یک؛ اولین نکته از این دیدار، سانسور عجیب صدا و سیما بود، سانسورهای بیش از اندازه تلویزیون وقتی دوربین تصاویر تماشاگران را پخش می‌کرد با انتقاد گسترده مردم روبرو شده است. روز قبل‌تر البته صداوسیما حین پخش بازی استرالیا و هند هم چیزی نزدیک به ۴۰دقیقه سانسور مرتکب شد که البته دلیلش داور زن این بازی بود، به هر حال تصمیمات فیفا به شکلی است که شاید حتی در آینده نزدیک هم نشود تا این حد سانسور را اعمال کرد. همین عکس‌هایی که از تماشاچیان زن فلسطینی سانسور شده است، عجیب است از آن جهت که به نظر و در نگاه اول هیچ نکته ممیزی خاصی ندارد، اما ظاهرا عده‌ای در صداوسیما به سانسور علاقه ویژه دارند.

دو؛ دومین نکته که به چشم آمد تیم ملی بار فنی ندارد و ناهماهنگی بازیکنان به چشم می‌آمد. خط دفاع تیم هم به شدت متزلزل ظاهر شد و مقابل تیم فلسطین گل خورد. در فضای مجازی از عملکرد سعید عزت‌اللهی هم به شدت انتقاد شد و این بازیکن را به طعنه با سعید مهریِ استقلال مقایسه کردند. این تغییر رویکرد تیم ملی بیشتر از همیشه هم به چشم می‌آید از این جهت که به هر حال تیم ملی در سال‌های کی‌روش از لحاظ ساختار دفاعی، دژ مستحکمی بود که حتی در مقابل تیم‌هایی نظیر اسپانیا هم به سختی وا می‌داد و حالا از فلسطین هم گل می‌خورد. البته به طور کلی جنس بازی تیم ملی یادآور شکلی از فوتبال به اصطلاح علی‌اصغری است که در آن فعلا که برنامه خاصی مشاهده نمی‌شود.

سه؛ سومین نکته شادی نکردن شجاع خلیل‌زاده پس از گل دوم بود که واکنش‌های بسیار زیادی را در پی داشته؛ یک عده به خاطر حمایت از فلسطین از این حرکت شجاع تمجید کردند و نظرات دیگری هم وجود داشت.

به هر حال ایران و فلسطین در تمام سال‌های اخیر مواضعی نزدیک به هم داشتند و طبیعی هم هست که این مواضع در جهان ورزش هم خودش را نشان می‌دهد. البته این همدلی در تماس میثاقی با نوار غزه هم مشاهده شد.

چهارم؛ چهارمین نکته در آن لحظه‌ای است که فلسطین به ایران گل می‌زند در سکوها نوعی از شادی اغراق شده مشاهده می‌شود. در استادیومی که سکوها خالی به نظر می‌رسید و پس از گل‌های ایران صدای تماشاگران جلب توجه خاصی نمی‌کرد، اما پس از به ثمر رسیدن گل فلسطین ورزشگاه منفجر می‌شود، طوری که انگار ورزشگاه مملو از هواداران فلسطین است. برخی می‌گویند هوادارانی از قطر یا احیانا کشورهای دیگر در پوشش هواداران فلسطینی به ابراز شادی پرداخته‌اند