قبل از مجلس، دولت خود به فکر تغییرات باشد
 
: دولت در برخی حوزه‌ها با مشکل مواجه است که شاید بتوان شاه‌بیت آن را در مشکلات اقتصادی و معیشتی دید که منبعث از برخی تصمیمات غلط مردان اقتصادی دولت بوده است. گرچه در سایر حوزه‌ها نیز اوضاع چندان بسامان نبوده و گرنه طی این 5 سال شاهد چندین و چند استیضاح نبودیم. نمونه دیگری را نیز شاهد خواهیم بود که وزیر علوم برای استیضاح به خانه ملت خواهد رفت. مجلس دهم همواره در هر شرایطی سیاست همراهی با دولت را پیش گرفته، اما عملکرد برخی مدیران و وزرا موجب شده تا نمایندگان نتوانند نسبت به این سطح از ناکارآمدی بی‌تفاوت باشند؛ از این روست که از اهرم‌های نظارتی خود استفاده می‌کنند. در این راستا گرچه دولت در مقاطع مختلف از تغییرات سخن گفته، اما از سخن تا عمل راه زیادی است. از این جهت بهارستان‌نشینان معتقدند که اگر دولت به وظیفه خود در راستای تغییر مدیران ناکارآمد و ناتوان اقدام نکند، مجلس به وظیفه خود خواهد پرداخت و با اهرم‌های نظارتی وزرای منفعل و فشل را با استیضاح از کار خواهد انداخت. باید دید با این شرایط کی و چگونه دولت دست به تغییرات خواهد زد. برای بررسی استیضاح وزیر علوم، روابط دولت و مجلس و تغییرات در دولت  با حشمت‌ا... فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.
 
به گزارش روز نو : بسیاری معتقدند سیاست مجلس مماشات با دولت است، اما استیضاح وزیر علوم نشان می‌دهد که مجلس کار خود را انجام می‌دهد؛ به نظر شما دولت باید با مجلس چگونه تعاملی داشته باشد؟
 
در شرایط کنونی که ما یکسری بدعهدی‌ها و تحریم‌های خارجی را مشاهده می‌کنیم هدفمان همکاری با دولت است و بر کنار کردن وزرای ضعیف خود کمک به دولت محسوب می‌شود. وزیر علوم وزیر ضعیفی است. مورد داریم که دانشکده‌ای باید احداث شود، پول احداث و مجوز وجود دارد، اما 5- 6 سال است که این کار صورت نگرفته، وزیر جدید نیز که قول انجام کار را داده بود کوتاهی کرده که این مصداق بارز کم‌کاری است. من معتقدم وزیری که نمی‌‌تواند در حوزه‌های مختلف دانشگاه‌ها دخالت کند و حکم قاطع دهد وزیر نیست. بنده به خاطر رأی اعتمادی که به وزیر علوم دادم اشتباه کردم. معتقدم کنار گذاشتن وزرای ضعیف خدمت به دولت آقای روحانی است. انتظار ما از آقای روحانی این است که قبل از اینکه مقوله‌ای به نام استیضاح مطرح شود. خود وزرای ضعیف را برکنار و وزرای قوی را جایگزین کند، در غیر این صورت اگر ما ببینیم که رئیس‌جمهور و مجموعه دولت به وظیفه خود عمل نمی‌کنند حتما وزرای ضعیف را از دولت کنار خواهیم گذاشت. بخشی از اعتراضات و اعتصابات دانشجویی مربوط به همین است که باید انجام می‌شد. وقتی پول، زمین و مجوز وجود دارد و دانشگاه رازی کرمانشاه این کار را انجام نمی‌دهد و اعتصاب صورت می‌گیرد نمی‌گویم خیانت، اما حداقل کم‌کاری وجود دارد. چنین وزرایی زود باید برداشته شوند. برخی از وزرا فقط مشغول مقاله‌های علمی خود هستند و هیچ‌گونه قاطعیت وزارتی ندارند. در حوزه اقتصادی نیز مراتب به همین گونه است. امروز برخی از مدیران دولت حداقل توان را در حوزه اقتصادی ندارند و اقداماتی صورت می‌گیرد که کم‌ترین عقل اقتصادی آنها را نمی‌پذیرد. از این جهت حتما انتظارمان این است که دولت یک جراحی اساسی صورت دهد، در غیر اینصورت مجلس وارد عمل می‌شود.
 
به نظر شما بهتر نیست ابتدا به جای تغییر افراد سیاست‌های دولت تغییر کند و مبتنی بر آن سیاست‌ها افراد به کار گرفته شوند؟
 
در نشست مشترک کمیسیون‌ها با رئیس مجلس قرار شد هم از لحاظ کارشناسی و شکل دادن اتاق فکرهای مشترک و تنش‌زدایی بین نماینده‌ها و دولت خیلی فعال عمل کنیم. بخشی از این کار منوط به دست‌پیش گذاشتن رئیس‌جمهور است که وزرای ضعیف خود را کنار بگذارد. که این کار صورت بگیرد، گرچه توصیه‌هایی نیز به وی شده امیدواریم این کار صورت بگیرد و آقای روحانی قوی‌ترین افراد را معرفی کند و مجلس نیز رأی دهد، اما در مواردی که این کار صورت نگیرد استیضاح گام آخر ما خواهد بود.
 
به نظر شما به طور مشخص مشکل دولت چیست؟
 
دولت در سیاست‌ها و حوزه اجرا مشکل دارد. سیاست‌های کلان دولت پختگی لازم را ندارد و در حوزه اجرا نیز برخی مدیران دولت کم‌کار هستند که این کم‌کاری در برخی موارد مشهود است. دولت باید عزم جدی خود برای سامان بخشیدن در این دو بخش قرار دهد. حتی من معتقدم برخی کم‌کاری‌ها مشکوک است. لذا دولت باید این مدیران کم‌کار را بدون هیچ اغماضی تغییر دهد.
 
نظر به اینکه دولت قصد تغییرات دارد برای تصدی وزارت یا مدیریت باید چه شاخصه‌هایی مدنظر قرار گیرد؟
 
من فکر می‌کنم پس از گذشت 5 سال از عملکرد دولت دقیقا مشخص است که کدام یک از وزرا و مدیران قوی و ضعیف هستند. در شرایط خاص کنونی مدیرانی ضعیف و بی‌تفاوت به کار دولت نمی‌آیند. با این همه مخالفت‌هایی که در عرصه بین‌المللی صورت می‌گیرد مدیران منطقه‌ای و استاندارانی می‌خواهیم که در حد وزیر باشند و وزرایی که در حد رئیس‌جمهور باشند. کسانی که از صلابت لازم برخوردار باشند که احکامشان به صورت قطعی اجرا شود. قرار بر این است که نهادهای بازرسی ضمن کار، مزاحمتی برای مدیران ایجاد نکنند، یعنی مدیران کار خود را انجام دهند و پس از آن بازرسی صورت بگیرد. با این حال برخی مدیران کم‌کاری می‌کنند. دادستان‌ها از این اختیار برخوردار هستند که مدیران کم‌کار را به عنوان مدعی‌العموم احضار کرده و ترتیبات قانونی را در مورد آنها اجرا کنند. به عبارت دیگر عزم جدی در کشور صورت گرفته که سرمایه‌های کشور و اعتماد مردم به‌خاطر کم‌کاری مدیران از دست نرود. استانداران باید بتوانند استان خود را بهتر اداره کنند گرچه آنطور که شنیدم رئیس‌جمهور بیش از 160 اختیار تازه را به استانداران دادند، اما استانداران هنوز این اختیارات را نشان نداده‌اند. خیلی از نارضایتی‌ها و اعتراضات ناشی از همین کم‌کاری‌هاست که استانداران و مدیران باید ورود کنند و کارها را انجام دهند.