البته در همین حین هم علی کریمی یکی از مهم ترین بازیکنان استقلال مصدوم شد تا شاگردان کار سخت تری برای حفظ میانه میدان و تسلط بر جریان گردش توپ در زمین داشته باشند.

نیمه دوم که شروع شد ساسان انصاری به جای مهرداد محمدی و سیاوش یزدانی به جای محمد کریمی وارد زمین شدند تا به وضوح تیم سپاهان، شکلی دفاعی تر به خود بگیرد.

با توجه به اینکه مهدی کیانی تک هافبک تدافعی طلایی پوشان درآزادی و در نیمه اول بود، پرشمار تر بودن هافبک‌های تهاجمی استقلال سبب می شد تا کیانی کار سختی برای کنترل آنها داشته باشد؛ چرا که کریمی و کومان یک خط جلوتر بازی می کردند و در کارهای تدافعی هم تبحری نداشتند.

در نیمه دوم اما قلعه نویی به جای اینکه خالد شفیعی را از زمین بیرون بکشد که نیمه اول زیاد خوب کار نکرد، تصمیم گرفت تا پورقاز را یک خط جلوتر بیاورد و به جای سیستم 1-4-1-4 که در نیمه اول استفاده می کرد، از سیستم 1-3-2-4 استفاده کند، که باعث شد تراکم مدافعین یک خط جلوتر از خط دفاعی 4 نفره سپاهان بیشتر شود و مهدی کیانی مانند نیمه اول تنها نباشد. در خط جلو هم اضافه شدن ساسان انصاری که هم از چپ و هم از راست به حملات اضافه می شد، سبب شد تا به خصوص در ضدحملات زهر سپاهان بیشتر شود.

بستن فضاهای عمقی خط دفاع که در نیمه اول بارها سپاهانی ها را به دردسر انداخته، کلید پیروزی سپاهان برابر استقلال بود که در طول بازی نمایش بهتری ارائه دادند، ولی امیرقلعه نویی با به کار گیری استراتژی تدافعی تر و بستن فضاهای آبی پوشان در میانه میدان سبب شد تا باگلزنی در یکی از ضدحملاتی که داشتند، سه امتیاز ارزشمند از ورزشگاه آزادی بگیرد.

استراتژی قلعه نویی سبب شد تا استقلال بیشتر به ارسال از کناره ها روی بیاورد و با توجه به آوراژ قدی بالایی که سپاهانی ها دارند، در اکثر دوئل های هوایی برنده تیم میهمان بود؛ یک بار هم دانشگر موفق شد به توپ ضربه بزند که با بدشانسی آبی پوشان توپ به تیرک دروازه برخورد کرد تا فرصت استقلال برای کسب یک امتیاز از بازی هم از دست برود و قلعه نویی پیروز مهم ترین نبرد هفته دهم شود و البته برای سومین مرتبه شفر را مغلوب کرده باشد.