روزنو :عنوان رئیسجمهور ایران از سالهای 84 تا 92 است اما رئیسجمهوری که به تدریج جایگاه خود را از دست داد و مانند روسای جمهوری پیشین همچون خاتمی و روحانی دارای جایگاه در میان مردم نیست. اقدامات واظهارات او شباهتی با شخصیتی ندارد که رئیسجمهور بوده است. او تمایل به دیده شدن دارد و مشخص نیست اکنون چه افرادی به او مشاوره میدهند که هر اقدامش محل بحث و چالش میشود. پیش از این عنوان میشد تحت تاثیر القائات اسفندیار رحیم مشایی است و هنوز هم مشخص نیست این ارتباط در زمان مرخصی مشایی از زندان ادامه دارد یا خیر. بقایی هم به گفته نزدیکانش وضعیت جسمی و روحی مناسبی ندارد که مشاوره بدهد. تنها جوانفکر میماند که او هم به نظر نمیرسد در اندازه مشاوره دادن به احمدینژاد باشد بنابراین در چنین شرایطی تنها این گمانه به واقعیت نزدیک است که او خودش تصمیمگیر است! چه زمانی که به نمایشگاه اکسپور در دوبی رفت و با دخترکان بیحجاب عکس انداخت و چه زمانی که مردم را به بهانههای مختلف به میدان نارمک میکشاند که درآخرین فراخوان تنها 50 نفر حضور داشتند و...
اکنون اخبار جدیدی از اقدامات او منتشر میشود که شگفتیآور است. راهاندازی کترینگ در مکانی که از سوی ریاست جمهوری به او تعلق گرفته بود و حاضر به پس دادن آن نیست. مشاور سابق احمدینژاد درباره ویلای ۳هزار متری در ولنجک که متعلق به بنیاد مستضعفان است، به منیبان گفت: آقای احمدینژاد سال ۹۲ که از دولت کنار رفتند، یک ساختمان خیلی بزرگ حدود هفت، هشت طبقه با مساحت هر طبقه حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ متر در خیابان لادن منطقه شیخ بهایی، در اواخر دولتشان برای فعالیتهای خودشان اختصاص دادند. اواخر سال ۹۲ دکتر محمدی که وزیر دادگستری، بودند به دولت اعلام کردند که ما آن ساختمان را برای فعالیتهای قضائی احتیاج داریم. عبدالرضا داوری افزود: زمانی که مقام معظم رهبری از این مشکلی که برای آقای احمدینژاد پیش آمده مطلع شدند، آن زمان آقای فروزنده رئیس بنیاد مستضعفان بودند که چند ملک را به آقایاحمدینژاد معرفی کردند که انتخاب کنند که نهایتاً این ملک ولنجک در اختیار آقای احمدینژاد قرار گرفت. این ساختمان یکی از ویلاهای خیلی بزرگ در آن منطقه بوده که تحت اختیار بنیاد مستضعفان و مصادرهای است و احتمالا برای صاحب منصبان رژیم پهلوی بوده است. داوری افزود: این ساختمان را بنیاد مستضعفان بازسازی و در اختیار آقای احمدینژاد میگذارد و از همان سال ۹۳ تا امروز، آقای احمدینژاد در این ویلا ساکن است یعنی دفتر اصلی کار آقای احمدینژاد آنجاست و این ملک حدود ۳ هزار متر مساحت دارد. دوستانی که از بنگاههای منطقه سؤال کردند الان حدود هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان ارزش این ملک است. داوری درباره کترینگ هم اینطور توضیح داد: در این زمین هم میشود یک مجتمع خیلی بزرگی ساخته شود و منافعاش در اختیار منابع عمومی قرار بگیرد، منتهی آقای احمدینژاد آنجا را در اختیار خودش گرفته و یک کیترینگ ایجاد کرده است. این مجموعه یک آشپزخانه خیلی بزرگ دارد و بخشی از منابع درآمدی آقای احمدینژاد، کیترینگ داخل این مجموعه است که به صورت تلفنی غذا میفروشند. داوری گفت: آقای احمدینژاد ماهانه حدودا ۳۰ میلیارد تومان از محل این ملک، رانت دارد که برای ایشان ایجاد شده تا فعالیتهای سیاسیاش را انجام بدهد اما جهتگیریهای سیاسیاش متأسفانه مخرب است که بالاخره این تناقض وجود دارد که ایشان میآید به بنیادها و انحصار و فساد و... اعتراض میکنند اما خودشان، درگیر یک نوع رانتجویی و فساد از این جنس هستند. میزان داراییهای احمدینژاد چقدر است. او در نامهای اموال خود را در سال ۸۴ اینگونه اظهار کرد: «۱ - یک باب منزل مسکونی به مساحت ۱۷۵ متر، با ۱۲۷ متر مربع زیربنا، ۴۰ سال سابقه ساخت در منطقه نارمک تهران ۲ - حساب جاری بانک ملت شعبه دانشگاه علم و صنعت ایران برای دریافت حقوق از دانشگاه ۳ - حساب جاری بانک ملی شعبه وزارت کشور مربوط به دوره استانداری اردبیل که در حال حاضر موجودی ندارد ۴ - یک دستگاه اتومبیل پژو ۵۰۴ مدل ۱۹۷۷ سفید رنگ ۵ - دو خط تلفن ثابت شهری» اما اکنون مشخص نیست با توجه به آنچه داوری بیان کرد، میزان داراییهای او تا چه اندازه افزایش داشته است.
چندی قبل یک گزارش تصویری وب سایت سیانان ترک منتشر شد که نام 28 مقام سیاسی کنونی و سابق جهان را لیست کرده و نام رئیسجمهور سابق ایران را نیز با 5میلیون دلار ثروت در لیست قرار داده است. در کنار احمدینژاد در این لیست نام افرادی چون نیکولا سارکوزی رئیسجمهور سابق فرانسه با 4میلیون دلار ثروت، آنگلا مرکل با 11. 5 میلیون دلار، اوباما با 11. 8 میلیون دلار، بوش پدر و پسر به ترتیب با 25 و 26 میلیون دلار ثروت، بیل کلینتون با 80 میلیون دلار، بشار اسد با 550 میلیون دلار، فیدل کاسترو رهبر سابق کوبا با 900 میلیون دلار و نیز هوگو چاوز رئیسجمهور فقید ونزوئلا با 1میلیارد دلار ثروت قرار دارد. بدون شک او توانایی زندگی در مناطق مرفه پایتخت را دارد اما از این اقدام خودداری میکند که شاید دلیلش عدم معطوف کردن توجهات به میزان دارایی او باشد و یا اینکه نارمک را مقر فعالیتهای سیاسی خودش میداند و معتقد است مردم آن منطقه حامی او هستند که حضور انگشت شمار مردم در آخرین فراخوانش این گمانه را مردود کرد. احمدینژاد از روزی که رئیسجمهور شد بارها نشان داد علاقه زیادی به دیده شدن دارد و برای نیل به مقصودش از هیچگونه رفتار و گفتاری فروگذار نیست.