روزنو :مقامات اسرائیلی به این نتیجه رسیده اند که سریع ترین و مطمئن ترین راه برای جلوگیری از توسعه برنامه هسته ای، موشکی و منطقه ای ایران، ترور مقامات ارشد و نیروهای مؤوثر ایران است.

یازدهم سپتامبر 1962، دانشمند صنایع موشکی آلمان هاینز کروگ، هرگز از دفتر خود در مونیخ بازنگشت و ناپدید شد. او کارشناسان مهم برنامه موشکی جمال عبدالناصر بود، که کشورش دو جنگ با اسرائیل را پشت سر گذارده بود. مسئول این ترور امّا سازمان اطلاعاتی اسرائیل، موساد بود که با استخدام یک فرد نازی که زمانی از نزدیکان آدولف هیتلر بود، کروگ را به قتل رساند. این ترور امّا آخرین نمونه از ترورهای موساد نبوده است. تنها در اردیبهشت و خرداد ماه سال جاری، موساد متّهم به ترور هفت تن از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله دو سرهنگ شد.

ترور از دیر باز تا کنون یکی از ابزارهای پر کاربرد برای اسرائیل بوده است. در سال 1948 و زمانی که اسرائیل برای شناخته شدن به عنوان یک کشور تلاش می کرد، اعضای گروه شبه نظامی اسرائیلی موسوم به "لهی" مذاکره کننده ارشد سازمان ملل، فولکه برنادوت را ترور کردند. جالب اینجاست که یکی از اعضای این گروه شبه نظامی، اسحاق شامیر بعدها نخست وزیر اسرائیل شد. همچنین گفته می شود که شامیر در عملیات داموکلس (ترور هاینز کروگ) شرکت داشته است و البته در داستانی غیر معمول، روایت می شود که او دانشمندان نازی را از هواپیما به بیرون پرتاب کرده است. اسرائیلی ها در اینگونه عملیات مخفی، تخصص و تبحّر دارند. امّا آیا یک سیاست خارجی که تکیه اصلی اش به ابزار ترور و کشتار غیر قانونی است، می تواند موفّق باشد؟

اسرائیل در چند سال اخیر و بطور پیوسته، مقامات و کارشناسان ارشد برنامه های هسته ای، موشکی و منطقه ای ایران را هدف قرار داده است. مهم ترین این عملیات، قتل (شهید) محسن فخری زاده دانشمند ارشد هسته ای ایران در سال 2020 بود. گمانه زنی های متعددی در مورد ترور او مطرح شد که آخرین آنها، استفاده از یک تیربار کنترل از راه دور بود. جالب اینجاست که اگر چه مقامات اسرائیلی معمولاً از اظهار نظر در مورد این ترورهای هدفمند امتناع می کنند، امّا در این مورد خاص، جزئیاتی را با نیویورک تایمز در میان گذاشتند. ایران امّا حداقل تا کنون نتوانسته است اقدامات اسرائیل را تلافی کند و واکنش سازمان های اطلاعاتی و مقامات ارشد نظامی ایران، ترکیبی از سردرگمی و تهدیدهای عملی نشده بوده است (به ادّعای مجله فارین پالیسی). البته اسرائیل در بکارگیری سیاست ترور هدفمند تنها نیست و ایالات متحده آمریکا نیز بویژه در سال های پس از 11 سپتامبر، ترورهای زیادی از این دست و بیشتر توسط هواپیماهای بدون سرنشین انجام داده است. کشتار هدفمند البته با هدف دست یابی سریع به هدف محدود انجام می شود. برای مثال در ماجرای ترور محسن فخری زاده، برنامه هسته ای و موشکی ایران متوقف نشد، بلکه تنها یک فرد مهم برای این برنامه ها حذف شد. این سیاست البته که تأثیر قابل توجهی دارد، امّا این تأثیر بنیادین نیست.