یک دانشجو شرح حال اغتشاش های صورت گرفته توسط بسیج دانشجویی واحد علوم و تحقیقات را اینگونه روایت کرد:
امروز طبق روال همیشگی منزل را برای شرکت در کلاس های درس بعد از تحمیل ترافیک خیلی سنگین صبحگاهی ترک کردم، اما در بدو ورود به دانشگاه، متعجب و حیران با فضایی نه چندان دانشگاهی مواجه شدم.
دوستان و شاهدان ماجرا گفتند بحث و جدل از آنجا آغاز شد که حفاظت دانشگاه طبق معمول هر روزه از دانشجویان کارت دانشجویی برای ورود مطالبه کرد ولی این روال هر روزه محلی برای عقده گشایی و ایجاد هیاهوهای سیاسی برخی از دوستان ما که دست بر قضا بسیجی هم بودند باز گذاشت.
بعضی از این دوستان از ارائه کارت دانشجویی امتناع کردند و پس از درگیری لفظی با حفاظت شروع به هیاهو و شعار دادن آنهم در راهرو ساختمان کردند. پس از پرس و جو متوجه شدم تجمع غیرقانونی این تشکل به دلیل عدم مجوز آنهم با حضور زاکانی از سوی دانشگاه لغو شده است و امروز بابی برای ایجاد دعوای سیاسی آنها شده است.
با بلندتر شدن فریادها و شعارهای بی ادبانه به مسئولان دانشگاه پرسنل برای آرام کردن فضا وارد عمل شد و چندین تن از اعضای عصبانی بسیج را دعوت به آرامش نمود اما این دوستان با شکستن شیشه های پایگاه، فحاشی و برخورد فیزیکی با کارکنان حفاظت شرایط غیر قابل وصفی برای دانشگاه و دانشجویان رقم زدند.
آنچه برای من بیشتر مایع تأسف شد پخش سرود "یار دبستانی من" آن هم با دست زدن 7-8 نفر بسیجی در آستانه 28 صفر و ایام سوگواری رحلت پیامبر اکرم( ص) بود.
روشن شدن میکروفن دفتر بسیج همانا و خواندن سرود و بیانیه آقای زاکانی علیه دانشگاه همانا. در نهایت کلاسهای درس مجاور این دفتر که با اخلال اعضای بسیج متشنج شده بود به حالت نیمه تعطیل درآمد تا شاید این بار پادرمیانی برخی از اساتید با معترضان بتواند آرامش را به دانشگاه بازگرداند اما نه تنها این مذاکرات مثبت نبود بلکه با اعتراض برخی دانشجویان دکتری به سیاسی کاری بسیج و تبدیل دانشگاه به باشگاه سیاسی مناقشات جدیدی این بار میان دانشجویان با اعضای بسیج اتفاق افتاد.
حراست دانشگاه اینبار نمی دانست باید اعتراض بسیج را آرام کند یا اعتراض اساتید و دانشجویان به بسیج را که باعث برهم خوردن کلاسها شده بودند.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
