متعاقب آن کانال ها و برخی سایت های دیگر خبری را منتشر کردند که براساس آن دو تیم استقلال و پرسپولیس برای جذب بازیکن و مربی خارجی باید مجوز وزارت ورزش و جوانان را به دست بیاورند. در این خبر آمده است:« مشکلات مالی و همچنین مشکل انتقال ارز به حساب مربیان و بازیکنان، در چند ماه اخیر باشگاه‌ها و حتی فدراسیون فوتبال را دچار مشکلات عدیده‌ای کرده است. از جمله ماجرای فسخ قرارداد مارک ویلموتس با فدراسیون فوتبال و آندره‌آ استرماچونی با باشگاه استقلال که شرایط سختی را به کشور تحمیل کرد. در عین حال هنوز تکلیف گابریل کالدرون با باشگاه پرسپولیس مشخص نیست و این در حالی است که پرسپولیسی‌ها تکلیف بدهی برانکو ایوانکوویچ را هم مشخص نکرده‌اند. مسائل به وجود آمده، وزارت ورزش و جوانان را بر آن داشته است تا جذب مربی و بازیکن خارجی از سوی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را منوط به کسب مجوز از این وزارتخانه کند.»
اما این اتفاقی است که می تواند فوتبال را وارد پروسه ای غیر تخصصی کرده و از الان می توان حدس زد که قرار است ماجرا پیچیده تر با مشکلات بیشتری همراه باشد. اینکه وزارت ورزش می خواهد تشخیص بدهد که آیا بازیکن یا مربی خارجی به درد این دو تیم می خورد یک مساله کاملا فنی و فوتبالی است که در وهله اول سرمربیان و کمیته فنی و سپس مدیرعاملان باشگاه ها درباره آن تصمیم بگیرند. اما در حالی که دولت هر روز و هر سال از کوچکتر و محدودشدن فعالیتهایش در عرصه حرفه ای ورزش سخن می گوید در عمل می بینیم که این گستره عملیاتی روز به روز افزایش پیدا می کند.
فقط استقلال و پرسپولیس دولتی هستند؟
استقلال و پرسپولیس در سال های اخیر با یک مشکل بزرگ مواجه هستند. آن ها در مواقعی که نیاز به پول دارند تیم های حرفه ای هستند اما در زمان انتخاب هیات مدیره و مدیرعامل و حتی بازیکن تیم هایی هستند که براساس منویات دولتمردان عمل می کنند. این باعث شده که این دوتیم با وجود پتانسیل بسیار زیادشان بسوزند و هیچگاه نتوانند در مسیر رشد و موفقیت اصولی قرار بگیرند. جالب است که دولت در زمانی که این باشگاه ها نیاز به پول و امکانات دارد اعلام می کرد که حق کمک به آن ها را ندارد اما وقتی این باشگاه ها درصدد انجام داخلی ترین امورشان مثل جذب بازیکن هستند وزارت ورزش ورود می کند. این وضعیت نوعی استیصال را در اداره این دو باشگاه به وجود می آورد ضمن اینکه یک سرمربی و کمیته فنی یک باشگاه به مراتب بهتر از مدیران وزارت ورزش می تواند بفهمد که یک بازیکن یا یک مربی به کارش می آید یا نه؟ آیا قبل از اینکه هرویه میلیچ و شیخ دیاباته به ایران بیایند کسی فکر می کرد این بازیکنان به چنین موفقیتی دست پیدا کنند؟ اما سرمربی استقلال با توجه به شناختی که از تیمش و این بازیکنان داشت آن ها را جذب کرد اما شاید اگر قرار بود یک تفکر خارج از مجموعه فنی تیم این انتخاب ها را انجام می داد حتما مسایلی چون مصدومیت دیاباته یا بازی نکردن میلیچ در سال های اخیر را دلیلی برای انتخاب نکردن آن ها می دانست.
اما نکته قابل توجه دیگر اینکه در لیگ برتر تیم هایی چون فولاد خوزستان، پارس جنوبی، نفت مسجد سلیمان، پیکان، شاهین بوشهر، صنعت نفت ، سایپا و ذوب آهن در زمره تیم های دولتی هستند اما با وجود مشکلات زیادی که این باشگاه ها به خاطر دولتی بودن متحمل می شوند اما کمتر پیش می آید گرفتار چنین مسایلی شوند.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
