درهرنقطهاي از دنيا و در نظامهاي دموكراتيك هريك از نامزدهاي انتخاباتي برخلاف شعارهايشان و پس از پيروزي با واقعيتهايي روبه رو ميشوند و براساس آن واقعيتها تصميم ميگيرند. لذا براي كلينتون و ترامپ هم شرايط به همين منوال خواهد بود؛ بنابراين درحاليكه ۵ عضو دائمي شوراي امنيت در مورد برجام تصميم گرفتند و از ديگر سو برجام به تاييد شوراي امنيت هم رسيده است، چگونه كلينتون و يا ترامپ ميتواند آن را زير پا بگذارد؟ چراكه برجام يك تعهد بينالمللي است و در صورت رياست جمهوری كلينتون با توجه به اينكه كه وي در دولت باراك اوباما بهعنوان وزير امور خارجه خدمت ميكرد به همين علت بايد از منظر حقوق بينالملل به برجام و تعهداتش نسبت به ايران پايبند باشد. اگرچه كلينتون به جانبداري از اظهارات صهيونيستها ميپردازد اما بازهم بايد به برجام پايبند باشد. اين مساله در آمريكا بسيار باب است كه كانديدا از دو هر دو حزب دموكرات و جمهوريخواه براي مبارزات انتخاباتي از يك زاويه به حمايت از رژيم صهيونيستي و تاييد مواضع اين رژيم ميپردازند اما درنهايت بر اساس منافع ملي ايالاتمتحده عمل خواهند نمود. استراتژي كلان آمريكا عمدتا از خاورميانه به خاور دور آسياي شرقي معطوف شده است. درعين حال آمريكا در روابط خود با عربستان و متحدان عربي اين كشور برخي احتمالات را در نظر ميگيرد و از سوي ديگر نياز آمريكا به نفت خاورميانه تقريبا از بين رفته و خود به يك صادركننده تبديل شده است؛ بنابراين همه اين مسائل نشان ميدهد كه ديگر رياض آن جايگاه قبلي را براي آمريكا ندارد. ازاين رو حوادث منطقه هم نقش تعيينكننده در تصميمات رئيسجمهور آينده آمريكا دارد تا فرارسيدن روز نهايي انتخابات و مشخص شدن رئيس دولت جديد آمريكا ممكن است حوادث جديدتري پيش آيد كه بر سياستهاي منطقهاي آمريكا اثرگذار باشد؛ اما بهطوركلي اگر حزب دموكرات همچنان روی کار باشند رويه همكاري با اروپا را مدنظر خود قرار خواهند داد. البته در هر صورت موضع آمريكا در قبال ايران تغييري نخواهد كرد. بههرروي حزب دموكرات علاوه بر مساله حقوق بشر بر مسائلي عامه نظير طبقات فرودست كشاورزان، كارگران، مهاجران خارجي و اقليتها و طبقات جوان تمركز و در مسائل سياست برونمرزياش بينالملليعمل ميكند. آمريكا همچنين معتقد به افزايش توانمنديهاي دولت فدرال است، برخلاف جمهوري خواهان كه معتقدند بايد بيشتر به دولتهاي ايالتي توجه شود. دموكراتها طرفدار بيمههاي اجتماعي و مخالف افزايش مالياتها هستند. در مسائل حقوق بشر همانطور كه اشاره شد دموكراتها بسيار نسبت به آن حساسيت نشان خواهند داد اما در مورد برجام گمان ميرود به آن پايبند باشند. درهرحال شرايط در زمان انتخابات با زماني كه يك نامزد انتخاباتي در مقام مسئوليت و تصميمگيري مينشيند و در جايگاه يك رئيسجمهور عمل ميكند، كاملا متفاوت است؛ زيرا همانطور كه اشاره شد تغييرات آينده در منطقه نقش تعيينكننده در تصميمگيريها خواهد داشت. مثلا اكنون كنگره آمريكا، عربستان را در مورد حوادث يازده سپتامبر مقصر ميدانند و از سويي به خاطر اقداماتش در يمن مورد انتقاد است و درعينحال نيز به اين مساله هم اشاره كردند كه داعش ساخته و پرداخته مباني ارزشي مانند سلفيگري و وهابيت است كه از عربستان سرچشمه ميگيرد. اين علائم پديدار شده است، به همين علت آمريكا تلاشش بر اين است كه احتمالات لازم را نسبت به عربستان در نظر بگيرد. در رابطه با منطقه و ايران هم در آينده به همين منوال خواهد بود، آنها بر اساس تغييرات تصميم ميگيرند.