روزنو :بسیاری بر این باورند که هنوز زود است از عملکرد دولت سیزدهم گفته و انتقاد شود و بهتر است که زمان بیشتری بگذرد تا دولت عملکردهای بیشتری از خود بروز دهد تا آن زمان بتوان چند و چون عملکرد دولت را بررسی کرد. این در حالی است که همان‌‌هایی که امروز اینگونه سخن می‌گویند در دولت روحانی از وی گزارش عملکرد صد روزه می‌خواستند و در همان صد روز اول نیز انتقاداتی را به وی و عملکرد دولتش وارد می‌کردند. البته اگر جانب انصاف را بگیریم دولت سید ابراهیم رئیسی نیز تا حد توان پای کار است و عمل می‌کند اما شاید آنچه به نظر می‌رسد که کاری انجام نشده نارضایتی‌های مردم و افزایش روز افزون قیمت‌ها است که باید دید دولت در این خصوص چگونه عمل خواهد کرد. در این راستا برای بررسی عملکرد دولت، نارضایتی‌های مردم و راهکارهای بازیابی اعتماد با جلال جلالی زاده فعال سیاسی اصلاح‌طلب و نماینده سابق مجلس به گفت و گو پرداخته است که می‌خوانید.

با توجــه به نارضـایتی‌‌های موجود در جامعه به ویژه در حــوزه معـیشتی، راهکارهای برون رفــت ازاین شــرایط چیست ؟

برای شناخت جامعه باید به میان جامعه رفت. باید حرف‌های مردم را شنید و به سخنان آنها گوش داد و با مشکلات و گرفتاری‌های آنها از نزدیک آشنا شد. من خودم که با اقشار مختلف مردم ارتباط برقرار کردم دیدم که مردم به لحاظ وضع اقتصادی و معیشتی دچار مشکل، ناامیدی و سر درگمی شده‌انــد. به هــر صورت شرایط بــه‌گونه‌ای است کــه مــوجب می‌شود مردم روز به روز اعتراضات آشــکار و پنهــان خـود را به نحوی بروز بدهند، این وضعیت باید کنترل شود. در نتیجه به نظر می‌رسد که مسئولان نباید با مشکلات مردم صرفا با گفتار درمانی برخورد کننــد بلکه باید مشکلات مــردم را با اتخاذ راهکارهای منــاسب حل و فصل کننـد. مشــکلات اقتصــادی خــانواده‌ها را کــلافه کــرده چــرا کــه مــردم در وضعیت معیشتی خوبی بــه ســر نمی‌برند. اما اظهــارنظرهای مسئولان و برخی بی‌توجهــی‌هــا به مطالبات مردم باعث شده که جامعه اعتماد لازم را به مسئولان نداشته باشند. امیدوارم که مسئولان خودشان پیش قدم شوند و مردم را دریابند و برخی از آنها از یکدندگی دست بکشند. با توجه به عملکردی که در بیش از یک سال گذشته از مجلس و نزدیک به صد روز از دولت دیده‌ایم به نظر می‌رسد که چشم‌انداز روشنی از عملکرد قوا در آینده شاهد نباشیم. همین کسانی که از این تحریم‌ها استفاده کلان می‌برند از قدرتی برخوردارند که کسی جرات مخالفت با آنها را ندارد. کسانی که حرفی برای گفتن دارند و قدرت در دست آنهاست، آنطور که باید و شاید نمی‌دانند که مردم با چه گرفتاری‌هایی روبه رو هستند، عدم همدلی با مردم موجب شده که جامعه به سمت نا امیدی از بهبود وضع موجود حرکت کند. مباحثی مثل یکدست شدن حاکمیت برای حل مشکلات جامعه چندان جدی به نظر نمی‌رسد. وقتی که اراده‌ای برای حل مشکلات مردم وجود ندارد، حاکمیت یکدست یا دوگانه باشد، تفاوتی نمی‌کند، چراکه بازهم همه این مشکلات وجود دارد. امروز نمی‌توان مشکلات را صرفا به گردن دولت قبلی انداخت. به هر صورت کسانی که دست اندرکارهستند چه آنهایی که نهادهای اقتصادی را در اختیار دارند و چه آنهایی که تریبون‌ها را در اختیار دارند و چه دیگران، همه مسئول هستند. اگر فکری به حال کشور نکنند در آینده شرایط سخت‌تر خواهد شد. این وضعیت باید الان با تدبیر کنترل شود.

پیش از روی کارآمدن دولت سیزدهم و مجلس بسیاری از اصولگرایان مطرح می‌کردند که مهم‌ترین مشکل کشور دولت روحانی است و اگر دولت یا مجلس عوض شوند همه مشکلات حل می‌شود؛ اما اکنون تا شرایط مطلوب فاصله زیاد است. همه می‌دانند که کشور با چه مشکلاتی روبه‌رو است و چه کسانی باید در راستای حل آنها بر آیند. اینکه برخی در گذشته مشکلات را به گردن دولت قبل می‌انداختند و اکنون نیز عملکرد خود را به مسائل دیگر ربط می‌دهند دلیلش کاملا مشخص است. دیگر وقت آن گذشته که بخواهیم با افکار مردم به نفع جناح یا گروه خاص مدیریت کنیم و با طرح مسائل مختلف آدرس غلط به آنها بدهیم. آدم تا درون مردم نیاید و با مردم به گفت و گو ننشیند نمی‌داند که مــردم دقیقــا در چه شرایطی زندگی مــی‌کنند. با پایین آمدن قدرت خرید، کثیری از مردم دیگر توانایی تامین مایحتاج اولیه خود را ندارنــد. ایــن در حالی است که می‌بینیم هر روز اختلاس‌ها آشکار می‌شود. وقتی با یک مــرجع تقــلید به‌گونه نه چندان مناسبی رفتار می‌شود، نباید انتظار دیگری داشت. یک مرجع تقلید با توجه به شرایط جامعه اظهار نظر کرده‌اند. اگر مرجع تقلید نتواند حرف خود را بزند، چگونه می‌توان در جامعه به مسائل مختلف انتقاد نمود. باید دست منتقد را بوسید نه اینکـه برای او مشکل ایجاد و اهانت کرد. فکر می‌کنم که امروز باید مسئولان از منتقدن دعوت کنند تا مشکلات کشور را بیان و راهکار ارائه دهند، از آنها تشکر کنند و تلاش کنند که مشکلات کشور حل شود. پس از 43 سال از پیروزی انقلاب باید بتوانیم بدون خشونت صحبت و انتقاد کنیم.

برخی معتقدند که با توجه به عملکرد نه چندان موفــق مجلــس، عدم تحقق مطالبات مردم؛ اصلاح‌طلبان می‌توانند با گفتار صادقانه و آسیـب شناسی گفتمانی و عملکردی سرمایـه اجتماعی را بازیابی کنند؛ تحلیل شما چگونه است؟

معتقدم که اگر اصلاح‌طلبان قدرت طلب در روی کار آمدن حسن روحانی و دولتش عجله نمی‌کردند و این دوره را به انتظار می‌نشستند هم مردم و هم مسئولان از آنها برای نجات کشور از وضع فعلی دعوت می‌کردند. اما متاسفانه اصلاح‌طلبان قدرت‌طلب به خاطر اینکه 4 روز میز خود را حفظ کنند وارد قدرت شدند و موجب شدند که این‌همه خسارات و ضرر و زیان‌های بسیار به اصلاح‌طلبان وارد شود. اگر قدرت‌طلبان اصلاح‌طلب دست از این نوع نگرش خود می‌کشیدند و بر مرام اصلاح‌طلبی خود باقی می‌ماندند، هم مجلس و هم دولت در اختیار اصلاح‌طلبان بود. البته با وجود اینکه اصلاح‌طلبان خیلی راحت همه نهادها و به‌خصوص اعتماد مردم و سرمایه‌اجتماعی را از دست دادند هنوز هم دیر نشده و می‌توانند به صحن عمومی جامعه و قدرت بازگردند. اصلاح‌طلبان باید شرایط جامعه و زندگی مردم را درک کنند و نیازهای آنها را بشناسند، زبان مردم باشند و بالاخره خالصانه و مخلصانه تلاش کنند که از وضعیت موجود برای رسیدن به وضع مطلوب انتقاد سازنده کنند و هم از مطالبات مردم دفاع کنند و اجازه ندهند که مردم بیش از این دچار دردسر شوند.