ناصر حجازی رفته؟ باورش سخت است. برای ما و برای آنهایی که زمانی ورد زبانشان، نام بزرگ حجازی بود. بعد از آن 2 خرداد 1390، آن 2 خرداد لعنتی که حجازی را از میان همه برد، هنوز هم او برای خیلی‌ها زنده است، جسمش رفته اما روحش، یادش، تمام خاطراتش و البته صداقت بیانش در بینمان مانده است. برای او نمی‌شود از واژه‌هایی چون شادروان، مرحوم و زنده‌یاد استفاده کرد. او برای همه زنده است، به خصوص آنهایی که هنوز فراموشش نکرده‌اند. آنهایی که کماکان به تلفن همراهش پیامک می‌فرستند و آنهایی که هنوز حجازی برایشان زنده است. 

بعد از یک چشم بر هم زدن و گذشت سه سال از مرگ حجازی، همچنان تلفن همراه او پذیرای دوستدارانش است. پذیرای دلنوشته های آنها در مدح اسطوره. روزی بالغ بر 150 پیامک به تلفن همراه حجازی با همان شماره 1060300-0912 ارسال می‌شود. آتیلا حجازی، آتوسا حجازی و بهناز شفیعی، مسوول چک کردن این پیامک‌ها هستند. آتیلا می‌گوید: «موبایل پدرم همیشه روشن است، به جز شب‌ها که خودمان خاموشش می‌کنیم. اتفاقا همین الان داشتم پیامک‌ها را می‌خواندم و جواب دوستداران پدرم را می‌دادم. مردم همیشه به ناصر حجازی لطف دارند و برای آنها، پدرم همچنان زنده است. این نشان می‌دهد که مردم واقعا به پدرم وفادارند و یاد ناصر حجازی در خاطرشان مانده است.» 

هر روز چند پیامک به تلفن همراه ناصر حجازی ارسال می‌شود؟ آتیلا حجازی می‌گوید: «چون حجم inbox محدود است و بیشتر از 100 پیامک در آن جا نمی‌گیرد مجبوریم که هر روز، پیامک‌ها را پاک کنیم. هر روز، نزدیک ظهر که تلفن را روشن می‌کنیم، حدود 100 پیامک می‌خوانیم که تا آخر شب، تعداد آن به 150 پیامک هم می‌رسد. همه این پیامک‌ها را جواب می‌دهیم و این یکی از سرگرمی‌های روزانه من، مادر و خواهرم است.» 

اما پیامک‌ها حاوی چه نکاتی است؟ چه کسانی برای ناصر حجازی پیامک می‌فرستند و درد دل‌هایشان چه چیزهایی است؟ آتیلا حجازی می‌گوید: «خیلی از افرادی را که پیامک می‌فرستند نمی‌شناسم اما بین آنها چند نام آشنا هم مشاهده می‌کنم. افرادی مثل رضا وطنخواه که همچنان بعد از سه سال برای پدرم پیامک می‌فرستد. متن پیامک‌ها هم بیشتر حاوی درد دل‌ مردم است. بعضی از مردم در متن پیامک برای پدرم فاتحه می‌فرستند، برخی‌ها می‌گویند روحت شاد و برخی دیگر از کلمه دلتنگتیم استفاده می‌کنند.» 

در خلال جام جهانی، به خصوص روز بازی‌های تیم ملی ایران هم سیل این پیامک‌ها به سمت تلفن همراه ناصر حجازی سرازیر شده. آتیلا می‌گوید: «مثلا وقتی عید باشد، بازی استقلال باشد یا بازی تیم ملی، تعداد این پیامک‌ها بیشتر از قبل هم می‌شود. مثلا در روزهایی که تیم ملی ایران در جام جهانی بازی داشت، برای پدرم نتیجه را می‌فرستادند یا می‌نوشتند برای تیم ملی دعا کن تا برنده شود! برای هر مناسبتی از پدرم یاد می‌کنند و این نشان می‌دهد که او هنوز در قلب مردم، جایگاه مستحکمی دارد.» 

رضا وطنخواه یا همان رضا فاکتی معروف پرسپولیسی‌ها، یکی از پای ثابت‌های ارسال پیامک به تلفن همراه ناصر حجازی است. وطنخواه بعد از سه سال هنوز مرگ دوست قدیمی خود را فراموش نکرده. 

اما صحبت‌های وطنخواه که با بغض او همراه می‌شود: «درست است که ناصر به لحاظ فیزیکی از پیش چشمان ما رفته اما در قلب من یکی همیشه حضور دارد. او هم فوتبالیست خوبی بود و هم آدم خوبی. باعث خوشحالی‌ام بود که مدتی با ایشان زندگی کردم. حیف شد که رفت، چون مثل او در این فوتبال دیگر پیدا نمی‌شود. چه می‌شود کرد، یک روز می‌آیی و یک روز هم باید بروی. مدتی پیش وقتی نوه‌ام به دنیا آمد، به پسرم گفتم او آمد و ما باید برویم تا مبادا جای او در این دنیا تنگ شود. 

خوش به حال آنهایی که در دل مردم جا دارند، حتی بعد از مرگشان. خوش به حال حجازی که مردم هنوز دوستش دارند و این نشان می‌دهد که او در میان مردم زندگی کرده و از بین آنها نرفته است.» 

رضا وطنخواه خاطره‌ای هم از ناصر حجازی نقل می‌کند. همان خاطره معروف شیر پیونگ‌یانگ: «یادم می‌آید برای انجام بازی‌های مقدماتی جام جهانی به کره شمالی رفتیم. آن زمان به کره شمالی، توفان آسیا می‌گفتند. در یک زمین خاکی روبروی کره شمالی بازی کردیم. ناصر در آن بازی یک تنه جلوی آنها ایستاد و انواع و اقسام توپ‌ها را مهار کرد. آن زمان می‌شد توپ را به دروازه‌بان پاس بدهی و او هم توپ را با دست بگیرد. به هر کدام از مدافعان ما پاس می‌داد، سریع توپ را به خودش برمی‌گرداندند! ناراحت می‌شد و می‌گفت شما هم کاری کنید، من چقدر توپ بگیرم.» 

رضا وطنخواه در پیامک‌های خود چه متنی را برای حجازی ارسال می‌کند؟ مدافع سابق پرسپولیس چند تا از این متن‌ها را برایمان می‌خواند: «من روز تولد ناصر را با ارسال پیامک به او تبریک می‌گویم. هر از چند گاهی هم که یادی از او می‌کنم برایش پیامک می‌فرستم. ناصر برای من زنده است. با او درد دل می‌کنم و حرف‌هایم را در قالب پیامک به او می‌زنم. دو تا از پیامک‌هایم در خاطرم مانده. یکی برای آن زمانی است که هنوز فوت نکرده بود. برای او فرستادم: باران باش و ببار، نپرس کاسه‌های خالی از آن کیست؟ این را برای او پیامک زدم و خواستم که تا می‌تواند به این فوتبال خدمت کند. نگوید که فلانی جهود است و فلانی مسلمان نیست و من به این دلیل نمی‌توانم کار کنم.» 

اما یکی از پیامک‌هایی که رضا وطنخواه بعد از مرگ ناصر حجازی برای او فرستاده: «این پیامک را چند وقت پیش برای ناصر فرستادم؛ در درون سیب، دانه‌هایی است محدود، در درون دانه، سیب‌هایی است نامحدود. ناصرجان تو دانه باش نه سیب.» 

نام ناصر حجازی همیشه در یادها باقی می‌ماند، حتی حالا که 3 سال از فوت او می‌گذرد. اینها را نوشتیم تا بگوییم او همیشه زنده است.