«وضعیت باشگاه از آن چیزی که فکر می‌کردم بسیار بدتر است!» این جمله «خوان لاپورتا» رئیس جدید بارسلونا پس از ورود به باشگاهی بود که وضعیت مالی‌اش همانند فیلم‌های «سر آلفرد هیچکاک»، بسیار کابوس‌وار و ترسناک به نظر می‌رسید.
لاپورتا پس از پیروزی در انتخابات ریاست بارسلونا در مصاحبه با «LA Vanguardia»، شرایط تیره‌وتار باشگاه را بدون هیچ روتوشی به تصویر کشید و گفت: «ما با تیمی پر از قراردادهای قدیمی مواجه هستیم و باید هر چه از دستمان بر می‌آید انجام دهیم. قراردادهای موجود را باید تا حد امکان مورد تغییر یا بازنویسی قرار دهیم چرا که در غیر این صورت چاره‌ای جز تصمیماتِ جدی‌تر و شدیدتر پیش رویمان نخواهیم داشت. شخصاً امیدوارم مجبور به انجام چنین کاری نشویم.»
البته در شرایط فعلی بارسا تنها تیمی نیست که چنین وضعیت دارد و باشگاه بزرگ رئال مادرید هم تا حدودی با این مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کند. نکته مهم در خصوص دو غول فوتبال اسپانیا اینجاست که هر دو در اجرای قانون جدید «محدودسازی دستمزد بازیکنان» در فصل آینده لالیگا به مشکل خورده‌اند. برای کسانی که تازه نام این قانون به گوششان خورده باید بگوییم که «محدودسازی دستمزد بازیکنان» در لالیگا تا حدود زیادی شبیه به قوانین «بازی جوانمردانه مالی یوفا» است؛ با این تفاوت که بررسی موارد مشکوک پیش از شروع رقابت‌ها بررسی می‌شود نه پس از آن! در واقع مسئولین لالیگا، با بررسی وضعیت مالی هر باشگاه اسپانیایی از نظر مجموع درآمدها، سود و زیان، مجموع هزینه‌ها، پس‌اندازها، قراردادهای اعضای تیم به جز بازیکنان، سرمایه‌گذاری‌ها و بازپرداخت بدهی‌ها، یک سقف هزینه برای باشگاه‌ها تعیین می‌کنند؛ مبلغی که باید برای نقل‌وانتقالات و پرداخت دستمزدها هزینه شود و عدول از آن، باشگاه‌ها را با جریمه‌های سنگین مواجه خواهد کرد.
بر اساس این بررسی‌ها، بلوگرانا برای فصل آینده محدودیت 160 میلیون یورویی برای دستمزد و جذب بازیکنان جدید را پیش روی خود می‌بیند. در مادرید اما اوضاع کمی بهتر است و قوهای سپید می‌توانند تا 300 میلیون یورو هزینه کنند. این در حالی‌ست که بارسا در فصل 20-2019 رقمی در حدود 670 میلیون یورو به بازیکنان خود دستمزد پرداخت کرده! این عدد برای مادریدی‌ها 640 میلیون یورو ثبت شده است. با مقایسه این ارقام بدون شک به ماموریت سخت و شاید غیرممکن هر دو تیم پی برده‌اید.
در صورتی که این قانون با شرایط فعلی به مرحله اجرا گذاشته شود؛ آبی‌اناری‌ها باید صورتحساب دستمزدهای خود را به مبلغی برسانند که از سال 2012 تا به امروز بی‌سابقه بوده است! در واقع سقف 160 میلیون یورویی، آنها را مجبور می‌کند تا از هزینه‌های فصلِ 20-2019 باشگاه میلان هم پایین‌تر بروند؛ کمی بیشتر از یک‌چهارم مبلغی که در فصل 19-2018 هزینه شده بود. به بیانی ساده‌تر کاتالان‌نشین‌ها حالا مجبور هستند دستمزدهای پرداختی خود را از 2 برابر رقم پرداختی باشگاه اتلتیکومادرید در فصل 19-2018، برای اولین بار به رقمی کمتر از سایر رقبای لالیگایی خود کاهش دهند؛ یک سقوط آزاد تاریخی و بی‌سابقه!
رئال مادرید هم با اینکه از وضعیتی بهتر نسبت به رقیب سنتی خود برخوردار است اما باید به شرایطی مشابه پنج سال پیش بازگردد. بنابراین می‌توان پیشبینی کرد که دستمزد پرداختی قوهای سپید به بازیکنانش به عددی پایین‌تر از دستمزد بازیکنان یوونتوس برسد و کاهشی 33 درصدی نسبت به دستمزدهای سال 2020 را تجربه کند. مادریدی‌ها در حال حاضر مجبور هستند رقمی در حدود 80 میلیون پوند از دستمزدهای خود را کم کنند که این رقم معادل 50 درصد دستمزدِ پرداختی باشگاه تاتنهام در فصل 20-2019 است.
بدون شک شیوع ویروس کرونا اصلی‌ترین عامل در شکل‌گیری شرایط دردناک کنونی برای هر دو باشگاه است؛ از کاهش درآمد حاصل از حق پخش تلویزیونی گرفته تا حذف درآمدهای روز مسابقه! فاکتورهایی که عرصه را کاملاً به این تیم‌ها تنگ کرده. براساس گزارش «Deloitte» برای سال 2021، درآمد باشگاه بارسلونا در سال 2020 نسبت به سال 2019 حدود 15 درصد کاهش داشته و رئال مادرید هم کاهش 9 درصدی را تجربه کرده است. دقیقاً همین موارد نیز باعث شد تا باشگاه‌های بزرگ اروپایی، طرح «سوپرلیگ» اروپا را کلید بزنند.
البته شاید در ظاهر اینگونه به نظر برسد که این دو باشگاه بزرگ در نهایت می‌توانند از پسِ پرداخت دستمزدهای بالای بازیکنان‌شان برآیند چرا که رئال و بارسا بر اساس آمار و اسناد موجود، بیشتر درآمد را در دنیای فوتبال به نام خود ثبت کرده‌اند. به عنوان مثال باشگاه بارسلونا در سال 2020 درآمد 715 میلیون یورویی به دست آورده و رئال هم 692 میلیون یورو درآمدزایی کرده. تیم چهارم پردرآمد جهان، منچستریونایتد است با 580 میلیون یورو. البته این ظاهر ماجراست؛ در پشت‌پرده تمام این درآمدها پایه‌های لرزانی وجود دارد؛ آبی‌اناری‌ها در مجمع عمومی سالیانه خود در ماه ژوئن اعتراف کردند که بدهی سرسام‌آور 1.3 میلیارد یورویی دارند. مادریدی‌ها هم براساس گزارشات، 763 میلیون یورو بدهکار هستند.
در کنار پروژه‌های زیربنایی بزرگ در ورزشگاه‌های «نیوکمپ» و «سانتیاگو برنابئو»، نقل‌وانتقالات ناموفق و قراردادهای سنگین هم فشار زیادی به دو باشگاه آورده است؛ به عنوان مثال در بارسا هنوز مشکلات عدیده‌ای در خصوص استهلاک (کاهش ارزش دارایی) انتقال‌هایی چون «عثمان دمبله»، «آنتوان گریزمان» و «فیلیپه کوتینیو» به چشم می‌خورد. در رئال مادرید هم ستاره‌های گران‌قیمتی همچون «لوکا یوویچ» و البته «ادن آزار» نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند.
البته در این بین فروش چند ستاره باعث شده اوضاع کمی امیدوارکننده‌تر به نظر برسد ولی هنوز راه زیادی برای حل مشکل باقی مانده. واقعیت امر این است که دو غول فوتبال اسپانیا و جهان فوتبال، طی چند سال اخیر از ریخت‌وپاش‌های 200 میلیون یورویی برای خرید بازیکن‌هایی همچون «فرنکی دی‌یونگ» و «آنتوان گریزمان» در کاتالونیا و «ادن آزار» و «لوکا یوویچ» در پایتخت اسپانیا، به نیاز برای کاهش چند صد میلیونی در دستمزدها رسیده‌اند! شرایطی که نشان از لزوم اتخاذ تصمیمات سخت در روزهای آینده می‌دهد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
