یکی از سوژه های ثابت رسانه‌ها در همه جای دنیا قبل و بعد از بازی‌های بزرگ، پرداختن به بازیکنان سابق دو تیم است. بازیکنانی که سابقه حضور در تیم مقابل را دارند و کیست که نداند در دنیای فوتبال هر مربی یا بازیکن مقابل تیم سابقش انگیزه‌های بسیار بیشتری دارد.

فرقی نمی‌کند که این بازیکن به میل خود از آن تیم جدا شده باشد یا اینکه او را نخواسته باشند، همیشه بازیکنان مقابل تیم قبلی خود انگیزه مضاعفی برای درخشش و اثبات خود دارند. درست مثل مربیان.

وقتی از یک بازی بزرگ حرف می‌زنیم یعنی امتیاز آن مسابقه و عملکرد بازیکنان درون زمین در کارنامه آنها ثبت خواهد شد. در فولادشهر هر دو تیم به سه امتیاز بازی نیاز داشتند و می‌خواستند در کورس مدعیان بالای جدول بمانند. هر دو تیم در نقل و انتقالات زمستانی تغییراتی داشتند و بازیکنان تازه وارد هم با انگیزه اثبات خود بازی می‌کردند.

حالا در چنین شرایطی وقتی تعدادی بازیکن هم باشند که مقابل تیم قبلی خود بازی می‌کنند، ضریب اهمیت و حساسیت مسابقه چند برابر می‌شود.

در این مسابقه پرسپولیس در ترکیب خود دو بازیکن سابق ذوب آهن را داشت، گئورگی گلسیانی و دانیال اسماعیلی فر که هر دو با لباس ذوب آهن و درخشش در لیگ برتر چهره شدند و نامی برای خود دست و پا کردند و حالا پیراهن پرسپولیس را به تن دارند. پرسپولیس روی نیمکت هم سینا اسد بیگی را داشت که با درخشش در همین ذوب آهن چشم یحیی را گرفت و به پرسپولیس آمد اما مربی برزیلی که جانشین یحیی شده به او فرصت بازی برابر تیم سابق نداد.

اما در ترکیب اولیه ذوب آهن تنها یک پرسپولیسی سابق بود، شایان مصلح که روزهای درخشانی در پرسپولیس نداشت و پس از آن هم در تیم‌های دیگر نشان داد که سطحی معمولی دارد.

اما آنچه بیشتر در ترکیب ذوب آهن به چشم آمد بازیکنان سابق مس بودند. محمد ربیعی مثل رفسنجان را از لیگ آزادگان به لیگ برتر آورد و طی سه فصل بعدی حضور در این سطح همواره جز مدعیان بالای جدول بود. کارنامه‌ای که باعث شد بازیکنان این تیم چهره شوند و خود ربیعی هم کاندیدای نیمکت‌های دیگر باشد.

در ابتدای این فصل ربیعی از استقلال پیشنهاد داشت اما سرانجام به ذوب آهن آمد و خیلی طبیعی است که با شناخت و اعتمادی که نسبت به بازیکنان سابقش در مس دارد، به آنها پیشنهاد بدهد. ذوب آهن در ابتدای فصل علیاری و مهرداد رضایی را داشت که قبلاً در مس زیر نظر ربیعی کار کرده بودند.

در نقل و انتقالات زمستانی هم محسن آذرباد که کاپیتان محمد ربیعی در مس رفسنجان بود و بیشترین درخشش عمرش را زیرنظر او داشت، به این تیم آمد و حضور این ۳ بازیکن حال و هوای دیگری به بازی پرسپولیس و ذوب آهن داده بود و دیدیم که اخراج آذرباد تاثیر زیادی در نتیجه داشت!