دنیس راس دیپلمات سابق آمریکایی در یادداشتی پیشنهادهایی به دولت بایدن در خصوص ایران و برجام ارائه کرده است. پیشنهادهایی که معلوم نیست سرانجام آن چه می‌شود چرا که ایران بارها بر تعهد خود به برجام تاکید کرده اما این دولت آمریکا بود که با بی‌تعهدی ترامپ از این توافق هسته‌ای خارج شد.

به گزارش  روز نو ؛ دنیس راس در بلومبرگ نوشت: حتی با وجود آمادگی رئیس جمهور منتخب آمریکا برای بازگشت به برجام، روابط ایران و ایالات متحده هرگز آسان نخواهد بود. حتی بایدن بطور شفاف هدف خود را همکاری با ایران اعلام کرده اما آیا خشم ایران از ترور دانشمند هسته ای خود، محسن فخری زاده، و فرصت کوتاه دولت کنونی ایران تا انتخابات بهار آینده، روزنه کوچک دیپلماسی را خواهد بست؟ احتمالا نه، زیرا، رهبران ایران می دانند که ایران به رفع تحریم ها نیاز دارد اما آنها پیش از آنکه ایران گامی بردارند، ایالات متحده را برای کاهش تحریم ها زیر فشار قرار می دهند.

راس ادامه می‌دهد: حتی اگر دولت جدید آمریکا تحریم های ایران را فورا بردارد ولی غرامتی نپردازد، منتقدان جمهوری خواه برجام در کنگره نسبت به اقدام دولت خود شدیدا اعتراض می کنند چرا که هرگونه گامی در مسیر کاستن فشار بر ایران را از پایه غلط می دانند با این استدلال که ایران نه تنها همکاری نمی کند، بلکه رفتارهای مخرب خود در منطقه را نیز دگرش نمی دهد.

این مسئله برای هر دو طرف مشکل ساز است، زیرا رئیس جمهور منتخب به دنبال بازسازی همکاری دو حزبی در روابط خارجی است و از طرفی رهبران ایران، به دنبال ضمانت و توافقی ماندگار هستند که اگر، در سال ۲۰۲۴ دولت روی کار آمده ایالات متحده دیدگاهی متفاوت داشت، توافق های بین دو کشور منتفی نشود.

اگر دولت بایدن به دنبال موفقیت سیاست های خود در قبال ایران است، باید چندین نقطه تنش را در نظر بگیرد. نخست اینکه، اتحادیه اروپایی خواستار بازگشت ایالات متحده به برجام است حال آنکه اکثریت جمهوری خواهان کنگره مخالف هرگونه بازگشت به توافق هسته ای بدون در نظر گرفتن مسئله موشک های بالستیک و رویکرد ایران در خاورمیانه هستند.

دولت تازه آمریکا، نمی خواهد از توافق هسته ای بعنوان یک گروگان برای حل و فصل چالش های منطقه ای و موشک های بالستیک استفاده کند.

رئیس جمهور منتخب آمریکا می داند که اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی خواهان اطمینان دوباره ای نسبت به رویکرد آمریکا در برابر ایران هستند تا مبادا با رفتارهای خود، استراتژی واشنگتن را پیچیده کنند. اما آن کشورها نگران برجام هستند و می ترسند که آمریکا بی موقع از اهرم های فشار خود دست برداشته و ملاحظات بایدن در روند گفتگوها موجب شود که او تهدیدهای ایران نسبت به کشور های همسایه خود را نادیده بگیرد.

دست آخر، حتی اگر دولت بایدن به دنبال حفظ اهرم های فشار خود باشد تا ایران را متوجه هزینه بالای رفتار های نامناسب خود سازد، همچنین نیاز هست که مشوق هایی هم برای رفتار مناسب همسایگی به ایران ارائه دهد.

وی افزود: می توان این دیدگاههای متناقض را، هرچند دشوار، با هم آشتی داد اما به این منظور باید در چارچوبی محدودتر اندیشه کرد. آمریکا باید همچنان برای بازگشت به برجام، اعلام آمادگی کند. اما در عین حال بر ضرورت دستیابی به تفاهمی تاکید کند که ایران برای کاهش برنامه های هسته ای خود به تاخیر متوسل نشود. برای مثال تهران باید ذخیره اورانیوم غنی شده خود را از ۲۴۰۰ کیلوگرم به ۱۰۰۰ کیلوگرم برساند و دو آبشار از سانترفیوژ های پیشرفته خود از کار بیندازد. در برابر ایالات متحده می تواند برخی از حساب های ارز خارجی مسدود شده ایران را باز کند اما تحریم ها سر جای خود باقی بمانند.

دنیس راس مدعی شده: این نحوه توافق «مقدار اندک در مقابل پاداش اندک» ایران را از دستیابی به جنگ افزار هسته ای باز می دارد. در عین حال، اهرم های فشار ایالات متحده از بین نمی روند و به موافقت و پذیرش دو حزبی کنگره و متحدان واشنگتن در منطقه نیز نیازی نخواهد بود. چنین توافقی برای بایدن زمان می خرد تا تصمیم بگیرد- بعنوان مثال، یک توافق هم راستای برجام که تهاجم های ایران در منطقه را نیز مد نظر داشته باشد.