روزنو :یافته‌های انصاف نیوز نشان می‌دهد بر خلاف تبلیغات سنگین داخلی، صادرات نفت و میعانات گازی ایران هنوز فاصله معناداری با قبل از تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده دارد و اعداد اعلامی توسط دولتمردان سیزدهم، بزرگ‌نمایی شده است.

گزارش ماهانه اوپک که دوازدهم آوریل منتشر شده، کل تولید نفت ایران را بالغ بر ۲ میلیون و ۵۴۶ هزار بشکه در روز تخمین زده است. این رقم، از میانگین گزارش‌های تولید چند منبع مستقل به دست آمده و بنابراین معتبر محسوب می‌شود.

اگر همه نفت تولیدی کشور به مصرف صادرات می‌رسید، ادعاهای متعدد درباره رشد چشمگیر صادرات نفت در دولت سیزدهم رنگ واقعیت به خود می‌گرفت اما نکته قابل توجه این‌جاست که بخش بزرگی از نفت تولیدی، به مصرف پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌های داخلی می‌رسد و با کسر این میزان مصرف (بین ۱ میلیون و ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار بشکه در روز) از کل تولید، خالص نفت باقی‌مانده برای صادرات کمتر از ۷۵۰ هزار بشکه در روز است.

حال اگر گفته‌های وزیر نفت را مبنا قرار دهیم و رقم صادرات میعانات گازی را هم به نفت خام صادرشده اضافه کنیم، باز هم مجموع صادرات نفت و میعانات گازی کشور به یک میلیون بشکه در روز نمی‌رسد. اوجی در فروردین ماه گذشته گفته بود: «در دولت سیزدهم، صادرات میعانات گازی ۳ تا ۴ برابر شد و از رقم ۶۰ هزار بشکه در روز، به رقم ۲۳۰ تا ۲۴۰ هزار بشکه در روز در ماه‌های پایانی سال رسید.»

احتمالا همین سخنان و گزارش‌های دیگر وزارت نفت مبنای سخنان رئیس‌جمهور در جمع روحانیون و علمای مازندران قرار گرفت. ایشان در آن جمع مدعی شد: «امروز شرایط فروش نفت به قبل از تحریم‌ها رسیده و پول فروش نفت نیز به کشور باز می‌گردد.»

به نظر می‌رسد ادعای بازگشت عایدات کشور از فروش نفت خام و میعانات به پیش از تحریم‌ها، تنها تلاشی برای برجسته‌سازی ضعف‌های دولت پیشین است. به عبارت دیگر، دولتمردان حاضر برای اثبات این مدعا ‌که دولت پیشین به دلیل دل‌بستگی به برجام دستاورد چندانی نداشته است، شروع به بزرگ‌نمایی اقدامات خود کرده‌اند. اما پرسش مهم این‌جاست که آیا متوجه تبعات چنین گزاف‌گویی‌هایی درباره صادرات نفتی هستند و آیا چنین ادعاهایی در بلندمدت به سود منافع ملی است؟