فضای سیاسی با راست و دروغ آمیخته شده است
 اگرچه تحقیق و تفحص از شهرداری قبلا مطرح شده و با رأی منفی مجلس مواجه شده بود، اما بار دیگر مساله به جریان افتاده و برخی از نماینده‌های مجلس در تلاش به جریان انداختن تحقیق و تفحص از شهرداری هستند. درباره این موضوع و نیز مسائلی که در جریان استیضاح علی ربیعی در مجلس رخ داد،  با پروانه سلحشوری نماینده تهران و عضو فراکسیون امید به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.
 
یکی از نمایندگان تهران گفته بحث تحقیق و تفحص از شهرداری تهران را رها نخواهیم کرد و دوباره آن را به جریان خواهیم انداخت؛ شما از جزئیات این موضوع اطلاعاتی دارید؟
 
به گزرش روز نو : در این خصوص اطلاع دقیقی ندارم. شاید هم در فراکسیون امید چنین موضوعی مطرح شده باشد، اما من از آن بی‌اطلاعم. شاهد بودید که چندی پیش طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران با اختلاف یکی دو رأی به تصویب نرسید و آقای صادقی هم در این مورد اظهاراتی داشتند، اما جو مجلس به گونه‌ای که مثلا یک بار استیضاح رأی می‌آورد یک بار رد می‌شود یا طرح سوال و غیره رد یا تصویب می‌شوند. اما به طور کلی در این مجلس حداقل من ندیده‌ام که تحقیق و تفحص‌ها به جایی برسد.
 
نظر فراکسیون امید یا مجمع نمایندگان تهران بر امکان تحقیق و تفحص از شهرداری تهران است؟
 
بیشتر از اینکه به فراکسیون امید مربوط باشد، دستور کار یکسری از نمایندگان پایتخت بوده‌ است که پیگیر این امر باشند. من شخصا از کسانی هستم که موافق تحقیق و تفحص از شهرداری تهران بوده و هستم. قطعا همکاران ما در فراکسیون هم چنین خواستی را دارند و همصدا با ما از این طرح دفاع می‌کنند.
 
فراکسیون امید «طرح عفو عمومی» را در دست تهیه دارد و آن را به هیات رئیسه ارسال کرده، اما هیات رئیسه از اعلام وصول آن خودداری می‌کند. شما در جریان جزئیات و روند ارائه طرح هستید؟
 
فراکسیون امید این طرح را آماده کرده است. به نظرم طرح عفو عمومی برای جامعه حال حاضر ایران و شرایط فعلی کشور ضروری است، اما اینکه هیات رئیسه از اعلام وصول آن استنکاف کرده است، به گمانم صحیح نیست، چون روند اعلام وصول‌ها طول می‌کشد و در نوبت هستند. طرحی یک فوریتی درباره موضوع افزایش سن ازدواج ارائه کردیم که در نوبت قرار گرفت. طرح‌ها در روند بوروکراتیک زمانبر هستند و متاسفانه گاهی طولانی می‌شوند. ما دو طرح خوب داریم؛ یکی طرح شفافیت آراست که امیدوارم در هفته آینده یک فوریت آن در دستور بیاید و دومی هم همین طرح عفو عمومی است که امیدواریم به سرانجام برسد.
 
از «چهارشنبه خاکستری» مجلس و جلسه استیضاح وزیر کار زیاد دور نشده‌ایم. راجع به آن روز و مباحث مطرح شده چه نظری دارید و آیا فراکسیون امید در این باره موضعی خواهد گرفت؟
 
اول جلسه که در مجلس حاضر نبودم و در زمان جلسه آغاز جلسه غیرعلنی حضور پیدا کردم. اما باید تاسف خود را از برخی مباحث مطرح شده توسط همکارانم اعلام کنم. در کشور ما گاهی به قدری تبلیغات سوء و فرافکنی انجام می‌شود که موجب سلب اعتماد عمومی از مسئولان می‌شود. این صحبت‌ها و اتهام افکنی‌ها ذهنیت مردم را بیش از پیش خدشه‌دار می‌کند. مثلا صحبت‌های آقای‌پور ابراهیمی درباره دختر آقای پزشکیان درست نبود و اصلا موضوعیت نداشت. همه آقای پزشکیان را می‌شناسند و بر اخلاق و ادبیات او واقف هستند. دلیلی نداشت که برای زدن ربیعی به پزشکیان اتهام زده شود و اصلا اخلاقی نبود. این صحبت‌ها و مطالب از نظر اخلاقی مجلس را زیر سوال می‌برد. برای آقای‌پور ابراهیمی احترام زیادی قائل بودم، اما از روز چهارشنبه و طرح آن مباحث ناراحت شدم چون انتظار چنین مسائلی را نداشتم. اصلا پسندیده نبود برای اینکه ربیعی نباشد، به دکتر پزشکیان آن گونه مسائل نسبت داده شود. تصور می‌کنم جامعه باید به چنین حرکات پوپولیستی واکنش نشان دهد که افراد فکر نکنند که به هر کسی که دلشان می‌خواهد اتهام بزنند و تخریب کنند. اعتماد عمومی به مسئولان کشور به اندازه کافی خدشه‌دار شده است و با مباحث روز چهارشنبه گذشته، مردم دیگر هیچ چیزی را نمی‌توانند باور کنند، زیرا به قدری راست و دروغ در هم آمیخته است که به کل کشور و مسئولان آسیب رسانده است.
 
مجلس در برابر این هتک حیثیت و سلب اعتماد عمومی جامعه چه راهی را در پیش خواهد گرفت تا از خود اعاده حیثیت کند؟
 
واقعا نمی‌دانم در برابر آن مسائل چه باید کرد. شخصا بارها متذکر شده بودم که در جریان استیضاح‌ها، سوال‌ها و تحقیق و تفحص‌ها، امتیازگیری رواج دارد. برخی نمایندگان طرح استیضاح را مطرح می‌کنند تا از وزرا امتیاز بگیرند. اما اینکه یکی از طراحان استیضاح بگوید 500 میلیون پیشنهاد رشوه داشته است و دیگری تکذیب کند و از این قبیل سخنان جایگاه مجلس را تقلیل می‌دهد. نکته مهم این است که اگر اعضای دولت پیشنهاد می‌دهند و دنبال بده‌بستان هستند، ما نمایندگان مجلس آنها را بد عادت کرده‌ایم. اگر من نماینده پای حرف و امضای خود بایستم و معتقد به یک اصلی باشم و بعد به سراغ سوال بروم، قطعا پا پس نخواهم کشید. امیدوارم مجلس شأن خود را حفظ کند و با این جلسات و با این مباحث، به حیثیت خود بیش از این خدشه وارد نکند.
 
طی دو سال نیم گذشته از عملکرد فراکسیون امید انتقادهای زیادی شده است و برخی معتقدند به اندازه کافی انتظارات را برآورده نکرده؛ ارزیابی شما چگونه است؟
 
ما تلاش خود را انجام می‌دهیم. اما باید گفت که ما آن طور که باید، نماینده واقعی مردم نیستیم؛ با اینکه نمایندگان تهران بیش از یک میلیون رأی آورده‌اند، اما ملاحظه می‌شود که مسائلی درباره رسیدگی‌ها و بررسی‌های مربوط به انتخابات مطرح می‌شود و به نظر می‌رسد ملاک مورد نظر هم‌خط بودن سیاسی است. اگر کاندیدایی همخوانی چندانی نداشته باشد ممکن است تایید نشود. بنابراین رقابت سالمی شکل نمی‌گیرد. لیست امید هم از نمایندگانی مثل من تشکیل شد که در ابتدا کسی آنها را نمی‌شناخت و مجبور بودند افرادی را که شناخته شده نبودند برای لیست امید در نظر بگیرند. با همه این احوال فکر می‌کنم عملکرد مناسبی داشتیم. با اینکه تبلیغات و جوسازی‌های زیادی علیه فراکسیون بود اما نمی‌توان نقش فراکسیون امید را در تصویب لایحه حمایت از کودکان در نظر نگرفت. فکر می‌کنم در تصویب برخی لوایح و کارهای خوب این مجلس، نقش فراکسیون امید پررنگ بوده است. اگر بتوانیم طرح‌هایی مثل «عفو عمومی»، «شفافیت آرا»، طرح مربوط به موضوع «افزایش سن ازدواج» و یا بحث دیه را هم به اتمام برسانیم، قطعا می‌توان یک مجلس خوب و با عملکردی مثبت را داشته باشیم