روز گذشته مجلس شورای اسلامی اقداماتي را به خود ديد كه در شأن نمايندگان نبود . پس از اینکه برخی نمایندگان مجلس از تهدیدهای پیامکی درباره رای به لایحه الحاق ایران به کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تامین مالی تروریسم خبر دادند و برخی مخالفان نیز در راهپیمایی روز قدس با پلاکارد و اطلاعیه خواستند تا فضاي کشور را در مقابل این لایحه شفاف ساز بر هم بریزند، روز گذشته نیز برخی نمایندگان مجلس با رفتارهایی که به گفته علی لاریجانی خلاف آیین نامه مجلس بود، سعی کردند که در مقابل تصویب این لایحه ایستادگی کنند. اما چرا مخالفان در مقابل این لایحه تا این حد سر مخالفت دارند؟ احمد مازنی یکی از افرادی است که برخی از این پیامک های تهدید آمیز برای او نیز ارسال شده بود و البته جزو کسانی محسوب مي‌شود که موافق دو ماه مسکوت ماندن بررسی FATF در مجلس است. او می‌گوید که تهدیدها دلیل عدم رای به FATFنبوده و فقط به دلیل اینکه در فضایی آرام‌تر این موضوع بررسی شود این رای را داده است. مشروح این گفت و گو را در ادامه مي‌خوانيد.

به گزارش روز نو : آقای مازنی، شما قبل‌تر در صفحات خود در شبکه های اجتماعی نوشته بودید که برخی مخالفان لایحه الحاق ایران به کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تامین مالی تروریسم با تهدید به دنبال عدم تصویب این طرح هستند. از سویی دیروز برخی نمایندگان در مجلس برای مقابله با این موضوع دست به رفتاری عجیب زدند. دلیل این همه تهدید و رفتار عجیب از سوی برخی و در نهایت مسکوت ماندن لایحه چه بود؟

روش پیگیری مخالفان برای رسیدن به خواسته‌های خود روش مناسبی نیست. راه اندازی کمپین های هدایت شده و قرار دادن شماره تلفن نمایندگان در اختیار یک جمع که با یک ادبیات مشخص شروع به حمله و تهدید نمایندگان می کردند روشی اشتباه است که برخی دوستان سال هاست از این روش برای رسیدن به مقاصد خود استفاده می‌کنند. البته برخی با توهین، برخی با درخواست، برخی با قسم دادن، برخی نيز با مساوی دانستن رای دادن به این لایحه با مخالفت با انقلاب و نظام و اسلام سعی می کردند که روی نمایندگان تاثیر بگذارند. در صحن مجلس نیز رفتاری که از سوی برخی از نمایندگان انجام می شود، رفتار مدنی نیست. ما در کشور قانون اساسی داریم و در قانون نیز تکلیف و روند رسیدگی به طرح ها و لوایح مشخص است و در نهایت شورای نگهبان به عنوان یک نهاد در کنار مجلس طرح ها را بررسی می کند و در صورت بروز اختلاف مجمع تشخیص مصلحت نظام و حتی اگر لازم باشد رهبری به عنوان هماهنگ کننده قوا می توانند با حکم حکومتی در این مسیر ورود کنند. اینکه یک اقلیت با زور و تهدید و فشار بخواهند به یک خواسته در مقابل اکثریت برسند جای تعجب و تاسف دارد. اگر به تومار است موافقان این لوایح هم اگر دست به کار شوند می توانند هزاران امضا جمع کنند، ولی آیا بازی با احساسات عمومی و جمع آوری امضا از کسانی که اطلاعات تخصصی در این‌باره ندارند و فقط به دلیل تبلیغات عده ای دست به امضای تومار می زنند کار درستی است؟

سوال این است که آیا تهدیدهایی که صورت گرفت در نتیجه رای نمایندگان به تعویق دو ماههFATF موثر بود؟

اینکه برخی می‌گویند تعویق لایحه الحاق ایران به کنوانسیون بین المللی مقابله با تامین مالی تروریسم به خاطر تهدید ها بوده است درست نیست و این دو موضوع ربطی به یکدیگر ندارد. درباره این تعویق لایحه یک استباطی از سوی برخی نمایندگان مجلس وجود داشت و آن این بود که تصویب سریع این موضوع با توجه به چالش‌هایی که بر سر این موضوع وجود دارد ممکن است کشور را دچار یک چالش کند و به همین دلیل جمعی از نمایندگان طیف های مختلف تصمیم گرفتند با طرح این موضوع برای بررسی بیشتر این لایحه زمان بگذارند.

شما هم جزو این گروه بودید؟

بله، من نيز جزو نمایندگانی بودم که با تعویق دوماهه این لایحه موافق بودم. افرادی که با این لایحه موافقت کردند از فراکسیون‌های مختلف مجلس بودند و در خواست ما این بود که در این دو ماه بررسی بیشتری روی این لایحه صورت بگیرد و مجلس نیز در این دو ماه از روش های اقناعی برای اقناع مخالفان استفاده کند. ضمن اینکه اگر افکار عمومی نیز نیازمند توضیح باشد این شفاف سازی برای افکار عمومی هم باید صورت بگیرد. اما اینکه مجلس بخواهد در مقابل رفتار و سر و صدای یک اقلیت مرعوب شود در شخصیت جایگاه قانونگذاری مجلس نیست. حداقل من سر حقوق یک نفر با احدی معامله نخواهم کرد.

فکر می کنید مخالفان این لایحه که برخی آن‌ها دلایل مخالفت‌شان مسائل سیاسی داخلی است با راه اندازی این بحث اقناعی، قانع می شوند؟

به نظرم فضاي مجلس شورای اسلامی نیاز به یک اقناع دارد. همان‌گونه که آقای لاریجانی نيز گفت قرار است در این دو ماه بحث بیشتری درباره این لوایح در مجلس صورت بگیرد.

با اين تفاسير صحبت های امروز آقای عراقچی که با بیانی ساده به مسائل این لوایح پرداختند و جلسات مشترکی که با دولت داشتد نتوانسته نمایندگان را قانع کند؟

صحبت های آقای عراقچی برای شخص من که قانع کننده بود اما یک فضا و فرصت دیگر برای گفت و گو با کسانی که از صحبت های آقای عراقچی قانع نشدند وجود دارد که باید از این فرصت در این راستا استفاده کرد. از سویی ما نیازمند این مساله هستیم که فضاي مسموم خارج از مجلس را کمی تلطیف کنیم. در همین راهپیمایی روز قدس، برخی حامیان این جریان هایی که این روزها این بحث را در کشور مطرح می کنند، به برخی از همکاران من در مجلس توهین کردند و به آن‌ها مرگ بر منافق گفتند و وقتی دلیل این صحبت ها را جویا می شدند بحث رای FATF را مطرح می کردند. وقتی همکاران ما از معترضان سوال می کردند که این FATF که شما مخالفش هستید چیست و آن افرادی جوابی برای ارائه نداشتند. این موضوع و نوع اعتراضات برخی مخالفان این نوع لوایح و طرح ها من را یاد داستان معروف مشروطه می اندازد. زمانی که دیگ پلوی برخی مشروطه خواهان در جلوی سفارت انگلیس به راه بود تا از این سفارتخانه کمک بخواهند، همسر سفیر انگلیس به دیدن متحصنان و معترضان می آید و از آن ها می خواهد که چه چیزی می‌خواهند؟ مردم می‌گویند ما به دنبال عدالتخانه هستیم و بعد از یک توضیح درباره این موضوع، همسر سفیر می گوید بگویید مشروطه می خواهید، مساله‌اي که شما به دنبالش هستید مشروطه است. حاضران در جواب می‌‌گویند ما همین «شرطه» که شما می گویید را می‌خواهیم! حالا حکایت برخی مخالفان در کشور نیز همین است. برخی نمی دانند FATFچیست، برخی دیگر آن را با پالرمو اشتباه می گیرند، برخی دیگر نیز ایرادات بنی اسراییلی به این لایحه می گیرند و بر اساس آن ایرادات قیصریه به آتش می کشند. ای کاش برخی همکاران ما مسائلی از این دست را که نیاز به بحث بیشتر در مجلس دارد به جامعه نکشانند و به جای جنجال و بحران آفرینی به دنبال حل مسائل با گفت و گو باشند.

چرا فضای مجلس و مسائلي كه در آن جريان دارد تا این میزان در ابهام است؟

حکایتی دیگر تعریف کنم که بدانید در این سال‌ها نیز ما با این موضوع دست و پنجه نرم می کنیم. یکی از آقایان در همین سال های بعد از انقلاب اعلام کرده بود که من یک لیبرال هستم. بعد از این اظهارنظر این فرد به نماز جمعه رفته بود. در آنجا مردم در کنار مرگ بر آمریک و مرگ بر اسراییل، مرگ بر لیبرال هم سر می‌دادند. یکی از نمازگزاران از شخصی دیگر پرسیده بود این لیبرال یعنی چه؟ آن فرد در پاسخ یک تومار فحش آماده کرده بود و در آخر گفته بود لیبرال یعنی این! برخی از این افراد حتی تلفظ این واژه را هم درست انجام نمی‌دهند اما اینگونه صدای اعتراض‌شان دربرابر این موضوع بلند است. این افراد ابهام بزرگی که در این بین ایجاد کردند این است که رای ندادن به FATF را کاری مدرس گونه می‌دانند و از نمایندگان می‌خواهند که مدرس مجلس باشند و رفتار مدرس گونه را پهن کردن یک تومار در صحن مجلس می‌دانند. این صحبت در حالی از سوی این افراد مطرح می شود که به هیچ عنوان به معنی حرفی که می زنند توجه نمی‌کنند و به زبانی دیگر شعری می‌گویند که در قافیه آن گیر می‌کنند. مدرس در مقابل رضاخان و رضا شاه ایستاد، این صحبت این افراد درباره رفتار مدرس گونه چه معنی می‌دهد؟ امروز رضا خان مگر وجود دارد که این صحبت ها مطرح می‌شود؟ متاسفانه این افراد خبر ندارند که ملت ایران 40 سال پیش رضا و محمدرضا پهلوی و خاندان‌شان را از کشور بیرون کردند و هم اکنون نظامی دیگر روی کار است. امروز مدرس زمانه بودن به این معنی است که به عنوان یک نظام سیاسی در دنیا با نظام بین‌الملل همکاری کنیم.متاسفانه برخی نمی خواهند باور کنند که ما 40 سال است یک حکومت تشکیل دادیم و برای ادره حکومت باید با دنیا تعامل کنیم. این حکومت برآمده از رای مردم است و مردم نیز در چارچوب قانون به یک دولت رای داده اند و آن دولت برآمده از رای اکثریت مردم در چارچوب قانون یک لایحه را به مجلس ارائه کرده است. دوران رضا شاه و مظفرالدین شاه و محمد علی شاه نیست که یک فرد بخواهد این لایحه را با نظر شخصی یا دست نشاندگی یک کشور دیگر بفرستد! دولت، مجلس، سایر قوای ما آیا دست نشانده آمریکا یا کشور دیگر هستند که اینگونه با آن ها برخورد می‌کنند و اعلام می‌کنید که فلان مسئول دست نشانده فلان کشور است. حرف من این است که اگر نظر کارشناسی درباره موضوعی داریم ارائه و براساس آن حرکت کنیم. نمی توان با شلوغ کاری و پهن کردن تومار و تهدید پیامکی جلوی تعامل با دنیا را گرفت یا چنین لوایحی را ترکمانچای بنامیم.

آقای مازنی، این اولین بار نیست که یک قرارداد یا معاهده بین المللی با ترکمنچای مقایسه می شود. چرا این افراد هرگونه قراردادی را که با میل و سیاست های آن ها همخوانی ندارد با ترکمانچای مقایسه می‌کنند؟

این موضوع یک جفا در حق مردم است. برخی این لوایح را با برجام و برجام را با ترکمانچای مقایسه می‌کنند. برجام یکی از افتخارات نظام جمهوری اسلامی است. در شرایطی که ایران هراسی دنیا را فراگرفته بود و می‌گفتند ایران می خواهد با همه دنیا بجنگد، برجام نگاه دنیا را نسبت به ایران تغییر داد. هرچند در این مسیر موانعی نيز بود. رهبری و برخی مسئولان درباره بدعهدی آمریکا تذکر داده بودند اما به دلیل بد عهدی آمریکا باید به مسئولان خودمان توهین کنیم؟ متاسفانه نگاه عده‌ای به این موضوعات سیاسی است و دود این نوع رفتار به چشم ملت می رود.

قانون