سعید حجاریان نوشت: 

می‌دانم برخی از «قلاده‌های طلا» شروع کرده‌اند و اکنون به «سگ‌های قلاده بلند» رسیده‌اند. ولی برای آن‌که به آن‌ها بگویم چه نوع قلاده‌ای بد است، از اصطلاحی استفاده می‌کنم که شاید کمتر شنیده باشند و آن، «سگ هرزه مَرَس» است؛ به‌معنای سگ ولگرد، پاچه‌گیر و بی‌قلاده!

چه بسا ممکن است سگی قلاده‌ی طلا یا بلند داشته باشد، اما رام باشد، اما امان از سگ‌های هرزه مَرَس!

واقعیت این است، مشکل از آنجایی آغاز شد که فعالان منتقد از جمله شمار زیادی اصلاح‌طلبان در برابر هرزه‌درایی‌ها سکوت کردند و به نواله‌ای راضی شدند.

به قول سیاوش کسرایی:

استخوان‌هایی از سفره‌ی رنگارنگ‌

که به سوی ما پرتاب شده

باوفامان کرده‌ست.

چاپلوسانه به دور و بر پا‌های کسی می‌پوییم

پارس بر می‌داریم

ما، ولی خشم‌اش را هیچ نمی‌انگیزیم

راست این است که ما خانگی شده‌ایم

لوس و شکلک‌ساز و دست‌آموز

و در این خیل که در مطبخ او می‌لولند

جان آزادی با خوی بیابانی نیست

"سگ رامی شده‌ایم"