‌رسول اسدزاده، روزنامه‌نگار در این خصوص نوشت: اینجا سازمان ملل است و ارشدترین عضو دستگاه دیپلماسیِ ما برای روخوانیِ یک متن که به شغل هر روزه او مربوط است، از چهار جهت جغرافیایی در حال تحمل فشار است.

حرکات و زبان بدنِ جناب وزیر امور خارجه طوری است که انگار او را زیر دستگاه پِرِس برای سنجش مقاومت بتون قرار داده‌اند و هر آن ممکن است بترکد.... چند روز پیش که حرف زدنِ سلیسِ ریما بنت بندر، سفیر عربستان در آمریکا ( که اتفاقا او هم در نقد اسرائیل و لزوم آتش بس در غزه حرف می‌زد ) را استوری کرده بودم، برخی پاسخ داده بودند چون او بزرگ شده و درس خوانده آمریکاست اینطور خوب حرف می‌زند.

در حالی این توجیه درستی نیست. سوادِ تکلّم‌ به زبان انگلیسی برای یک‌ وزیر امور خارجه یا یک دیپلمات ارشد، نه یک امتیاز ویژه که یک پیش نیاز است.

یک دیپلمات ارشد چه در کشور خودش تحصیل و زندگی کرده باشد چه در یک کشور انگلیسی زبان، باید توانایی حرف زدن در زمینه شغل خودش را که گفتگو با باقی دیپلمات‌های دنیاست، داشته باشد. در واقع بیشتر دروس تخصصی علوم سیاسی و حقوق بین‌الملل در مقاطع ارشد و دکتری به زبان انگلیسی است و یک فارغ‌التحصیل معمولی این رشته‌ها هم بقدری باید زبان تخصصی بلد باشد تا از پس تحقیق و مقاله نویسی و تهیه گزارش و رایزنی بر بیاید. چیزی که امیر عبدالهیان به وضوح در آن ناتوان است.اگر جلسات شواری امنیت و سازمان ملل را دیده باشید، تقریبا تمام نمایندگان کشورهای جهان حداقل از پس خواندنِ متن یک سخنرانی بر می‌آیند و برای رساندن مقصود و نظر کشور متبوع خودشان مستمعین جلسه را دچار میگرنِ حاد نمی‌کنند... 

واکنش‌ برخی کاربران به حواشی انگلیسی حرف زدن وزیر خارجه ایران را بخوانید: 

محمد غلامی نوشت: چه اصراری به نخواندن متن فارسی وقتی قرار است آبروریزی شود؟!امیرعبدالهیان حتی نمی‌تواند متن انگلیسی را از رو بخواند! او وزیر امور خارجه کدام کشور است؟!

صالحی نوشت: روز مرد رو به همه حضاری که به سخنرانی وزیر محترم امورخارجه نخندیدن تبریک میگم.

مهدی روحانی نوشته: جناب آقای امیر عبدالهیان وزیر خارجه ایران سلام. شاید ندانید که حتما نمیدانید جایگاه حقوقی شما آبرو و شأن و منزلت یک فرهنگ غنی و سرزمینی دانشمند پرور و مردمی نجیب را نمایندگی میکند . رفتار ,کردار ،گفتار و حتی پوشش شما معیار قضاوت ایران و ایرانی خواهد بود.

لیلا نوشت: فقط چند ثانیه از انگلیسی خوندن امیرعبدالهیان رو دیدم اعصابم نکشید کامل ببینم چجوری می‌خندید.