تفکری تخریب‌ها را از تریبون‌ها رواج می‌دهد
 
تندروها از شکاف‌های سیاسی سوءاستفاده می‌کنند
 
به نام اخلاق، بی‌اخلاقی را رواج می‌دهند
 
برخی تریبون‌داران به ارزش‌ها آسیب زده‌اند
 
 چرا در حالی که دلسوزان همه را به وحدت و انسجام ملی دعوت می‌کنند، عده‌ای بی‌پروا و بدون وقفه در جهت تخریب وحدت حرکت می‌کنند و بدون واهمه بر رقیب سیاسی خود می‌تازند؟ به راستی چرا عده‌ای بر طبل تفرقه، توهین و تخریب می‌کوبند؟ آیا این امر برنامه‌ریزی شده و هدایت شده است و یا تنها یک تصمیم و نظر شخصی است؟  در همین رابطه با مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات گفت‌وگوی کوتاهی داشته که در ادامه می‌خوانید.
 
به گزارش روز نو :در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران برخی تریبون‌ها به جای وحدت‌آفرینی و بیان سخنان انسجام‌بخش، مدام درحال تخریب یک جریان سیاسی، دولت و حتی مجلس هستند. آیا برنامه‌ای پشت این حرکات وجود دارد؟
 
متاسفانه بسیاری از شعارها ماهیت خود را از دست داده و در مواردی به عکس خود تبدیل شده است. کسانی دم از وحدت می‌زنند که در تریبون‌ها عکس آن سخن می‌گویند، از منافع ملی حرف می‌زنند ضد منافع ملی رفتار می‌کنند. دم از اخلاق می‌زنند و بدترین سخنان را مطرح می‌کنند. این وضع از دو دهه گذشته قابل مشاهده است که کسانی به خاطر منافع گروهی خود، دست به هر کاری می‌زنند آن هم در ذیل ارزش‌ها و آرمان‌ها! اما در حقیقت همه آرمان‌ها را برای رسیدن به قدرت فدا می‌کنند. جریانی که تندروها سردمدار آن هستند. نکته عجیب دیگر این است که این عده از منابع و سرمایه‌های داخلی و قانونی کشور استفاده می‌کنند. یعنی از موضع قدرت دست به تخریب می‌زنند که این فاجعه است. متاسفانه شاهدیم سخنان و مواضع ضد وحدت، از تریبون‌های رسمی به اوج رسیده است که به ارزش‌ها آسیب جدی وارد کرده است.
 
این تخریب‌ها برنامه‌ریزی شده است و یا می‌توان موضع شخصی افراد تلقی کرد؟
 
به سختی می‌توان تصور کرد که برنامه‌ریزی شده نباشد و همه آنها مواضع شخصی افراد باشد؟ بعضی افراد به هر دلیلی از حد خارج می‌شوند و مواضع شخصی خود را با آن خط‌دهی سازمانی، مخلوط می‌کنند. ممکن است تندروی و کندروی در بیان مواضع هم رخ دهد. حتما یک نوع تفکری وجود دارد که چنین ادبیاتی را شاهدیم. اگر حتی فرض شود که موضع شخصی افراد در این اظهارت دخیل است، چطور اجازه داده می‌شود تا از تریبونی که متعلق به همه مردم است و از بودجه بیت‌المال برای آن هزینه می‌شود برخی مواضع شخصی خود را در خدمت منافع سیاسی قرار دهند؟ کسانی که چنین اجازاتی می‌دهند باید پاسخگوی مردم باشند.
 
اکنون جامعه نیازمند وحدت و انسجام است و نیاز به جذب حداکثری دارد، چرا برخی این مهم را جدی نمی‌گیرند؟
 
بالاخره وقتی که میدان برای عناصر افراطی باز باشد و یا افرادی که تفکرات متحجرانه دارند، جولان می‌دهند و به اقتضائات زمانه توجهی ندارند و در تریبون‌ها یکه‌تازی می‌کنند، معلوم است که دفع به جای جذب حاکم می‌شود. ریشه این امر هم به این باز می‌گردد که متاسفانه در کشور ما همه چیز سیاسی شده است؛ آن هم از نوع مخرب و آسیب‌زای آن. مقدس‌ترین ارزش‌های ما هم دستخوش رقابت‌های سیاسی شده است. برخی این ارزش‌ها را وارد عرصه سیاسی و جناحی کشور کرده‌اند که نتایج آن را شاهدیم. اما چرا چنین بسترهایی فراهم می‌شود، باید گفت که تفکری در کشور وجود دارد که چون نتوانسته‌اند به یک اجماعی در برابر موضوعات کشور برسند و اختلافی که بر همین اساس ایجاد شده، شکافی به‌وجود آورده که تندروها از آن سوءاستفاده می‌کنند و بستر ناهنجاری سیاسی را فراهم آورده و نهایتا به بهره‌برداری معاندین و مخالفین منجر می‌شود. تا وقتی که در سطوح مدیران ارشد یک اجماع و هماهنگی به‌وجود نیاید که نیاز کشور به انسجام و وحدت ضروری است و اهداف و سیاستگذاری‌ها به این سمت حرکت نکند، شاهد شکاف خواهیم بود و این بهترین بستر برای عناصر افراطی است تا به دفع حداکثری در جامعه بپردازند.
 
یکی از مهم‌ترین تریبون‌ها صداوسیماست، اما گاهی دیده می‌شود که این تریبون دست به تخریب می‌زند، چه باید کرد؟