پنجشنبه گذشته کاپیتان امیر اسداللهی خلبان سابق هواپیمای ایرباس شرکت هواپیمایی ماهان خاطرهای درباره شهید سردار سلیمانی روایت کرد که واکنشهای زیادی به دنبال داشت. در اولین واکنش رسمی شرکت هواپیمایی ماهان در اطلاعیهای این خاطره را «شایعه» خواند و آن را تکذیب کرد.
به گزارش روز نو :دو روز پیش سایت هیات اطلاعرسانی رزمندگان ایران خاطرهای از امیر اسداللهی، خلبان هواپیمای ماهان از سفر با حاج قاسم سلیمانی منتشر کرده است که در آن به حمل بار ممنوعه به دمشق در پرواز مسافربری ماهان اشاره شده بود. خلبان در این روایت که مربوط به سال ۹۲ است، بر قدرت تصمیمگیری و سرعت عمل خودش تاکید دارد، اما نکتهای که برای کاربران در این خاطره برجسته شده اذعان خلبان به استفاده از پروازهای مسافربری هواپیمایی ماهان برای انتقال «بار ممنوعه» به سوریه است.
البته راوی در این روایت تنها به عبارت محموله ممنوعه بسنده کرده که عدهای از کاربران آن را محمولههای نظامی برای کمک به سوریه دانستهاند و برخی میگویند از هواپیمای مسافربری به عنوان سپر انسانی استفاده شده است.
در این خاطره خلبان امیر اسداللهی تعریف میکند که به همراه شهید قاسم سلیمانی و ۲۰۰ مسافر و ۷ تن محموله ممنوعه، به سمت دمشق پرواز میکرده است، اما برج مراقبت بغداد که در دست آمریکاییها بوده، اجازه ورود به آنها را نداده است و آنها را مجبور کرده برای بازرسی هواپیما در بغداد فرود بیایند. او اضافه میکند که آنها در دفعات پیشین که بار ممنوعه داشتند، اگر اجازه عبور نمیگرفتند به تهران برمیگشتند. اما این بار برج مراقبت به آنها گفته اگر فرود نیایند به هواپیمای آنها شلیک میکنند.
خلبان تعریف میکند قبل از فرود برای اینکه قاسم سلیمانی شناسایی نشود از مهندس پرواز خواسته است که لباس نظامی شهید سلیمانی را بپوشد و شهید سلیمانی هم لباس مهندس پرواز را با کلاه و عینک بپوشد و به جای او در کابین خلبان بنشیند.
اسداللهی توضیح میدهد که بعد از فرود خودروهایی با نشان افبیای و استخبارات عراق به هواپیما نزدیک شدند.
او گفته ماموران با دوربین فیلمبرداری از مسافران تصویربرداری میکردند و در بین مسافرها به دنبال قاسم سلیمانی بودند. به گفته اسداللهی ماموران آمریکایی پس از ناکامی در پیدا کردن شهید سلیمانی هواپیما را ترک کردند، اما ماموران عراقی خواستار بازرسی بار هواپیما شدند.
خلبان ماهان ادامه میدهد هنگامی که یک مامور به جعبهای برای بازرسی اشاره کرد، او کیف پولش را با دلارهای داخلش نشان مامور داد و اسکناسها را که نمیدانسته چقدر بوده است، کف دست او گذاشت. آنها پس از این ماجرا در نهایت به طرف دمشق پرواز کردند.
صحبتهای این خلبان جنجال زیادی به پا کرده و واکنشهای زیادی به دنبال داشته است.
اما شرکت هواپیمایی در اطلاعیهای این صحبتها را «شایعاتی» خواند که به تازگی در فضای مجازی درباره یکی از پروازهای این شرکت هواپیمایی منتشر شده و آن را تکذیب کرد.
هواپیمایی ماهان در این اطلاعیه اعلام کرد این شایعات دستمایه رسانههای خبری بیگانه شده کار کسانی است که بدین وسیله هواپیمایی ماهان و خدمات این شرکت را مورد حمله و تاخت و تاز قراردهند.
در ادامه اطلاعیه ماهان آمده است: «اقبال همیشگی ملت شریف ایران به این شرکت هواپیمایی گواه همه خدمات صادقانه این شرکت در طول حدود سه دهه فعالیت آن هست. این شرکت از سال۲۰۱۱ میلادی، یعنی از ۹ سال قبل، تحت شدیدترین و ظالمانهترین تحریمها قرارگرفته است و تمام حرکات و رفتارهای آن تحت نظر سرویسهای امنیتی دشمنان ایران عزیز قراردارد. بدیهی است در این جنگ رو در رو اگر میتوانستند کوچکترین بهانهای برای ضربه زدن و زمینگیر نمودن این شرکت هواپیمایی به دست آورند هرگز این فرصت را از دست نمیدادند و بهترین بهره را از آن میبردند.
تا امروز حتی یک مورد تخلف بر علیه هواپیمایی ماهان در هیچ نقطهای از جهان ثبت و اعلام نشده است بلکه با کلیگویی و انتساب اتهامات واهی سعی بر تحریم و تخریب کردهاند.»
ماهان در ادامه آورده است: «شرکت هواپیمایی ماهان مجدداً ضمن تکذیب ادعای مطرح شده و پیگیری موضوع از طریق محاکم قضائی و با تاکید بر رسالت ذاتی خود مبنی بر ارائه خدمات ایمن مسافرت هوایی و رعایت دقیق قوانین و مقررات کشوری و بینالمللی، خود را متعهد به انجام رسالت خویش در شایستهترین شکل خود میداند و در طی سالیان گذشته نیز این مهم را در عمل به اثبات رسانده است. بدیهی است در صورت تکرار و نشر و بسط این خبر از سوی رسانههای مختلف، حق پیگیری قضایی آن برای این شرکت هواپیمایی محفوظ است.»
در هر حال خاطرهگویی این خلبان در فضای مجازی واکنشهایی زیادی را به دنبال داشت و دستمایهای برای حمله به سپاه و دلیل تحریم این شرکت در سال 2011 شد.
کاربران فضای مجازی با استفاده از این موضوع به تبلیغات علیه نظام و جمهوری اسلامی پرداختند و بسیاری هم آن را اذعان به استفاده از پروازهای مسافربری ماهان برای انتقال تجهیزات نظامی قلمداد کردند. برخی نیز این نوع خاطرهگویی را افشای اسرار نظامی کشور خواندهاند.