مهدی خبیری دبیر کل چند فدراسیون فوتبال ایران از اوایل دهه ۶۰ تا زمان صدارت دادکان در این فدراسیون است. او در یادداشتی که منتشر کرده بود، با اشاره به دخالت دائمی مدیران سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش، اعلام کرده بود حضور برانکو ایوانکوویچ در ایران با نظر مستقیم محسن مهرعلیزاده انجام شده است.

برانکو در آن زمان پس از آنکه تیم ملی را با موفقیت به مقام قهرمانی بازی‌های آسیایی بوسان رساند، در حالی که منتظر تمدید قراردادش بود، به کرواسی بازگشت و فدراسیون، همایون شاهرخی را به جای او برگزید؛ اما نتایج ضعیف و نگران کننده باعث شد تا دوباره برانکو به ایران بازگردد و در دفتر محسن مهرعلیزاده قراداد خود را با فدراسیون تمدید کند.

دادکان در این زمینه می‌گوید: «برخلاف آنچه خبیری گفته، موضوع برانکو به صورت کامل از سمت خود او پیگیری می‌شده است».

بنابر این ادعا ماجرای فدراسیون و برانکو به این دلیل پیچیده می‌شود که بعد از قهرمانی تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی بوسان، برانکو مبلغ بیشتری را برای تمدید قرارداد پیشنهاد می‌کند، اما دادکان با درخواست برانکو مخالفت می‌کند و روی به سرمربی دیگری می‌آورد (شاهرخی)؛ در ادامه با عدم کارآیی کادر جدید تیم ملی دوباره با برانکو مذاکره شده و اینبار مبلغی بالاتر از گذشته با وی منعقد می‌شود؛ قراردادی که دورنمای آن صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۰۶ بوده که برانکو این ماموریت را به صورت کامل انجام داد.

همچنین در توضیح این موضوع از قول دادکان گفته شده که خبیری هرگز دبیرکل فدراسیون وی نبوده و او به دلیل سفر‌های بین المللی خبیری که عضو کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا بود، ترجیح داده فرد دیگری را در سمت دبیرکلی فدراسیون فوتبال بگمارد.

دادکان در پاسخ به یادداشت خبیری سعی داشت طوری صحبت کند تا حرمتی از این چهره خوشنام فوتبال ایران ضایع نشود.