پیش از شروع جام جهانی کسی از تیم ملی انتظار خاصی نداشت اما بعد از بازی با آرژانتین، هواداران انتظار داشتند که بوسنی را ببریم و به مرحله بعد برویم.

در روزهای سرمربیگری خولیو ولاسكو در تیم ملی والیبال، وقتی ایران تیم‌های بزرگ والیبال دنیا را شكست می‌داد، تا مدت‌ها حرف از این زده می‌شد كه موفقیت‌های والیبال ایران تنها یك جرقه است و این موفقیت‌ها تداوم نخواهد داشت. اما ظاهرا هواداران تیم ملی فوتبال ایران اعتقادی به جرقه ندارند! بازی خوب تیم ملی فوتبال مقابل آرژانتین باعث شد بسیاری از هواداران فوتبال، ذهنیت منفی كه پیش از جام جهانی نسبت به تیم ملی داشتند را فراموش كنند و با رویا پردازی، ایران را برتر از بوسنی بدانند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ روزی كه تیم ملی فوتبال ایران مقابل آرژانتین عملكرد خوبی داشت و می‌توانست حتی یك امتیاز هم از این تیم قدرتمند بگیرد، توقعات از تیم ملی به قدری بالا رفت كه بوسنی را پایین‌تر از ایران تصور می‌كردیم. هواداران تیم ملی انتظار داشتند ایران حتما بتواند بوسنی را شكست دهد و به مرحله بعدی جام جهانی برود؛ غافل از اینكه تا دو هفته پیش از آن، موجی از ناامیدی نسبت به تیم ملی، ایران را فراگرفته بود و كسی انتظاری از ملی‌پوشان نداشت.
پیش از آغاز جام جهانی، انتقادهای زیادی از كروش می‌شد. یكی از انتقادات، دعوت نكردن از بازیكنانی مثل علی كریمی و مهدی رحمتی بود. منتقدان خبر نداشتند كه كروش برای سه مسابقه حساس تیم ملی در جام جهانی، دروازه‌بانی را زیر نظر دارد كه از مهدی رحمتی بهتر است و در خروج‌هایش روی ارسال از كناره‌ها، شجاعت به خرج می‌دهد و خوب كار می‌كند. تصور می‌شد تیم ملی در میانه میدان با مشكل مواجه خواهد شد و آنجاست كه جای خالی علی كریمی به چشم می‌آید. اما كروش با عملكردش جواب منتقدان را داد. او كاری كرد كه حتی یك لحظه هم نبودن بازیكنانی مثل علی كریمی و مهدی رحمتی احساس نشود.
پیش از آغاز جام جهانی، پیامك‌هایی دست به دست در كل ایران می‌چرخید كه در آن‌ها گفته می‌شد برای صعود ایران به مرحله بعدی جام جهانی، زمین باید شیب داشته باشد. اما الان همان نفراتی كه این پیامك‌ها را برای دوستان خود می‌فرستادند، مصیبت‌زده شده‌اند كه چرا تیم ملی صعود نكرده. اهالی فوتبال ایران خیلی زود فراموش كردند كه بوسنی چه ستاره‌هایی دارد و توقع خودشان پیش از شروع جام جهانی چه بوده. انتقاداتی هم در مورد بازی‌های تداركاتی تیم ملی می‌شد. از این انتقاد می‌شد كه چرا ایران با تیم‌های خوب و بزرگ مسابقه نداده است.
انتظارات به قدری بالا رفت كه بعد از باخت تیم ملی به بوسنی، حتی علی كفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال و سجادی معاون وزیر ورزش در مصاحبه‌هایشان گفتند تیم ملی مقابل بوسنی خوب نبوده و از این حرفی نزدند كه بوسنی تیم خوبی است. اما بد نیست اهالی فوتبال به اتفاقات و گمانه‌زنی‌های روزهای پیش از جام جهانی رجوع كنند؛ روزهایی كه در آن‌ها اصلا كسی حرف از بردن بوسنی نمی‌زد و فقط گفته می‌شد كه ایران باید در جام جهانی تلاش خود را بكند. اتفاقا بازیكنان و كادر فنی تلاش خود را هم كردند. آن‌ها بهتر از داشته‌های فوتبال ایران نتیجه گرفتند و بیشتر از چیزی كه تصور می‌شد دویدند. حالا بد نیست یك بار دیگر با خودمان مرور كنیم كه از تیم ملی چه انتظاری داشته‌ایم و چه به دست آورده‌ایم. كاش می‌شد جوابی منطقی برای این سوال پیدا كرد كه انتظارات از تیم ملی چرا یك شبه بالا رفت؟