جایی که مدافع اسبق تیم ملی درباره تومیسلاو ایویچ حرفهایی بسیار خواندنی زده است:

یادم می‌آید که برای مرحوم ایویچ مترجم گرفتند اما ایشان گفت چون این مترجم فوتبال را بلد نیست، نمی‌تواند احساس مرا به بازیکنان انتقال بدهد. اما اگر یکی از بازیکنان می‌تواند این کار را بکند، خیلی راحت‌تر می‌توانم پیغامم را به بچه‌ها برسانم. به همین دلیل من تقریباً مترجم ایویچ شدم و ایشان هر صحبتی داشتند ترجمه می‌کردم و به بازیکنان می‌رساندم. اما برگردیم به سؤال شما. اگر من رئیس فدراسیون فوتبال بودم، ایویچ را اخراج نمی‌کردم. چون او تنها یک مربی نبود، بلکه یک پکیج کامل بود. ایشان یک انسان بسیار عارف و والامقامی بود که شاید نمونه‌اش را هرگز نبینیم. چون من با او ارتباط حرفه‌ای و خوبی داشتم این حرف‌ها را می‌زنم.
ایشان در لابی هتل بودند و مشغول نت‌برداری که من و دو سه بازیکن هم رفتیم قهوه بخوریم. ایشان شروع به صحبت با ما کرد و پرسید شما چقدر از تاریخ ایران را می‌دانید؟ گفتیم ما ایرانی هستیم و خیلی چیزها را می‌دانیم. یک سؤال تاریخی از ما پرسید که ما جوابش را نمی‌دانستیم. ایشان به قدری شیوا از تاریخ ایران صحبت کردند که دهان ما باز ماند و مجذوب حرف‌های‌شان شدیم. بعد من از ایویچ پرسیدم که اینها را از کجا می‌دانید؟ جوابی داد که هیچ‌وقت از یاد نمی‌برم و بعدها هم خیلی از آن استفاده کردم. گفت پسرم، هر موقع خواستی بروی در یک کشور دیگر کار کنی، در مورد فرهنگ و تاریخ آن منطقه مطالعه کن. تا زمانی که این کار را انجام ندهی، نمی‌توانی با آنها ارتباط برقرار کنی و این همیشه در گوش من ماند. ایشان بسیار خوب ما را می‌شناخت. رفتارها، فرهنگ و احساس‌مان را.
ما مقابل ایویچ مثل یک اسفنج خشک بودیم که ایشان مدام روی ما آب می‌ریخت و ما هم آب را جذب می‌کردیم. دقیق یادم هست که چند ماه قبل از بازی با یوگسلاوی، ایشان می‌گفت که چه بازیکنی مقابل من بازی می‌کند، روی کدام پا می‌پرد و من باید کدام سمت او بایستم تا زودتر ضربه بزنم. ایشان تا این حد اطلاعات داشتند و به نظر من بهترین بازی تیم ملی در جام جهانی هم بازی با یوگسلاوی بود. قبل از اینکه آقای ایویچ برود، آنالیز بازی با یوگسلاوی را تمام کرد و می‌خواست به امریکا برسد که آن اتفاقات افتاد. مطمئنم اگر ایشان می‌ماندند ما در آن دوره به مرحله دوم می‌رفتیم.

در تمام آنالیزهایی که به ما نشان داد، گفت یوگسلاوی تنها روی ضربه ایستگاهی می‌تواند دروازه ما را باز کند. فکر کنم میهایلوویچ بود که آن زمان در سامپدوریا بازی می‌کرد. ایویچ می‌گفت تنها از این مورد می‌ترسم که او ایستگاهی بزند. آن کاشته را هم اگر نیما فقط سر جای خودش ایستاده بود، می‌توانست بگیرد. من آن زمان متوجه این موضوع شدم که چقدر یک مربی می‌تواند در تیم تأثیرگذار باشد.