امروز اولویّت با ایران و اقتصاد آن است که اگر این امر مقدّر و محقّق شود، اسلام و دیانت و اخلاق هم در درون آن جایگاه مستحکمی می یابد و الّا اسلام در درون جامعه ای رو به مرگ و انحطاط و پوچی، جز پوسته ای بی محتوا نخواهد بود و عملاً در همان تبلیغات دولتی و حکومتی محصور و محدود شده و جامعۀ ما بطور پنهان و آشکار با آن بیگانه می گردد.

اگر به اسلام رحمانی و دیانت توحیدی اعتقاد و ایمان داریم، باید با جمع کردن بساط جریان تمامیّت خواه تندرو اعتقاد به اسلام غیر ناب، برای بقای اسلام راستین در میان اقوام ایرانی، ایران و از جمله جهان مادّی و انسانی بینش های موجود آنان را بازسازی کنیم.

تحوّل در تقنین بعنوان یک بال اقتصادی – اجتماعی و اعطای حقوق شهروندی عموم اقوام، زنان و جوانان و سایر اقشار جامعه بعنوان یک بال سیاسی، می تواند گره گشای عموم مشکلات، عقب ماندگی ها و فشار اقتصادی بر دوش ملّت و از انزوا خارج شدن نظام و میهن ما در سطح ملل جهان باشد که آن هم با مشارکت وسیع مردم در انتخابات اسفند ماه مجلس دوازدهم، در کوتاه مدّت، قابل حصول است.

ایران و ایرانی، به دلیل شواهد بسیار تاریخی و نیز استعدادهای فردی، در صورت تکوین بستری مناسب و زمینی حاصلخیز در داخل کشور، توانایی و ظرفیّت پرورش و سرسبزی نهال های فکر و اندیشه و فرهنگ و فلسفه و اخلاق و عرفان را به حدّ والایی دارا بوده و با عدم اعطای فرصت به نخبگان و سرمایه های کشور، نبایستی زمینۀ مهاجرت آنان از کشور را باعث شویم. در فضایی از مسالمت و وفاق ملّی و برابری اجتماعی و سیاسی، استقبال سرمایه های نفیس کشور به ماندن در میهن و خدمت رسانی به هم وطنان و وطن خویش بیشتر و بیشترتر خواهد بود.

اگر مردم طلیعۀ گشایشی عملی در تنگناهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، در هر اصلاح و تحوّل در سیاست ها و قوانین نبینند به تدریج دلسرد شده و انقلاب، مشارکت فعّال و مؤثّر مردم را از دست می دهد و طبعاً در نبود چنین حضور و مشارکتی، بویژه در انتخابات و چرخش قدرت در مجلس دوازدهم به نفع نمایندگان کارآمد، کاربلد حداکثری، آینده ای پرخطر در انتظار خواهد بود.

نظارت قانونی مجلس شورای اسلامی بر هر دستگاه و نهادی ضامن سلامت آن است. نمایندگان نبایستی با زد و بند اختیار تحقیق و تفحّص با اهمیّت مجلس را به باد هوا کنند و هیچکدام از تحقیق و تفحّص را برای رسیدگی قانونی در قوّۀ قضائیّه مورد تصویب قرار دهند.

بی تردید بایستی توجّه به رفع مشکلات معیشتی مردم و جلوگیری از بار شدن هزینه های نامناسب بر دوش ملّت را وجهۀ همّت خویش قرار داده و تخصیص متوازن و منطقی ثروت ملّی به عموم ایرانیان و اقوام غیور آن مجدّانه پیگیری و تصمیم گیری نمایند.

متأسفانه فرصت های بسیاری از دست رفته است و فرصت چندانی نیز باقی نمانده است، امّا در صورت حضور مردم در انتخابات اسفند ماه مجلس دوازدهم و گزینش نمایندگان بلند پایه و با کفایت حداکثری و داشتن تدبیر و دور اندیشی و قدرت قانون گذاری با کیفیّت و کارآمد در آنان و نیز اندیشیدن به هم وطنان و ایران و اسلام و نه منافع اقلیّت کوچکی که هم مخالف حاکمیّت ملّی هستند و هم خود را مظهر اسلام می دانند، خواهند توانست از همین فرصت های اندک بهره های فراوانی را نصیب کشور کنند.

بی تردید حذف پشتوانۀ اصلی نظام یعنی مردم، فرصت را برای بی ثباتی کشور و تحریض اجنبی به دخالت فراهم می کند. کارهای بزرگ و خطیر نیز برای میهن فقط و فقط با مشارکت و همکاری صمیمانۀ ملّت رشید ایران اسلامی قابل تحقّق است.

امیدوارم در سال آتی با همکاری کارآمد و مشارکت مؤثّر صاحبان صنایع و کارآفرینان و نخبگان و سایر اقشار و اقوام ایرانی با تقویّت دولت و با اهتمام مجلس آتی، بتوانیم در ایجاد رونق و شکوفایی اقتصادی و کاهش مشکلات اقتصادی آنان، جملگی به وظیفۀ ملّی، دینی و انقلابی راستین خویش عمل نمائیم و حرف و سخن آخرم، امیدوارم حاکمیّت بخود بیاید و واقعاً ضربتی چهره های محبوب مردم را با تأیید صلاحیّت فوری با بها دادن عملی به رهنمودهای رهبری، راهیِ رقابت انتخاباتی و نهایت نجات مجلس و دولت و نظام و کیان کند.