موضوع بنگاهداری بانکها وقتی برایش چاره ای اندیشیده نمی شود باید قبول کنیم که در نظام اقتصادی ما تبدیل به یک اپیدمی و قانون نانوشته شده زیرا با این شرایط که هر بانکی برای خودش دکان بازاری باز کرده و مشغول شرکت داری است باید پذیرفت که یا نهادهای نظارتی قصد ورود به این ماجرا را ندارند و یا زور بانکها به آنها می چربد. موضوع بنکاهداری بانکها زمانی بیشتر حساسیت پیدا می کند که در بررسی مالی برخی بانکها زیانهای هنگفت دیده می شود.
بانک شهر یکی از آن بانکهائیست که امیدواریم مدیران آن قائل به پاسخگویی باشند که با وجود زیان ۱۳۱.۹۸۶ میلیارد ریالی و بدهی ۸۴۷.۸۰۰ میلیارد ریالی که ۱۳ درصد بیشتر از دارائی بانک است چطور با ۲۰ شرکت به بنگاهداری در حوزه های مختلف مانند فعالیتهای معدنی ، عمرانی ، تأمین و تجهیز آسانسور ، نورپردازی و مبلمان شهر ، آی تی ، خدمات درمانی ورزشی ، صادرات و واردات و… می پردازد؟
فصل مشترک بانکداری با فعالیتهایی که از آنها نام برده شده دقیقا کجاست و چرا با وجود اینکه این اطلاعات در اختیار بانک مرکزی قرار دارد راجع به این نوع از فعالیتها اقدامی انجام نمی دهد؟
با شرایطی که در حال حاضر می بینیم باید تردید کرد که بانک شهر به بانکداری مشغول است زیرا روند فعالیتها و نیز کارنامه ی بانک نشان از ارجح بودن فعالیتهای بنگاهداری به بانکداری دارد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
