نوزدهم نوامبر 1995 برای دوست‌داران فوتبال ایتالیا و اروپا روز خاصی است. بیست و سه سال پیش در چنین روزی، جیانلوییجی بوفون سنگربان ایتالیایی محبوب و پرآوازه امروز، نخستین حضور حرفه ای اش در فوتبال را تجربه کرد. او شش سال در پارما بازی کرد و عملکرد خیره کننده اش در 168 بازی او را در لیست خرید یوونتوس، یکی از بهترین باشگاه های اروپا قرار داد. او در سال 2001 با 51 میلیون یورو به یوونتوس پیوست و در جریان بیش از 500 بازی موفق به کسب 9 قهرمانی سری آ، چهار قهرمانی جام حذفی ایتالیا و پنج قهرمانی سوپر جام ایتالیا شد. او در جریان رسوایی کالچوپولی در سال 2006 به همراه یوونتوس به سری بی سقوط کرد اما برخلاف اکثریت هم تیمی هایش که برای بازی در سطح نخست فوتبال اروپا، یوونتوس را به مقصد تیم های دیگر ترک کرده بودند، در تورین ماند و یک قهرمانی در سری بی نیز به تالار افتخاراتش اضافه کرد.

استعداد او از ابتدا در تیم ملی ایتالیا نیز به چشم آمده بود. او از تیم زیر شانزده ساله های ایتالیا، بازی در پیراهن کشورش را آغاز کرد و پس از حضور در همه رده های سنی به تیم نخست ایتالیا دعوت شد. او در کنار تیم ملی ایتالیا قهرمانی جام جهانی 2006 و نایب قهرمانی یورو 2012 را به دست آورد. فصل گذشته شاید یکی از تلخ ترین سال های دوران حرفه ای سنگربان دوست داشتنی یوونتوس بود. بوفون و  هم تیمی هایش نتوانستند به جام جهانی صعود کنند و رویای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با اخراج او مقابل رئال مادرید دست نیافتنی تر شد. بنابراین جیانلوییجی تصمیم گرفت تا چالش جدیدی را تجربه کند و برای دومین بار در زندگی اش، باشگاه ورزشی خود را تغییر داد.

شماره یک تیم ملی ایتالیا و یوونتوس پس از اتمام قراردادش با تیم تورینی، با قراردادی یک ساله به پاریسن ژرمن پیوست. اما او جایگاه ثابتش در تیم های پیشین خود را در تیم فرانسوی ندارد و نیمکت نشین آلفونس آرئولا، سنگربان تیم ملی فرانسه است. با این حال بازی کردن کنار تیموتی وه آ و مارکوس تورام، فرزندان کم سن و سال بازیکنان هم عصر دوران جوانی بوفون، بیانگر دوران طولانی حضور بوفون در سطح نخست فوتبال جهان است. اتفاقی که برای کمتر بازیکنی در تاریخ هیجان انگیز فوتبال رخ داده است.