روزنو-ساره دستاران در طنز روز ایسنا نوشت:

بنده یک جوان جویای کارم و به مسی فحش دادم

سؤال از یک هموطن که برخی از جمله جمشید مشایخی می‌گویند ایرانی نیست و برخی از جمله سعید حجاریان می‌گویند مریض است و باید مداوا شود.

- شما چرا رفتید در صفحه‌ی لیونل مسی و آن حرف‌ها را زدید و وجهه‌ی آریایی ما را مخدوش کردید؟ چرا کاری کردید که استاد مشایخی به زحمت بیفتند و مجبور شوند بروند دیدار مسی برای کتف‌بوسی؟

- بنده یک جوان جویای کار هستم.

- این‌که نشد دلیل!

- چرا، بنده یک جوان بی‌کارم و آن‌طور که آقای حجاریان گفته، بی‌کاری یکی از دلایل وجود این «رفتارهای بیمارگونه» است.

می‌خواهم بروم نارمک گوجه‌فرنگی بخرم

سعید حجاریان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این‌که منتقدان دولت نمی‌خواهند مردم از واقعیت‌های دولت خبردار شوند، گفته: این به آن دلیل است که آن‌ها مردم را نامحرم می‌دانند، ولی به هر حال مردم با «جیب» خود واقعیت جامعه را درک می‌کنند.

مکان: سوپرمارکت محل

فروشنده: بفرمایید. چیزی می‌خواستید؟

یکی از مردم عادی: بله، یک چیزهایی می‌خواستم، ولی مهم‌تر از آن آمده‌ام با «جیب» خودم واقعیت جامعه را درک کنم، ببینم از دیروز تا امروز چیزی از واقعیت جامعه عوض شده یا نه. بعدش هم می‌خواهم بروم نارمک گوجه‌فرنگی بخرم تا ببینم آن‌جا تشخیص جیبم از واقعیت جامعه چطور است؟

وقتی رییس‌جمهور سیاه‌نمایی می‌کند

این‌قدر که هی گفتند و شنیدیم «نشر اکاذیب»، «نشر اصادیق» نشنیدیم. حالا معلوم نیست کسی نشر اصادیق نمی‌کند و همه دسته‌جمعی مشغول نشر اکاذیب هستند یا نه بعضی‌ها هر نشری را نشر اکاذیب می‌بینند. البته اخیرا آقای حجاریان از این موضوع سخن به میان آورده و درباره‌ی گزارش صدروزه‌ی رییس‌جمهور گفته: عده‌ای روحانی را متهم کردند که «سیاه‌نمایی» کرده است. «سیاه‌نمایی» یک گزاره است که یا ناظر بر «نشر اصادیق» است، یا ناظر بر «نشر اکاذب». شاید منظور آن‌ها این بوده که روحانی «نشر اکاذیب» کرده است و اگر این‌گونه باشد، رییس‌جمهور باید دادگاهی شود. اما سیاه‌نمایی به معنای بیان کردن سیاهی‌ها و تباهی‌هاست، یعنی کسی جرمی مرتکب می‌شود و کسی که این جرم را گزارش می‌دهد، در واقع سیاه‌نمایی کرده است. از این منظر، به نظر من آقای روحانی سیاه‌نمایی کرده است، زیرا او تباهی‌ها و سیاهی‌ها را گزارش کرد.

خلاصه حالا که فهمیدیم می‌شود رییس‌جمهور هم بود و سیاه‌نمایی کرد، فکرمان جاهایی می‌رود که نباید! آخر ما یک عمر همه‌اش می‌ترسیدیم نکند خدایی نکرده، ناخواسته، روی‌مان به دیوار، سیاه‌نمایی کنیم. هر چیزی می‌نوشتیم، هر تیتری می‌زدیم، از یک زاویه‌ی خاصِ تشخیص سیاه‌نمایی نگاهش می‌کردیم تا ببینیم سیاه‌نمایی نباشد. حالا تازه فهمیده‌ایم گاهی بعضی وقت‌ها وقتی بعضی چیزها به نظر بعضی‌ها سیاه‌نمایی می‌رسد، ممکن است تباهی‌ها و سیاهی‌هایی وجود داشته که گفته شده است.

آقای حجاریان درباره‌ی سیاه‌نمایی آقای روحانی می‌گوید: شخص دیگری سیاه‌کاری و سیاه‌بازی کرده و وقتی بخشی از آن سیاهی‌ها بیان می‌شود، می‌گویند سیاه‌نمایی است.

ما که اصلا نفهمیدیم منظور آقای حجاریان کیست؛ شما چطور؟