیرد و باشگاه به دنبال جذب دروازه‌بان دوم به جای رادو است.

رفتار رادو یک درس و یک الگوی خوب برای فوتبالیست‌های ایرانی است که تا نیمکت‌نشین می‌شوند، غر می‌زنند و مصاحبه کرده و در میانه‌های راه تیم را ترک می‌کنند. رادو یک‌بار دیگر نشان داد بازیکن نیمکت‌نشین با صبر و مبارزه می‌تواند جایگاه خود را در فوتبال به دست بیاورد. همان‌طور که رادو در روزهای نیمکت‌نشینی هرگاه به ترکیب ثابت تیم راه پیدا می‌کرد، خوب ظاهر می‌شد، به طور حتم در آینده هم نمایش‌های خوبی درون دروازه تیم خواهد داشت به این خاطر که برای رسیدن به این موقعیت، سختی‌های زیادی را به جان خریده است.

علیرضا بیرانوند به دنبال حضور در تیم آنتورپ است و باشگاه پرسپولیس هم اعلام کرده با جدایی او، رادو گلر یک تیم خواهد شد. رادو بالاخره مزد صبرش را در تیم پرسپولیس گرفت و طبیعتاً این رفتار به خاطر سال‌ها حضورش در فوتبال حرفه‌ای است. فوتبال ایران سال‌های سال است حرفه‌ای شده، اما مشکل اینجاست که فوتبالیست‌های ما فقط پول حرفه‌ای می‌گیرند، اما رفتارشان آماتورگونه است. حضور دو دروازه‌بان اسمی ایرانی در یک تیم همیشه با حاشیه‌های تلخی همراه بود. نمونه‌اش در استقلال که در نهایت سیدمهدی رحمتی مجبور شد جمع آبی‌ها را ترک کند و راهی تیم شهرخودرو شود. این اتفاق در تیم‌های دیگر هم رخ داده بود.

رادو یکی، دو سال روی نیمکت نشست، اما موفقیت‌هایش را با تیم تجربه کرد و هرگاه بازی کرد، بهترین نمایش را در ترکیب تیم داشت و با این ذهنیت به طور حتم در آینده و با خداحافظی علیرضا بیرانوند هم می‌تواند مهره قابل اتکای تیمش باشد.