هفته گذشته وقتی کارلوس کی‌روش اسامی 24 نفر را برای حضور در اردوی ترکیه و سفر به روسیه اعلام کرد، لیست تیم ملی باعث تعجب اهالی فوتبال و فوتبال‌دوستان شد. در‌حالی که در لیست‌های پیشین تیم ملی پرسپولیس صاحب بیشترین ملی‌پوش بود و تصور می‌شد در لیست نهایی هم چنین باشد اما کی‌روش قلم قرمز روی سرخ‌ها کشید و فقط وحید امیری و علیرضا بیرانوند از پرسپولیس در لیست 24 نفره باقی ماندند. کنار گذاشتن محمد انصاری و سید‌جلال حسینی باعث شد سرخ‌ها اکثریت تیم ملی را از دست بدهند و در عوض استقلال با 4 ملی‌پوش رکورددار شد. سرمربی تیم ملی پژمان منتظری‌، روزبه چشمی و مجید حسینی و امید ابراهیمی را در لیست 24 نفره قرار داد و وریا غفوری و سید‌حسین حسینی هم در لیست استندبای قرار گرفتند. اعتراض‌ها و انتقادات زیادی به کی‌روش وارد شد، به خصوص بابت کنار گذاشتن سید جلال و وریا اما سرمربی تیم ملی به دفاع از تصمیم‌اش پرداخت. البته برخی اعتراض‌ها و انتقادها‌ فنی نبود و عده‌ای کی‌روش را بابت حذف سید جلال حسینی به کینه‌توزی و انتقام از برانکو و پرسپولیس متهم می‌کردند. داستان اختلاف 2 مربی مطرح خارجی فوتبال ایران اظهر من الشمس است که فقط خواجه حافظ شیراز از آن خبر نداشته و شاید بی‌راه نبود که برخی کنار گذاشتن سید‌جلال و انصاری را ضربه زدن به پرسپولیس و برانکو تلقی کردند، به خصوص از بعد روحی و مالی.

 
البته اگر از دید مالی و اقتصادی به لیست کی‌روش و حذف پرسپولیسی‌های تیم ملی نگاه کنیم، شاید حق با منتقدانی باشد که معتقدند سرمربی تیم ملی می‌خواست به نوعی از پرسپولیسی‌ها و برانکو بابت حذف اردوی امارات و داستان‌های بعدی‌اش انتقام بگیرد. منظور از مسائل مالی پاداش و پولی است که فیفا برای فدراسیون‌های حاضر در جام‌جهانی و باشگاه‌های صاحب بازیکن ملی‌پوش در این مسابقات در نظر می‌گیرد. فیفا پاداشی 209 میلیاردی را بین باشگاه‌های تمام بازیکنان 32 تیم حاضر در جام جهانی تقسیم می‌کند، به این ترتیب که عضویت هر بازیکن حاضر در جام جهانی، در باشگاه‌های 2 سال اخیر او بررسی می‌شود و به مدت زمان حضورش در هر باشگاه، این پاداش به باشگاه‌ها تعلق می‌گیرد. هر‌کدام از 32 تیم جام‌جهانی می‌توانند 23 بازیکن داشته باشند که در‌مجموع باشگاه‌های 736 بازیکن از پاداش 209 میلیون دلاری منتفع خواهند شد.

فیفا این مبلغ را بین تعداد بازیکنان و تعداد روزهایی که تیم‌ها درگیر مسابقات جام‌جهانی هستند (شامل روزهای فیفا پیش از جام‌جهانی و زمان برگزاری مسابقات) تقسیم کرده که به این ترتیب باشگاه‌ها به‌ ازای هر بازیکنی که در جام‌جهانی داشته باشند، برای هر روز 8 هزار و‌530 دلار دریافت می‌کنند. زمان محاسبه‌ شده نیز از 2 هفته پیش از شروع جام‌جهانی تا یک روز پس از حضور هر بازیکن در جام‌جهانی است. به این‌ترتیب اگر تیم ایران فقط در مرحله گروهی حضور داشته باشد و حتی به مرحله حذفی هم راه پیدا نکند، 26 روز درگیر مسابقات جام جهانی خواهد بود، با این‌حساب فیفا بابت هر بازیکن 221 هزار و‌780 دلار به باشگاه‌هایی که آن‌ها را در اختیار داشته باشند پاداش پرداخت می‌کند. با در نظر گرفتن این مسئله استقلال با 4 ملی‌پوش حدود 887 هزار دلار پاداش می‌گیرد که با دلار‌4200 تومانی 3 میلیارد و‌700 میلیون می‌شود. اما پرسپولیس با 2 ملی‌پوش فقط 443 هزار دلار دریافت خواهد کرد.
 
با این آمار و ارقام شاید حق با منتقدان پرسپولیسی کی‌روش باشد اما اگر از منظر فنی به لیست تیم ملی نگاه شود، شاید بعدها سرخ‌ها بابت کم بودن تعداد ملی‌پوشان‌شان از مرد پرتغالی ممنون باشند و لطف او را ارج بنهند! هر‌چه تعداد ملی‌پوشان یک باشگاه در تیم ملی بیشتر باشد دست سرمربی آن باشگاه برای برنامه‌ریزی جهت آماده‌سازی تیمش برای لیگ فصل آینده سخت‌تر است چرا‌که هم باید نگران مصدومیت ملی‌پوشانش در جام‌جهانی باشد و هم بسیار دیرتر از دیگر بازیکنان آن‌ها را برای آماده‌سازی فصل در اختیار خواهد داشت. به نوشته خراسان، از این‌رو برانکو با 2 ملی‌پوش که یکی هم دروازه‌بان است و کار تاکتیکی چندانی نمی‌خواهد به مراتب فکرش راحت‌تر از شفر سرمربی استقلال است که باید دغدغه آماده‌سازی اختصاصی 4 بازیکن اصلی را داشته باشد.