این رسانه عربی نوشته است:"در حال حاضر بمب افکن های روسی تی یو – 22 ام 3 از جنوب روسیه در مودزوک حرکت کرده اند. گفته شده است که به تازگی ایارن و روسیه با یکدیگر توافق نظامی کرده اند که زمان پرواز هواپیماهای روسی به میزان 60 درصد کاهش یابد تا از این طریق کرملین بتواند در هزینه صرف شده نظامی صرفه جویی کند و هم چنین اثربخشی حملات هوایی اش بهبود یابد".
به گزارش خرداد، این سایت در ادامه افزوده است که فاصله پرواز از روسیه به سوی هدفی در نزدیکی پالمیرا 2.150 کیلومتر است در حالی که از پایگاه هوایی همدان این مسافت به 900 کیلومتر کاهش می یابد. این سایت اشاره کرده است که روسیه در اواخر سال 2015 میلادی پایگاه هوایی ای را در لاذقیه ایجاد کرده که چندان برای هواپیماهای نوع تی یو -22 ام 3 به عنوان بزرگترین بمب افکن های جهان مناسب نیستند.
ارتش روسیه هنوز اعلام نکرده که چگونه بسیاری از این نوع توپولف ها در پایگاه هوایی ایران فعالیت می کنند. این سایت نتیجه گیری کرده است که این موضوع نشان دهنده گسترش روابط سیاسی و نظامی ایران و روسیه دو متحد دولت اسد در سوریه است. این سایت مدعی شده که روسیه هم چنین از عراق نیز خواسته است که چون ایران حریم هوایی اش را در اختیار روسیه قرار دهد تا موشک های کروز به سوریه رسانده شوند.
روزنامه "لااستامپا" ایتالیا نیز به این موضوع اشاره کرده و افزوده است که روسیه درخواست کرده که ایران حریم هوایی اش را در اختیار آن کشور برای اعزام نیرو و تجهیزات نظامی به سوریه قرار دهد.
توپولف 22 چیست و چه کارکردی دارد؟
توپولف-۲۲ (به روسی: Туполев Ту-22) -نام ناتو: Blinder - نخستین بمب‌افکن فراصوت اتحاد جماهیر شوروی بود که شرکت توپولف آن را طراحی و تولید کرده و در دههٔ ۱۹۶۰ در ارتش شوروی به خدمت گرفته شد و آخرین نمونه‌های آن در دههٔ ۱۹۹۰ از رده خارج گردید. این هواپیما به تعداد ۳۱۱ فروند تولید شد و شرایط ناامیدکننده‌ای داشت زیرا برخلاف انتظار مقامات شوروی، فاقد بُرد بین‌قاره‌ای بود. بعدها هنگامی که هنوز در خدمت ارتش شوروی بود به‌عنوان سکوی پرتاب موشک ای‌اس-۴ به‌کار گرفته شد. توپولف-۲۲ یکی از معدود بمب‌افکن‌های جنگ‌دیده شوروی‌ست. این بمب‌افکن به وسیلهٔ نیروی هوایی عراق، در طول جنگ ایران و عراق و به‌وسیلهٔ نیروی هوایی لیبی، علیه چاد و تانزانیا به‌کار گرفته می‌شد.
توپولف-۲۲ به‌عنوان یک جایگزین فراصوت برای بمب‌افکن توپولف-۱۶ ساخته شد. طراحی اولیهٔ این هواپیما در شرکت توپولف برای برآورده کردن این نیاز در سال ۱۹۵۴ آغاز گشت و در زمان طراحی نام هواپیمای ۱۰۵ را به خود گرفت. نخستین نمونهٔ اولیهٔ آن در سال ۱۹۵۷ تکمیل گردید و نخستین پرواز خود را از فرودگاه ژوکوفسکی در تاریخ ۲۱ ژوئن ۱۹۵۸ انجام داد. خلبان این پرواز آزمایشی یوری آلاشیف بود. در دسترس بودن موتورهای نیرومندتر و لزوم کاهش نیروی پسار در این هواپیما منجر به ساخت یک نمونهٔ اولیهٔ اصلاح شده در آن گردید که ۱۰۵ آ نامیده شد. نخستین پرواز مدل اصلاح شده در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۹۵۹ انجام گرفت.
به طور کلی توپولف-۲۲ها هرگز کارایی قابل قبولی از خود نشان ندادند. با وجود این که شوروی‌ها کروی پروازی عرب‌ها را برای عدم آموزش مناسب سرزنش می‌کردند و عدم موفقیت توپولف-۲۲ها را به خاطر این موضوع می‌دانستند، ولی عدم دقت هر تک حمله‌ای که به وسیلهٔ توپولف-۲۲ها انجام می‌شد فقط به خاطر آموزش بد کابر سلاح یا عدم مهارت و بی تجربگی او نبود، بلکه بیشتر به خاطر ضعف تکنیکی این هواپیما بود. سیستم بمباران توپولف-۲۲ب و بیشتر سلاح‌های آن به استثنای بمب‌های فاب-۵۰۰ به آسانی معیوب می‌شدند، چه در سرعت و ارتفاء بالا و چه در سرعت و ارتفاع پایین. در مورد توپولف-۲۲کا نیز وضع به همین گونه بود و موشک خا-۲۲ سلاح بسیار غیرقابل اعتمادی بود و گزارش‌های رسیده دربارهٔ به کار گیری آن به وسیلهٔ عراقی در خلال سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۶ نشان می‌داد که فقط یکی از ۱۲ موشک شلیک شده همانگونه که سازندهٔ آن تبلیغ می‌کرده و کروی پروازی انتظار داشتند عمل نموده است.
بهترین عملیات جنگی بلایندرها حمله توپولف-۲۲ب‌های لیبی به فرودگاه انجامنا در سال ۱۹۸۶ و همچنین حمله توپولف-۲۲های عراق به جزیره خارک در سال ۱۹۸۸ بود و هیچ‌کدام از عملیات‌های دیگر این هواپیما نتوانستند به اندازه این دو حمله موفقیت آمیز باشند.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
