پسری است ۹ ساله. والدیناش او را آوردهاند و شاکیاند که هیچ علاقهای به مدرسه رفتن و شروع سال تحصیلی ندارد. در مصاحبه با او متوجه شدم که مشکل خاصی ندارد و فقط انگیزههایش کم شده اند.
به حساب خودم برای ایجاد انگیزه پرسیدم: «در آینده می خواهی چی کاره شوی؟» گفت: «بیکار مثل بابام».
پرسیدم: «اون وقت پول از کجا میآری؟» سریع گفت: «یک زن شغل دار مثل مامانم می گیرم تا کار کنه و پول دربیاره».
من حرفی برای گفتن ندارم. امان از ما والدین وقتی الگوهای خوبی برای بچه هایمان نیستیم.