روزنو-اکنون ایران دوستان کم تری دارد و برای نخستین بار در چهار دهه گذشته این درک در حال شکل گرفتن در ایران است که پیش از رسیدن به مرحله انفجاری باید تصمیمی اساسی و بنیادین اتخاذ شود

به گزارش سايت روزنو؛نشریه محافظه کار امریکایی "نشنال ریویو" در مقاله ای با اشاره به این که چرا ایران باید کارزار فشار حداکثری ترامپ را جدی بگیرد می نویسد:"به نظر می رسد برآورد ایران از تاثیر تحریم های امریکا علیه آن کشور اشتباه بود. فشار حداکثری دولت ترامپ و در کلیت آن روانشناسی سیاست امریکا علیه ایران موثر بوده است‌.

نرخ بیکاری در ایران افزایش یافته است. نرح تورم در ایران افرایش یافته و قیمت نفت کاهش یافته و درآمد نفتی ایران و تولید ناخالص ملی آن کشور نیز با افت قابل توجهی مواجه شده است. اکنون ایران دوستان کم تری دارد و برای نخستین بار در چهار دهه گذشته این درک در حال شکل گرفتن در ایران است که پیش از رسیدن به مرحله انفجاری باید تصمیمی اساسی و بنیادین اتخاذ شود".

این نشریه می افزاید:"سال ۲۰۲۰ سال ۱۹۷۹ و یا ۱۹۸۳ و یا ۱۹۸۶ نیست حتی سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ و یا سال ۲۰۱۱ نیز نیست. اکنون به چهار دلیل ذیل شرایط برای ایران دشوارتر شده است شرایطی که نتیجه کارزار فشار حداکثری ترامپ بوده است":

نخست آن که اکنون امریکا خود به بزرگترین تولید کننده نفت جهان تبدیل شده و قطع جریان نفت از خاورمیانه امریکا را آسیب پذیر نمی سازد. البته امریکا در زمینه لزوم باز ماندن تنگه هرمز حساس است و به این موضوع توجه دارد اما حساسیت آن کشور به اندازه اروپا و چین نیست که نیازی جدی به این آبراهه برای واردات انرژی دارند.

اکثر امریکایی ها هم اکنون علاقه ای ندارند وارد جنگ بر سر تنگه هرمز با ایران شوند. آنان نمی خواهند دختران و پسران شان برای باز و امن ماندن جریان واردات انرژی چین و اروپا از ایران کشته شوند. از سوی دیگر، قیمت جهانی نفت کاهش یافته امری که به نفع مصرف کننده امریکایی است‌.

کاهش قیمت نفت به دو دلیل عمده روی داده است: نخست حضور تولید کنندگان تازه در بازار نفت و دوم ضربه بر اقتصاد جهانی ناشی از شیوع ویروس کرونا. از سوی دیگر، اسرائیل متحد امریکا نیز در زمینه تولید گاز طبیعی به خودکفایی رسیده است. جهان عرب، روسیه و امریکا که مجموعا مسئولیت تولید بیش از ۶۰ درصد از نفت جهانی را برعهده دارند همگی دوست دارند ایران را از بازار نفت به عنوان یک رقیب حذف کنند. در مجموع ایران اکنون با کاهش قیمت نفت کم تر از هر زمان دیگری نفت صادر می کند.

دوم آن که ایران نتوانسته رفتار ترامپ و تصمیمات او را درک کند. او به سیاست خارجی سنتی دو حزب اصلی امریکا متعهد نبوده است و به توصیه های مشورتی مشاوران مبنی بر احتیاط کردن و میانه روی باوری ندارد در عوض او غیر قابل پیش بینی است و هراسی ندارد که فردی بی پروا، خطرناک یا غیر قابل پیش بینی به نظر رسد.

او علاقه ای به لغو یکجانبه تحریم ها علیه ایران ندارد. در نتیجه، شعارهای مرگ بر امریکا در تهران به نفع ترامپ است تا بتواند بر لزوم فشار بیش تر بر ایران تاکید کند. چهار دهه است که در ایران شعار یکنواخت مرگ بر امریکا سر داده می شود (حال آن که بسیاری از ایرانیان دوست دارند به امریکا سفر کرده یا مقیم این کشور شوند) جهان نیز نگرانی چندانی درباره بهم ریختگی ای که ایران خود در ایجاد آن نقش داشته ندارد.

اکثر کشورها از ایران نمی ترسند.  تنها روسیه و چین، ایران را مشتری خود می دانند. ترامپ تاکنون آن چه گفته را به مرحله عمل درآورده است. در عرصه سیاست خارجی، او سفارت امریکا را به اورشلیم (بیت المقدس) منتقل ساخت، کمک‌های امریکا به فلسطینیان را قطع کرد، امریکا را از توافق هسته ای با ایران و معاهده اقلیمی پاریس خارج ساخت و با چین بر سر تعرفه های تجاری رو در رو شد.

سوم آن که دیگر تنها دو قطبی اسلامی - غربی وجود ندارد.‌ تنش میان شیعه و سنی به دلیل برنامه اتمی ایران تشدید شده است و دولت های عربی ایران را تهدیدی علیه خود قلمداد می کنند و معتقدند برنامه اتمی ایران در نهایت به رقابت هسته ای در منطقه خواهد انجامید‌.

اکنون نظرسنجی ها در افکار عمومی جهان عرب سنی نشان می دهند که بسیاری، اسرائیل را قدرتی بیطرف و حتی طرف سومی مفید و نه دشمنی ذاتی قلمداد می کنند و باور دارند که دشمن دشمن من دوست من است و ایران را دشمن اصلی می دانند. به عبارت دیگر، اکنون علاوه بر امریکا و اسرائیل، بخش مهمی از دولت های عربی نیز مخالف ایران هستند‌. به نظر می رسد ایران در حال حرکت به سوی کره شمالی شدن است.

چهارم آن که کارزار فشار حداکثری سبب شده ایران واکنشی عمل نماید و تهاجمی تر رفتار کند. اکنون ایران‌ مجبور است خود برای آینده اش تصمیم گیرد. نیروهای امریکایی دیگر در نزدیکی مرز ایران در معرض آسیب پذیری قرار ندارند برخلاف سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ که ایران نیروهای امریکایی را هدف حمله قرار می داد.

اکنون برخلاف سال ۲۰۰۳ زمان حمله امریکا علیه عراق، ایالات متحده گرفتار نیست و برخلاف دوره رکود اقتصادی پس از سال ۲۰۰۸ میلادی اکنون امریکا با وخامت اوضاع اقتصادی مواجه نیست. امریکا علاقه و تمایلی به حمله علیه ایران و یا حتی طراحی کودتا علیه ایران ندارد. امریکا می داند با کاهش درآمد نفتی ایران کمک های آن کشور به حزب الله و حماس نیز کاهش خواهند یافت.

هر روز که از قطع روابط ایران و امریکا می گذرد امریکا ضرری نمی کند و مجبور به پرداخت هزینه ای نیست و منتظر حمله نظامی تهران نیز نیست. هم چنین، کسی توصیه نمی کند که ترامپ سناریوی لیبی را علیه ایران اجرا کند. امریکایی ها علاقه ای به حکومت ایران ندارند. آنان هم چنین، علاقه ای به شنیدن این جمله کلیشه ای که تحریم ها به مردم ایران آسیب می رسانند ندارند.‌ در واقع، سیاست ترامپ بود که سبب شد تا هزاران ها نفر در ایران به نشانه اعتراض به خیابان ها آمده و شعار دهند. اکثریت ایرانیان شعار مرگ بر امریکا سر نمی دهند.

این نشریه در پایان می نویسد:"اکنون توپ در زمین ایران است. ایران در نهایت یا باید به امریکا امتیاز دهد و یا آن که مدل مشابه سال ها پیش آلبانی یا چین دوران مائو را بپیماید که نتیجه وخیمی خواهد داشت مدلی که باعث اقتصادی بسته تر و فضای بسته محدودتر سیاسی خواهد شد".