هنرمند متواضع و ریزاندام اما پیشکسوت و با تجربه کرمانشاهی را در قاب تلویزیون و صحنه‌ نمایش و پرده نقره‌ای سینما نمی‌بینیم؛ او این روزها بعد از نقاهت سخت یک دوره بیماری ، در پرند ساکن است.
 
این روزها به پیشکسوتان سینما و تلویزیون زنگ می‌زنیم با یک حالت بغض و اندوهی درباره هنرهای نمایشی صحبت می‌کنند. برخی از آن‌ها در بستر بیماری هستند و کسی حالی از آن‌ها نمی‌پرسد، برخی هم از بی‌کیفیتی آثار هنری به خصوص در تلویزیون گلایه‌مندند و برخی هم مطالباتی دارند که هیچ‌کدام از اهالی خانه سینما،‌ انجمن بازیگران و مدیران مربوطه در تلویزیون گوشی برای شنیدن حرف‌هایشان نداشته‌اند و ندارند. از فضای سلبریتی‌زده امروز دلخورند و نگران آینده دنیای تصویر ایران اسلامی هستند.
 
در لا به‌لای نام‌های بزرگ، سینما و تلویزیون یک مرد نجیب و آرام را فراموش کرده که همیشه با هنرنمایی خود مخاطب را شگفت‌زده می‌کرد. او حالا بعد از جراحی روده در پرند ساکن است و به ما می‌گوید «توانی برای صحبت کردن و فیلم بازی کردن ندارم». او اسماعیل سلطانیان است که اهالی خانه سینما، انجمن بازیگران و مدیران مربوطه در تلویزیون فراموش کرده‌اند چنین بازیگری نقش‌های بزرگی را در سریال «یوسف پیامبر»، «ستایش»، «وضعیت سفید»، «مرد هزارچهره» و... ایفا کرده است. یادشان رفته او اولین بازیگردان سینما و تلویزیون بوده و بیش از سه دهه در حوزه بازیگری، کارگردانی و تدریس فعالیت می‌کند.