رهنما در خصوص رقم هایی که برای آزادی جوانان محکوم به اعدام تامین می شود، گفت: پیش از این شائبه ای به وجود آمد که در مراسم همت عالی مبلغ های زیادی جمع می شود و در اختیارخانواده های مقتول قرار می گیرد. به همین دلیل طی صحبت هایی که  در انجمن کودک با هنرمندان داشتیم، قرار شد که در مراسم های این چنینی تا سقف صد و پنجاه میلیون تومان پول را برای آزادی این جوانان تامین کنیم و بقیه مبلغ را خودشان جمع آوری کنند. خانواده امین خانه خود را فروختند تا بتوانند مبلغ دیه مورد نظر را تامین کنند.

بهاره رهنما یاد آور شد: این مراسم روز دوشنبه ساعت 10 شب در سینما فرهنگ برگزار می شود. تهیه کننده «خط ویژه» در زمان اکران فیلمش خیلی از این قبیل اقدامات استقبال می کرد اما اکران این فیلم به پایان رسیده و این امکان وجود نداشت که این مراسم را برگزار کنیم. فیلم «طبقه حساس» هم که پیش از این برای آزادی جوان دیگری اکران شده بود، این بود که تصمیم گرفتیم به سراغ فیلم «چ» برویم و در این مسیر با حمایت پخش کننده این فیلم و موسسه فیلمیران مواجه شدیم که تمام قد از این کار حمایت کردند.

رهنما در پایان سخنانش گفت: اکران فیلم به صورت همت عالی خواهد بود و من از تمام مردم خواهش می کنم که در این کار خیر سهیم شوند تا جوان دیگری با همت شما از مرگ نجات پیدا کند.

بهاره رهنما این روزها نمایش «با من بستنی می خوری» را در فرهنگسرای نیاوران در حال اجرا دارد که این نمایش در روزهای پایانی خود را سپری می کند و فیلم «طبقه حساس» با بازی او در سینماها در حال اکران است.

مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 در وین،‌دیشب پایان یافت و هیچ خبری از لباسی که یک طراح ایرانی برای کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا طراحی کرده بود، نشد.

ماجرا از وقتی شروع شد که یک طراح لباس گفت که لباسی برای کاترین اشتون طراحی و این چهره سیاسی نیز از آن استقبال کرده است. هر چند این طراح و حامیانش امیدوار بودند اشتون این لباس را در یک جلسه دیپلماتیک به تن کند، اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه حتی معلوم نیست آیا واقعا کاترین اشتون چنین لباسی را دیده است یا نه!

مقامات آگاه در وزارت خارجه اعلام کرده اند که این وزارتخانه در این ماجرا نقشی نداشته است و آنچه بیش از این داستان لباس اشتون را جنجال برانگیز کرده، نقشی است که ادعا می شود کمیته ساماندهی مد و لباس وزارت ارشاد در تدارک مقدمات طراحی لباس پیشنهادی برای مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا داشته؛ امری که به قدردانی، طراح جنجالی از دبیر این کارگروه در گفت وگویش با ایسنا نیز منجر شده است. اگر حمایت این کمیته از طراحی لباس ایرانی برای کاترین اشتون صحت داشته باشد، باید پرسید که آیا طراحی چنین لباسی در فهرست اولویت های مربوط به وظایف کمیته مد و لباس وزارت ارشاد بوده است؟

پرسش اصلی اینجاست؛ لباسی که خانم اشتون در مذاکرات وین آن را اصلا به تن نکرده و اساسا از نظر مقامات مطلع وزارت خارجه، دلیلی هم برای طراحی آن وجود نداشته است، با چه هدفی در دستور کار کمیته ای قرار گرفته که باید به امور فرهنگی و مقوله حجاب در جامعه ایرانی نظر داشته باشد؟ آیا براستی اوضاع مد و لباس در جامعه ایرانی چنان بسامان شده که نوبت به اصلاح پوشش دیپلمات های زن غربی رسیده است؟ و آیا این ماجرا بجز یک اقدام تبلیغی برای یک طراح لباس، نتیجه دیگری داشت؟

گرچه نمی توان نسبت به نیت واقعی طراحان لباس برای کاترین اشتون گمانه زنی کرد، اما به نظر می رسد حمایت از طراحی چنین لباسی بیم فرو غلتیدن نهادهای فرهنگ ساز در دام فعالیت های تبلیغی و شعاری را تشدید کرده و این، تهدیدکننده فرهنگ کشور در سالی است که به همین نام مزین شده است. از یاد نباید برد که نفس تبلیغ فرهنگ ایرانی و صدور هنر بومی به نقاط مختلف جهان ارزشمند است، اما باید دانست که مسیر آن از چنین روش های شعاری و تبلیغی نیست.