مهران مدیری را سه دهه با آثار طنزش در صداوسیما می‌شناختیم، او به نوعی ترکتاز عرصه نودشبی‌ها بود، زبان بدنش، لحنش و حتی اصطلاحاتش، سال‌ها برای خیلی از مردم الهام‌بخش بوده و هست.

برترین‌ها: مهران مدیری را سه دهه با آثار طنزش در صداوسیما می‌شناختیم، او به نوعی ترکتاز عرصه نودشبی‌ها بود، زبان بدنش، لحنش و حتی اصطلاحاتش، سال‌ها برای خیلی از مردم الهام‌بخش بوده و هست. از جایی به بعد اما برخی تصمیم گرفتند او را در عرصه کارهای جدی هم به کار بگیرند، شاید فکر می‌کردند، طنز به اندازه کافی وزین نیست! نتیجه اما خوب نشد. این روزها که شاهد بازی او در سریال پدرگواردیولا هستیم، بیشتر از قبل مطمئن می‌شویم که جدی بازی کردن شاید در خون مدیری نیست، نیازی هم نیست یک نفر همه فن حریف باشد.

این چند خط پوریا ذوالفقاری درباره بازی مدیری در پدرگواردیولا را بخوانید: بیش از یک دهه است که تمام سینمای ایران عزمش را جزم کرده که از مهران مدیری، بازیگر نقش جدی بسازد. انواع گریم‌ها را رویش اجرا می‌کنند و اقسام لباس‌ها را به تنش می‌پوشانند و دیالوگ‌های آنچنانی هم برایش می‌نویسند، دهن که باز می‌کند دوباره می‌شود، مسعود شصت‌چی!

پیش از این و سال‌ها پیش، مهران مدیری در فیلم پل چوبی در نقش یک استاد دانشگاه، خطابه‌ای داشت که البته برای برخی جذاب بود، آن چه که آن سکانس مدیری در پل چوبی را جذاب می‌کرد البته محتوای دیالوگ‌ها بود، وگرنه آنجا هم شکل نقش‌آفرینی مدیری، باسمه‌ای و اغراق‌آمیز و تصنعی بود. او در یک میرانسن شلوغ در آن سکانس، نشان داد که واقعا انگار نمی‌تواند، ایفاگر یک نقش جدی باشد، ببینید:

و اما درخت گردو که ذاتا یک تراژیک است، ساخته محمدحسین مهدویان، مدیری در آن فیلم به تنهایی علیه حس کلی داستان عمل کرد، بس که جنس بازی‌اش با دیگر بازیگران کار ناهمجنس بود، مهدی خرمدل در این متن البته به خائن کشیِ کیمیایی هم اشاره کرده که هنوز اکران نشده: بازی بد مهران مدیری در درخت گردو، اتفاقی نبود. این در خائن کشی به مراتب بدتر بازی می‌کند. بعد از کتک زدنش همان بازی را می‌کند که لحظه ابزار علاقه‌اش به سارا بهرامی. انگار زیر پوست صورت این آدم پلاستیک تزریق کردند

بهنام جعفرزاده این بخش از بازی مدیری در درخت گردو را به اشتراک گذاشته و نوشته: بازی مهران مدیری تو درخت گردو در نقش یه پزشک وسط بمباران سردشت یه جوریه که هر لحظه انتظار داری بگه " کل سعدی، بخش زیادی از دیوان حافظ، تمام موسیقی کلاسیک، همه آثار لورکا و... رو از حفظم".

پروا هم نوشت: اگه مهران مدیری تو فیلم درخت گردو بازی نمی‌کرد حس می‌کردم اتفاقات به صورت زنده داره اتفاق میوفته بس که همه قشنگ بازی کرده بودن

اما خب این همه از بدِ مدیری گفتیم و ذکر این نکته هم واجب است که او را پیش از سایر آثار طنزش با فیلم دیدار به خاطر می‌آوریم، عاشقانه متفاوتی که البته در آنجا مدیری بد نبود و نقشی را که بر عهده گرفته بود، باورپذیر اجرا کرد، در روزهای جنگ «امیر» که کارش گل‌فروشی است با «ژانت» آشنا می‌شود، به زودی بین آن‌ها الفتی پدید می‌آید؛ «امیر» پیشنهاد ازدواج می‌دهد اما «ژانت» که مسیحی است نمی‌پذیرد.

در جریان یکی از بمباران‌ها، «ژانت» پدر و مادرش را از دست می‌دهد. وقتی موافقت خود را برای ازدواج اعلام می‌کند «امیر»، برای انجام دوره‌ی وظیفه‌ی سربازی، به جبهه اعزام می‌شود. اداره‌ی باغ و پرورش گل به عهده‌ی ژانت گذارده می‌شود. انتظار «ژانت» برای بازگشت «امیر» بیهوده است، چون او به اسارت درآمده است. اما «ژانت» هشت سال برای آزادی او صبر می‌کند. امیرِ فیلم دیدار البته در یاد ماند.

و در پایان این که مدیری سهم زیادی بر گردن هنر این مملکت دارد و این مطلب صرفا نقد حضور او در نقش‌های جدی است.