شرایط کنونی استقلال، وضعیت تیم ملی در جام ملت‌های آسیا، مصدومیت کوین یامگا و سایر موارد مرتبط با فوتبال ایران موجب شد تا با مجید نامجو مطلق سرمربی اسبق استقلال و یکی از ملی‌پوشان فراموش نشدنی دهه‌های ۶۰ و ۷۰ کشورمان همکلام شویم. حرف های تازه نامجومطلق را در ادامه می خوانید:

اول از استقلال شروع کنیم. تیمی که تابستان امسال یارگیری خوبی نداشت ولی قهرمان نیم فصل شد و به زودی باید دور برگشت و جام حذفی را استارت بزند.
اگرچه استقلال در تابستان دوره یارگیری خوبی نداشت ولی شاکله اصلی خود را حفظ کرد و این اتفاق خوبی بود چون استخوان بندی استقلال خوب بود می‌توانست به جواد نکونام کمک کند. استقلال اصلا تیم ضعیفی نبود چون اگر ضعیف بود نمی‌توانست قهرمان نیم فصل شود اما واقعیت امر این است که حتماً باید برای نیم فصل دوم تقویت بشود چون تیمی که می‌خواهد کاپ قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد باید در هر پست چند بازیکن تراز اول داشته باشد. ابتدا باید پنجره نقل و انتقالاتی استقلال باز شود میتواند مهره‌های جدیدی را جذب کند. البته شنیده‌ام این پنجره به زودی باز خواهد شد. قطعاً آمدن رافائل سیلوا به استقلال کمک می‌کند و البته باید بازیکنان دیگری را هم جذب کرد.

البته به شرطی که مشکلات مالی کاهش یافته و پنجره دوباره بسته نشود.
ببین! این مسئله باید یک بار برای همیشه در فوتبال ما حل شود. کاملاً بدیهی است که هر تیمی دلش می‌خواهد بهترین یارگیری را داشته باشد اما بودجه باشگاه‌ها با یکدیگر متفاوت است. برای مثال در آلمان هیچ تیمی نمی‌تواند مثل بایرن مونیخ یارگیری کند یا مثلاً در فرانسه همه دوست دارند قهرمان شوند اما بودجه نقل و انتقالاتی پاریسن ژرمن با بقیه متفاوت است. این تفاوت جزیی از فوتبال است اما در عین حال باید یک تصمیم عاجل اتخاذ کرد تا اینگونه نباشد که پنجره‌های های ایرانی مرتب بسته شود. گاهی اوقات باشگاه‌هایی را می‌بینیم که در طول سال چند بار پنجره‌هایشان بسته می‌شود. داستان استقلال و پرسپولیس که کاملاً متفاوت است چون میلیون‌ها طرفدار دارند و باید به آنها نگاه ویژه دولتی شود.

نگاه دولتی؟
بله. نگاه دولتی. باید بپذیریم که این دو باشگاه دولتی هستند. ما شاید بتوانیم کنفدراسیون فوتبال آسیا را گول بزنیم اما خودمان را نمی‌توانیم گول بزنیم. استقلال و پرسپولیس دولتی هستند و باید به آنها نگاه ویژه‌ای معطوف شود چون میلیون‌ها تواندار در ایران و حتی خارج از ایران دارند.

برسیم به قضیه مصدومیت یامگا.
متاسفانه یکی از موثرترین بازیکنان استقلال طی چند سال اخیر مصدوم شده و حالا چند هفته‌ای دور از میادین خواهد بود. جدا از بحث فوتبالی، امیدوارم یامگا سلامتی جسمانی خودش را به طور کامل به دست آورد. مصدومیت بازیکنانی مانند یامگا اهمیت یارگیری ابتدای فصل را بیش از هر زمان دیگری نمایان می‌کند چون باید بپذیریم سخت‌ترین برهه یارگیری دوره نقل و انتقالات زمستانی است.

چرا؟
چون بازیکن خوب و آزاد که رضایت‌نامه داشته باشد خیلی خیلی سخت پیدا می‌شود و تیمهای دیگر هم مهره‌های کلیدی خودشان را از دست نمی‌دهند. در واقع شاید فقط بروز یک اختلاف میان بازیکن با کادر فنی یا باشگاه موجب جدایی او شود. الان شنیدم آقای نکونام لیستی ارائه کرده‌اند که شامل بازیکنان کلیدی سایر تیم‌ها هستند. مهره هایی که فوق العاده ارزشمند به نظر می‌رسند اما بدیهی است که گرفتن رضایتنامه آنها بسیار دشوار است و اگر مدیریت باشگاه نتواند آنها را جذب کند، نمی‌توان گفت که کوتاهی کرده است. در این رابطه باید میان کادر فنی و مدیریت باشگاه تعامل باشد تا دوباره اختلافاتی که تابستان دیدیم، به وجود نیاید خوشبختانه هر چقدر جلوتر رفتیم اختلافات خطیر و نکونام کمتر شد و این مسئله در نتایج خوب تیم نمود عینی پیدا کرد.

مهدی قایدی شاگرد اسبق شما این روزها در ترکیب تیم ملی می‌درخشد و جزو بهترین‌های آسیا است.
واقعیت این است که قبل از شروع جام ملت‌ها کسی حساب چندانی روی فیکس شدن مهدی باز نمی‌کرد ولی این بازیکن حالا مهره ارزشمندی برای تیم ملی محسوب می‌شود و دو گل هم به ثمر رسانده است. درخشش مهدی نتیجه میدان دادن به جوان‌هاست. تیم ملی نیازمند پوست‌اندازی است اما هر مربی چنین ریسکی را انجام نمی‌دهد به ویژه در مورد آقای قلعه‌نویی که بنده خدا خودش در فاصله کمتر از یک سال تا آغاز جام ملت‌ها سرمربی ایران شد. قایدی خیلی خوب خودش را نشان داد و به نظر من محمد جواد حسین‌نژاد بازیکن سپاهان هم بسیار مستعد و توانمند بود به همین خاطر از خط خوردنش قبل از جام ملت‌ها تعجب کردم.

امیر قلعه‌نویی پس از پایان مسابقه به شدت از منتقدان تیم ملی انتقاد کرد.
من خودم حامی امیر قلعه‌نویی بودم و همچنان هم معتقدم در میان مربیان داخلی بهترین گزینه برای هدایت تیم ملی محسوب می‌شود. قاطعانه دلم می‌خواهد تیم ملی کشورم قهرمان شود چون افتخارش برای ایران و همه مربیان ایرانی است ولی باید بپذیریم که تیم ملی مقابل هنگ کنگ خوب بازی نکرد. کسی از امیر قلعه‌نویی انتقاد نکرده بلکه بازی تیم ملی را مورد نقد قرار داده‌اند. اصلاً من به عنوان یک ملی‌پوش به کنار، شما حتی اگه از افراد عادی در خیابان هم بپرسید، می‌گویند تیم ملی مقابل هنگ کنگ خوب بازی نکرد.

این روزها هشتمین سالگرد درگذشت رضا احدی است. بازیکن اسبق استقلال تیم ملی که پس از فوتش خیلی وعده‌ها در مورد حمایت معنوی از خانواده‌اش داده شد اما تقریبا هیچ کدام از آنها محقق نشد و برادرش هم در گفتگو با خبر ورزشی از این مسئله انتقاد کرده است. شما زمستان سال ۹۴ چند روز پس از فوت رضا احدی این روزها را پیش بینی کرده بودید و به ما گفتید ۶ ماه پس از فوت آقا رضا جامعه فوتبال او را فراموش می‌کند.
من بر اساس تجربه خودم آن حرف را زدم. ابتدا دوباره فوت رضای عزیز را به خانواده‌اش تسلیت می‌گویم و به این مسئله تلخ اشاره می‌کنم که در ورزش ما پهلوان زنده را عشق است. ما آلمان نیستیم که برای ورزش خود بزرگانش چنین احترام و ارزشی قائل است. ما در ورزش خودمان بزرگان را خیلی زود فراموش می‌کنیم و به همین خاطر معتقدم خانواده رضا احدی عزیز نباید از این قضیه ناراحت شوند چون این رسمی است که در ورزش و فوتبال ایران وجود دارد. افراد دیگری هم مانند رضا احدی بوده‌اند که متاسفانه فراموش شدند چون دیگر برای برخی مدیران منفعتی نداشتند.

و به عنوان سوال آخر. ۳۰ دی ماه سال ۱۳۶۷ شما بازیکن تیم ملی بودید و در دیدار تدارکاتی مقابل ژاپن مرحوم پرویز دهداری را با گلوله برفی زدند. به نظرتان در آن مورد به تماشاگران خط داده بودند؟
شک نکنید که این کار را کردند بدون هیچ شک و تردیدی به تماشاگران و سکوها خط دادند تا مرحوم دهداری را با گلوله برفی بزنند. آن مرد آنقدر انسانیت داشت و وارسته بود که حتی در شرایط فوق هم به فکر ما بود و می‌گفت: اینها متوجه نمی‌شوند. اینها با من مشکل دارند نه با شما. شما اصلاً خودتان را ناراحت نکنید چون بازیکن تیم ملی و سرمایه این مملکت هستید. هیچ دلیلی نداشت که سرمربی تیم ملی را در آن مقطع مورد انتقاد قرار بدهند چون با وجود کمترین امکانات، در جام ملت‌ها سوم شده بودیم و بازی با ژاپن یک مسابقه تدارکاتی بود که با تساوی دو بر دو تمام شد. روح آقای دهداری شاد باشد. بنده خدا نسلی برای فوتبال ایران ساخت که تا سالیان متمادی کمک حال تیم ملی شدند. اصلاً استخوان بندی تیمی که در پکن قهرمان بازی‌های آسیایی شد توسط بازیکنانی تشکیل شد که پرویز خان آنها را ملی‌پوش کرد.