«گوش را با دو انگشت دست می‌شکونیم، بدون ضربه، مشت و انبر؛ کاملا بهداشتی و حرفه‌ای، تخصصی و بدون درد همراه با بی حسی؛ هزینه هر گوش سالم ناقابل ۳۰۰ هزار تومنه، اما هزینه ترمیمی گوشِ از قبل شکسته بالاتره. سن پایین هم گوش نمی‌شکونیم. اگه مایلی شماره بده بهت وقت بدیم و باهات هماهنگ کنیم.»

یک صفحه در شبکه‌های اجتماعی راه انداخته است و کارش شکستن گوش است. شعار صفحه هم این است: «کار خوب خودش صدا می‌کنه».

چند می‌گیری گوش بشکونی؟

طرفداران خودش را هم دارد. بسیاری که این کار را انجام داده‌اند، عکسی از گوش شکسته‌شان را برایش می‌فرستند و کامنت‌های این چنینی می‌گذارند: «کارت حرف نداره داداش، سلطانی»، «شکست گوش دیگر آرزو نیست»، «ماشاالله پنجه طلا کارت حرف نداره». البته این کار برای برخی از کاربران هم جای سوال داشته و در این باره پرسیده‌اند «این کار به چه دردی می‌خوره؟» و ادمین صفحه جواب داده است: «این کار رو انجام می‌دیم که گوش موقع تمرین یهو نشکنه، چون دردش چند برابره. با این کار دیگه ورزشکار روی تشک درد نمی‌کشه».

صفحه‌هایی که شکستن گوش را در شبکه‌های اجتماعی تبلیغ می‌کنند، کم نیستند. تعداد دنبال کننده‌های این صفحه‌ها نشان می‌دهد طرفداران کمی هم ندارند. یکی از این صفحه‌ها بیش از ۶۸ کا و دیگری بیش از هزار دنبال کننده (فالورز) دارد. حتی برخی دنبال کننده‌ها، این صفحات را تبلیغ هم می‌کنند و برای معرفی‌شان می‌نویسند: «شکستن گوش فقط با دو انگشت، بدون استفاده از اشیا خطرناک، درآوردن مدل گوش به شکل مدنظر شما، در یک جلسه و کمترین زمان گوشتونو پلمپ تحویل بگیرید.»

تمایل به شکستن گوش بین جوانان و نوجوانان طرفدار کمی ندارد. حتی آن دسته از افرادی که کشتی را به عنوان ورزش خود انتخاب می‌کنند، دوست دارند گوش‌هایشان زودتر شکسته شود و در انظار عمومی به عنوان یک ورزشکار مورد تحسین قرار بگیرند.

یاشار که مدتی است برای کشتی به باشگاه می‌رود می‌گوید: «مثل بوکسور‌هایی که دوست دارن دماغشون بشکنه، کشتی‌گیرا هم دوست دارن گوششون بشکنه تا بقیه بگن ببین طرف ورزشکاره، ببین گوشش شکسته.»

محمد هم دراین باره معتقد است: «شما خبرنگار‌ها دوست دارید زودتر کارت خبرنگاری بگیرید تا هرجا که می‌تونید راحت برید ما هم دوست داریم گوشمون زودتر بشکنه تا وقتی یه جایی می‌ریم از روی گوشمون بگن دمش گرم طرف کشتی‌گیره و یه خودی نشون بدیم.»

بدیم.»

چند می‌گیری گوش بشکونی؟یکی از صفحه‌های تبلیغاتی شکستن گوش

اما علیرضا رضایی، دارنده مدال‌های نقره المپیک و برنز کشتی آزاد جهان که گوش خودش بعد از کسب قهرمانی جهانی شکسته، در این باره به ایسنا می‌گوید: «کشتی‌گیران اصطلاحی دارند و می‌گویند مارک کشتی‌گیرهمراه آن‌ها است که همان گوش ما است. کسی که گوشش بشکند نمی‌تواند بسیاری از کار‌ها را در خیابان انجام دهد، زیرا کشتی‌گیر است؛ دید مردم هم نسبت به کشتی‌گیر‌ها متفاوت است و انتظار از جامعه کشتی‌گیران از قدیم الایام بالا بوده است. مردم دید مثبت و شجاعت یک کشتی‌گیر را با استنباط به گوش شکسته آن ورزشکار به عنوان یک شاخص در نظر می‌گرفتند.

مثلا حدود سی سال پیش، در محله‌ها جوانان و نوجوانانی که جُربزه و زمینه زرنگی و بزرگی داشتند کشتی‌گیر می‌شدند و دسته دیگری هم به سمت ورزش‌های دیگر مثل فوتبال و رشته‌های دیگر ورزشی روی می‌آوردند. اگر ما کشتی‌گیران بتوانیم از رفتار و منش‌مان حفاظت کنیم در واقع از کشتی حفاظت و حراست کرده‌ایم و اگر مرام و مسلک خوشایندی نداشته باشیم موجب سرافکندگی است و نقش مربی‌ها در این زمینه بسیار پررنگ است.»

به گفته نایب رئیس سابق فدراسیون کشتی «برخی افراد که عنوان قهرمانی جهان را دارند هنوز هم گوش‌شان سالم است. کشتی، ورزش پر برخوردی است و به ندرت پیش می‌آید که گوش ورزشکاری نشکند. کشتی‌گیر با تشک، زانو، استخوان‌های پهلو و اعضای مختلف بدن حریف در تماس است و شکستگی آن غیر قابل اجتناب است. این امر در ورزش جودو هم اتفاق می‌افتد.»

او می‌گوید شکستگی گوش در دراز مدت روی شنوایی ورزشکاران اختلال ایجاد می‌کند. «برای مثال ما نمی‌توانیم از هندزفری به درست استفاده کنیم. با بالا رفتن سن، افتادگی عضلانی هم شایع می‌شود و، چون گوش شکسته خودش حالت جمع شدگی دارد، حتی ممکن است روی شنوایی هم تاثیر داشته باشد.»

رضایی به ورزشکارانی که کشتی را انتخاب کرده‌اند، توصیه می‌کند برای شکستن گوش خود عجله نکنند. گوش آن‌ها بعد از تمرین خود به خود می‌شکند. شکستن گوش بر اثر تمرین زیاد و به صورت کاملا اتفاقی پیش می‌آید و معمولا ورزشکار متوجه آن نمی‌شود.

فروردین سال ۱۳۹۸ بود که یکی از مربیان کشتی در آذربایجان غربی به وسیله سکه، گوش ۶ کشتی‌گیر نوجوان را شکست که در نهایت منجر به بریده شدن و عفونت شدید گوش دو کشتی گیر و در نهایت محرومیت مادام العمر مربی مربوطه شد.

چند می‌گیری گوش بشکونی؟