ورود شورای نگهبان به بحث تایید صلاحیتهای نامزدهای شورای شهر قانونی نیست
: در دو روز گذشته برخی از خبرگزاریهای اصولگرا مانند تسنیم، بار دیگر بحث استیضاح حسن روحانی رئیس جمهور را مطرح کردند آن هم با این مضمون که فراکسیون امید این طرح را کلید زده است. این در حالی است که پیش از این عدم تصویب دوفوریت و تک فوریت طرح عفو عمومی مجرمان سیاسی نیز انتقاداتی را به مجلس و این فراکسیون وارد کرده بود. از همین رو به سراغ پروانه مافی عضو فراکسیون امید و البته عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران رفتیم و در این باره با او به گفتوگو نشستهایم. ماجرا و سرنوشت طرح سوال از رئیس جمهور و البته جوسازیهای اخیر علیه شورای شهر و روستا نیز در این سوال و جواب دوطرفه مورد بررسی قرار گرفت:
بع گزارش روز نو : خبرگزاریهای اصولگرا گفتهاند که فراکسیون امید بار دیگر طرح استیضاح حسنروحانی را کلید زده است، هر چند سخنگوی فراکسیون امید چنین موضوعی را تکذیب کرده است.
شخصا من از چنین موضوعی بی اطلاع هستم ولی مطمئنا فراکسیون، تصمیمی در این رابطه ندارد. فراکسیون، نقد دولت، استیضاح یا سوال از وزرا درباره زمینههای مختلف را حق خود میداند، اما اصلا درباره استیضاح رئیسجمهوری چنین چیزی در فراکسیون مطرح نبوده است. حتی در مورد طرح سوال از رئیسجمهور نیز خیلی از نمایندههای سوالکننده عضو فراکسیون امید امضای خود را پس گرفتند، دیگر درباره استیضاح رئیسجمهور که هیچ. از سویی اساسا در چنین شرایطی مطرح شدن استیضاح رئیسجمهور عقلانی نیست در روزهای سخت حاضر که گلوگاههای ما از همه طرف تنگ شده و به کشور فشار میآورند چرا باید این کار را انجام دهیم؟ چه در حوزه سیاست خارجه و چه در حوزه سیاست داخلی در شرایط بیسابقهای هستیم پس چگونه استیضاح رئیس جمهور را هم به آن اضافه کنیم؟ فارغ از مباحث جناحی و سیاسی آیا استیضاح رئیس جمهور عقلانی نیست؟ واقعا برای آن گزارشگر یا خبرنگاری که چنین موضوعی را مطرح میکند، متاسفم. اساسا طرح استیضاح رئیسجمهور از سوی فراکسیون امید آنقدر مضحک است که شما نباید به آن بپردازید.
به هر حال این خبر بنابر شنیدههایی منتشر شده است؟
طبیعی است از آنجایی که فراکسیون امید پشتیبان دولت و آقای روحانی بوده اکنون برخی از مخالفین همیشگی دولت میخواهند بگویند که حتی موافقین حسن روحانی نیز امروز تا ایناندازه از وی نا امید شدهاند که طرح استیضاحش را پیش کشیدهاند.
اما به هر حال در روز حضور رئیس جمهور برای پاسخ به سوالات، مجلس اعلام کرد که از 4 پاسخ حسن روحانی قانع نشده است، با این حال موضوع به مراجع قضایی هم کشیده نشد.
به هر حال سوالات مجلس، سوالات کیفی بود و نه کمی. از همین رو ارسال سوالات کیفی به آن شکل به مراجع قضایی کار صحیحی نبود.
پس تکلیف چیست؟ مجلس رسما اعلام کرده از پاسخهای رئیس جمهور به سوالات قانع نشده اکنون در قبال این موضوع قرار است چه واکنشی نشان دهد؟
ما دائما در حال برگزاری نشستهای مختلف هستیم. بحث سوال و استیضاح وزرا در دستور کار مجلس است.خبرهای خوبی هم از طرف آقای روحانی پیرامون تغییرات در کابینه، به سمت مجلس رسیده و انشاءالله قرار است تغییرات جدی در کابینه روی بدهد.
شما میگویید در چنین شرایطی سوال از رئیس جمهور یا استیضاح روحانی به صلاح نیست ولی از چه روی فکر میکنید در اوضاع فعلی تغییرات کابینه میتواند به وضعیت فعلی کمک کند؟
من معتقدم که تغییرات کابینه بسیار لازم و جزو ضروریات است و اگر این اتفاق رخ ندهد، عملا ما با مشکلات جدی روبهرو میشویم، به غیر از این، با اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان تغییرات مدیریتی نیز خواهیم داشت. قطعا تا ماه آینده ما تحولات بزرگ و چشمگیری در نهادهای اجرایی موسسات عمومی، دولتی داریم. حضور بازنشستگان در مدیریت فعلی آشکار است و تغییر و آمدن افراد جوانتر به جای آنان حتما شریان تازهای به سیستم دستگاه اجرایی کشور وارد میکند.
اینکه عدهای میگویند این تغییرات مفید نیست عمدتا حرفهای مایوسکننده است. حرفهایی که بیشتر از سوی مخالفان قدیمی دولت شنیده میشود. دولت در حال ترمیم خود است و مجلس نیز بر این موضوع نظارت و رصد میکند. تغییرات در کابینه اساسی است و انشاءالله در سطح روسای سازمانها و نهادها، معاونین وزرا نیز تا پایان پاییز شاهد خانهتکانی خواهیم بود. تحولات چشمگیری که به آن امید داریم رخ میدهد.
در یکی دوماه گذشته نیز شاهد استیضاح دو وزیر کار و اقتصاد بودیم و از سویی رئیس بانک مرکزی نیز تغییر کرد مگر کدام یک از این تغییرات به بحران کنونی کشور پایان داد که اکنون سایر تغییرات این کار را بکند؟
ببینید! عامل و یا حل مشکلات کشور تنها در ید دستگاههای اجرایی نیست. اتفاقات امروز به دلایل مختلف رخ داده است. تنها یکی از دلایل آن اقدامات، برخی از وزرا و مدیران ارشد است.
فراموش نکنیم در حوزه سیاست خارجه و سیاست داخلی با موانعی روبهروایم که اساسا عامل آنها دولت نیست و ساختار اجرایی دخالتی در آن ندارد.
طبیعی است که در این شرایط تنها یک همکاری همه جانبه باید وجود داشته باشد تا آن تحولی که شما فکر میکنید رخ دهد.
اما علی رغم این معتقدم همین کارهای کوچک مثل تغییر مدیران یا وزرا، به اصلاح یا بهبود وضعیت فعلی کمک میکند و مطمئنم که در انتهای فصل پاییز با تغییراتی که به وجود میآید (به شرط آنکه در سیاست خارجه بتوانیم شرایط سختی را که از 13 آبان از سوی آمریکا به ما تحمیل میشود را جبران کنیم )اتفاقات خوبی رقم میخورد.
در این روزها یکی از انتقادهایی که به مجلس وارد شد موضوع عدم رای آوری دو فوریت و تک فوریت "طرح عفو مجرمان سیاسی " بود موضوعی که انتقادات مردمی بسیاری را برانگیخت؟ چگونه مجلسی که آن را مجلس اعتدالی مینامیدند آن هم زمانی که کشور زیر ذره بین است، نمایندگان به فوریت آن رای ندادند؟
اولا نکتهای که نباید فراموش کنیم این است که اختلاف در میزان آرای مخالفین و موافقین فوریت طرح در حد دو تا سه رای بود. از سویی زمان و روزی که یک طرح در مجلس به رای گذاشته میشود بسیار مهم است. معمولا چهارشنبهها زمانی است که نمایندههای شهرستانی برای حضور در حوزه انتخابیه شان، بعد از ساعت ده و نیم صبح، ممکن است در مجلس نباشند، به بیانی دیگر این اشکال به هیئت رئیسه مجلس و نه مجلس وارد است. طرحهایی که مهم و حساس هستند باید در زمانهایی به صحن بیایند که شرایط عادی در مجلس وجود داشته باشد. چهارشنبهها وضعیت مجلس به گونهای است که بسیاری از نمایندگان شهرستانها مرخصی میگیرند و در رای گیریها نیستند. این طرح هم در همان روز و در ساعتی بد به رای گذاشته شد و به نظرم این موضوع در تصویب فوریت طرح عفو عمومی مجرمان سیاسی هم تاثیر منفی گذاشت. البته در این زمینه باز هم قانون، راه مناسب را مطرح کرده است. اگر مجددا این موضوع به امضای 50 نفر برسد قابلیت طرح مجدد در مجلس را دارد.
یعنی دوباره دو فوریت طرح مطرح شود؟
بله ! اینگونه نیست که فکر کنید همه راهها بسته میشود. اما تاکید میکنم در ماجرای طرح عفو عمومی مجرمان سیاسی این ایراد به هیئت رئیسه وارد است که چرا این طرح حساس و مهم را در چهارشنبه و نه در روزی که صحن با اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان همراه است، به رای گذاشتند.
*خب ! نمایندگان وقتی میدانند موضوع حساسی برای رای گیری است به حوزه شان نروند.
معمولا از قبل برنامهریزیها میشود، قولهایی نمایندگان به حوزههای انتخاباتی ممکن است داده باشند. به هر حال نمیتوان در این زمینه نمایندگان را مقصر دانست.
ضعف فراکسیون امید در این زمینه چقدر مطرح است؟ به هر حال فراکسیون امید در این زمینه میتوانست لابیهایی انجام دهد تا موفق شود ؟
در اینجا هم هیئت فراکسیون امید باید وارد میشد. به هر حال اعضا، هیئت رئیسه را انتخاب کرده تا این مسائل را دنبال کند. همه اعضای فراکسیون امید که دیگر در چنین مسائلی نمیتوانند جداگانه وارد شوند، به هر حال هیئت رئیسه است که باید این مسائل را ساماندهی و پیگیری کند. بنابراین این انتقاد هم به هیئت رئیسه فراکسیون امید وارد است که باید در این زمینه فعالتر عمل میکرد.
این روزها اخبار خوبی از شوراهای شهر و روستا شنیده نمیشود، به نظر میآید بولد شدن برخی تخلفات شورای شهر و روستا هدفمند و با تغییر مرجعیت تایید صلاحیت شوراها در حال انجام است.
فراموش نکنیم که ما بیش از یکصد هزار عضو شورای شهر و روستا داریم که وقوع چند تخلف در آن طبیعی است. در تشکیلاتی که در آن، این همه عضو وجود دارد و در آن از کوچکترین روستاها تا شورای عالی استانها جلسه داریم، بدیهی است که چند نفر در آن تخلف کنند. کجای این امر غیر طبیعی است؟ یکی از هنرهای جمهوری اسلامی برگزاری انتخابات شوراها بود که کار عظیمی است. در آن البته تخلفاتی هم میشود. الحمدالله این همه در کشور تخلفات مختلف شده است (!) مثلا مگر یک بانک چقدر عضو دارد که تا این حد در آن مفسدین اقتصادی دانه درشت میبینیم؟ بنابراین به نسبت حجم تشکیلات شوراها، تخلفات جدی از لحاظ تعداد در شورای شهر و روستا وجود ندارد. اگر هم تخلفی است قانون برای آن پیش بینیهای لازم را کرده است. اما تخلفات نباید به اصل شورای شهر و روستا ضربه بزند. این بولد کردنهای تخلفات، جوسازیهای سیاسی است. این در حالی است که ما در شورای پنجم بهترین انتخابات را داشتیم اگر کسی هم تخلفی کرد باید مجازات شود.
چقدر احساس میکنید این جو، کاری خواهد کرد که از دوره بعد مرجع تایید صلاحیتهای کاندیدای شورای شهر و روستا از مجلس به شورای نگهبان منتقل شود؟
این پیشنهادی بوده که مطرح شده است. البته خود شورای نگهبان هم این موضوع را نپذیرفته است. اما انتقال تایید صلاحیتها به شورای نگهبان هم قانونی نیست. از آنجایی که شوراها نهادهای مردمی هستند، نظارت بر آنها نمیتواند برعهده شورای نگهبان باشد. از سویی بررسی این تعداد کاندیدا کار بسیار سختی است. بنابراین هیچ وقت چنین اتفاقی نمیافتد.