محمد توسلی، اولین شهردار پس از انقلاب تهران در این رابطه نوشت: تصمیم احداث مسجد در پارک ‎قیطریه، نقض هدف مالک باغی است که درسال ۵۸ آن را برای احداث پارک به شهرداری اهدا کرده و درهمین راستا پارک طراحی، اجرا و دراختیار شهروندان قرار گرفت. این تصمیم شهردار، نقض هدف واقف و ‎حقوق شهروندی است.
 

علی قلهکی، روزنامه نگار اصول‌گرا در انتقاد به اظهارات زاکانی می‌گوید: لجبازی با مردم دراداره کلانشهری مثل تهران آنهم در موردی که توجیه ندارد، اثر بسیار معکوس میگذارد!
ساخت مسجد در پارکِ قیطریه که غیر از نمازخانه، اطرافش ۵مسجد و ۱حسینیه است، کارکردِ حاکمیتی و بیلان‌سازی دارد!
آقای زاکانی؛ شهرداری، بسیج دانشجویی، مناظره با تاجزاده و روز ۱۶ آذر نیست!

عباس عبدی، روزنامه نگار فعال اصلاح‌طلب هم نوشته است: برخی‌ها در پی اثبات این هستند که برای ساخت مسجد قیطریه مثلا چند ده درخت را می‌خواهند قطع کنند. شهرداری هم میگه اینها نهال هستند!
ولی ماجرا این است که به علت نبود نمازگزار کافی نیازی به این مسجد نیست هدف دیگری در کار است که اگر صدها «نهال صدساله» هم آنجا باشد از ریشه در می‌آوردند.

بهروز بهزادی، مدیر مسئول روزنامه اعتماد نوشت: آقای زاکانی شهردار تهران در پاسخ به منتقدین ساخت مجلس در پارک قیطریه می گوید در پارک های دیگر هم می سازیم (استبداد). سپس می افزاید من به پارک رفتم و دیدم (لجاجت). معلوم نیست نظرمردم و منتقدان در کجای تصمیمات آقای شهردار تاثیر گذار است.(دیکتاتوری)

علیرضا مبارکی، یکی از کاربران شبکه ایکس می‌گوید: آقای مدیر انقلابی دروغ نگو!
قیطریه فقر امکانات مسجد ندارد.
در ۲۰۰ متری شمال زمین پارک قیطریه مسجد قدیمی صاحب‌الامر هست.
پشت پارک در خیابان پورحیدری کوچه مفید مسجد نور هست.
در بلوار اندرزگو و ۵۰۰ متر از زمین پارک، ابتدای مهرمحمدی مسجد قدیمی مفتخر است.
پارک قیطریه را نابود نکنید.

مسلم معین اظهار داشت: خیلی مسخره است که فکر کنید حاشیه سازی برای ساخت یک نمازخانه در بوستان بزرگی مثل قیطریه که روزانه میزبان هزاران شهروند است به خاطر نگرانی برای جا به جایی چند نهال است. چرندیاتی مثل نمارخوان کم است یا استفاده ای ندارد و... یعنی این سوژه در چارچوب پروژه القای دین گریزی دنبال می شود.

محمد رضا نوریان با انتشار تصویری از نقشه منطقه قیطریه عنوان کرد: می خواین مسجد بسازین تو پارک قیطریه؟ به فاصله چند صد متر بالاتر از پارک، مسجد مفتخر و تخریب کردند که نوسازی کنند، اتفاقا لنگ بودجه و امکانات و اینها هم هستند، خب هرچی احساس تکلیف دارین اونجا خرج کنید! نمیشه؟ حتما باید وسط پارک مسجد بسازید.

وحید اشتری نیز در رشته توییتی نوشت: کافه ما با پارک قیطریه ۵۰ متر فاصله ندارد.
تجمعات مردم، کاشتن نهال نمادین در جایی که برای مسجد نشانه‌گذاری شده، فحش دادن‌ زیر لب و مقاومت مدنی که شکل گرفته را هر روز از نزدیک می‌بینم.
همینجوری مساجد خالی‌اند، در محله‌ای که اینجوری مسجد می‌سازید نمازگذار از کجا می‌خواهید بیاورید؟
ظهر و غروب در کافه ما بنشینید حداقل صدای اذان ۲ سه تا مسجد با هم تلاقی دارد. همان روبرو مسجد صاحب الامر است ۲۰۰ متر جلوتر مسجد مفتخر است.
پشت پارک در کوچه مفید مسجد نور است.
نمی‌فهمم وسط اینهمه مسجد قدیمی در شعاع چندصد متری تبدیل کردن بخشی از پارک به یک مسجد جدید چه کارکردی دارد؟
سابق بر این مسجد یک نیاز بود که از دل اهل محل می‌جوشید و با اراده اهل محل تامین مالی می‌شد و بنیانش گذاشته می‌شد.
بعضا چند سال تکمیل‌اش طول می‌کشید چون ذره ذره و با پول مردم ساخته می‌شد.
الحمدلله با حکومتی شدن همه پدیده‌های دینی در چند دهه گذشته الآن مسجد یک «پروژه عمرانی» است.
مثل سد، مثل جاده مثل آب بند!
یک نهاد حکومتی با سمبه پر زور پروژه و پیمانکار تعریف می‌کند.
آنهم در پارکی که نماز جماعت نمازخانه‌اش ۵ نفری برگزار می‌شود.
مردم مقاومت کنند برای کلنگ زنی و احداث پروژه، یگان ویژه را هم به خط می‌کند.
به ضرب و زور جهادی بنا را ۶ ماهه تحویل می‌دهد.
بعد که یک ساختمان متروک با چراغ‌های سبز با گنبد و گلدسته وسط یک محل کاشتند صرفا یک کارمند برای باز و بسته کردن در و گردگیری‌اش استخدام می‌کنند و می‌روند سراغ اضافه کردن یک ساختمان متروک دیگر در شهر!
اسم تبدیل «نیاز» به «پروژه عمرانی» را هم گذاشته‌اند ترویج دین داری در سطح شهر…

آمینو اسید، یکی از کاربران شبکه اجتماعی ایکس عنوان کرد: میخواهند این درختان زیبای پارک قیطریه را به دلیل گودبرداری برای ساخت یک مسجد در وسط پارک قطع کنند و معماری دقیق پارک را به هم بریزند.. پارکی که اطرافش حدود ۴ مسجد دیگر تا شعاع ۱۰۰۰ متری وجود داد.. از هشتاد و پنج هزار مسجد در ایران پنجاه هزار مسجد تقریبا تعطیل است.