علیرغم آن که ایران از اظهارنظر در مورد چشم انداز مذاکرات آینده میان «دونالد ترامپ» رییس جمهوری امریکا و «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی خودداری کرده است با این حال، نگاه ها در تهران به چشم انداز توافق هسته ای احتمالی میان امریکا و کره شمالی دوخته شده است.

به گزارش سایت روزنو، در تاریخ ۸ مارس کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ رییس جمهوری امریکا دعوت کیم جونگ اون رهبر کره شمالی را برای مذاکره پذیرفته است. این موضوع سبب واکنش های مختلفی در سطح بین المللی شد. بسیاری از آن استقبال کردند و این اقدام را اولین گام برای جلوگیری از جنگ احتمالی هسته ای میان واشنگتن و پیونگ یانگ قلمداد کردند و برخی دیگر با شک و تردید گفتند که چنین جلسه ای بدون نتیجه خاصی به پایان می رسد و ایران احتمالا در زمره کشورهایی است که از شنیدن اخبار خوشحال نیست چرا که یک معامله میان ترامپ و کیم می تواند پیامدهای منفی برای تهران داشته باشد.

سایت تحلیلی «المانیتور» با اشاره به تاثیرات مذاکره میان امریکا و کره شمالی بر چشم انداز برجام می نویسد:«ایران اولین و مهم ترین نگرانی اش درباره آینده برجام است. حتی اگر برجام پس از ۱۲ مه پیش رو که ضرب الاجل تعیین شده آمریکاست باقی بماند و ترامپ معافیت های تحریمی ایران را امضا کند نیز گفت و گوهای موفقیت آمیز میان او با «اون» می تواند برای برجام خطرناک باشد. در صورتی که مذاکرات میان امریکا و کره شمالی با پیشرفت همراه باشد ترامپ احتمالا خواهد گفت که مذاکره کننده بهتری در مقایسه با اوباما است. در نتیجه، به سوی پاره کردن برجام حرکت خواهد کرد و در عوض از توافق بالقوه ای مشابه با توافق خود با کره شمالی دفاع خواهد کرد.

 با این حال، این موضوع تنها منبع اصلی نگرانی ایران نیست. «جورج دابلیو بوش» رییس جمهوری سابق امریکا در تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۰۲ میلادی ایران، کره شمالی و عراق را در «محور شرارت» قرار داده بود. به طور مشابه علیرغم آن که جامعه بین المللی کره شمالی را به سبب دارا بودن تسلیحات هسته ای بزرگترین تهدید بین المللی قلمداد می کند ترامپ سعی دارد تا ایران را به عنوان منبع نگرانی مساوی با کره شمالی معرفی کند و بگوید که آن کشور صلح بین المللی را بر هم می زند. ترامپ در این باره دکترین مشابه بوش را در پیش گرفته است. در نتیجه،‌ تهران نگران است که پیشرفت احتمالی مذاکرات امریکا و کره شمالی تمرکز امریکا را از پیونگ یانگ تغییر داده و معطوف ایران کند.

«عزیزالله نعمت زاده» کارشناس سیاست خارجی به «المانیتور» می گوید:«ایران به دو دلیل از توافق میان امریکا و کره شمالی حمایت نمی کند. نخست آن که اگر آنان به توافق دست یابند مقابله با ایران به اولویت اصلی دولت ترامپ تبدیل خواهد شد. نکته دوم آن که عادی شدن روابط میان امریکا و کره شمالی بر روابط تهران و پیونگ یانگ تاثیرگذار خواهد بود. در صورتی که کره شمالی به سوی خلع تسلیحات هسته ای حرکت کند ماهیتا تغییر خواهد کرد و دیگر مانند ایران علاقه ای برای مبارزه علیه امریکا نخواهد داشت. در نتیجه، در آن صورت ایران در تعقیب مسیر ضد امریکایی خود تنها خواهد ماند».

«المانیتور» اشاره می کند که مقام های ایرانی هنوز واکنشی به مذاکرات واشنگتن و پیونگ یانگ از خود نشان نداده اند و می افزاید:«این امر را می توان از دو دیدگاه ارزیابی کرد. نخست آن که آنان ممکن است جانب احتیاط را رعایت کرده باشند و یا دلیلی برای اظهارنظر در این باره ندیده باشند و یا آن که ممکن است به سادگی درباره نتیجه مذاکره خوشحال نباشند».

«نصرت الله » تاجیک دیپلمات ارشد پیشین ایران به «المانیتور» می گوید:«با توجه به شعار ترامپ «نخست امریکا» و رویکرد یکجانبه گرایانه او بعید است که امریکا در دوران ریاست جمهوری او به هرگونه توافق حیاتی ای با سازمان های بین المللی یا سایر کشورها دست یابد مگر با کره شمالی که توافقی بسیار مهم، حساس و استراتژیک خواهد بود. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که مسئله کره شمالی تبدیل به یک بحران جهانی پیچیده شده است که حل آن در صورت امکان به مسیری طولانی نیاز خواهد داشت. نقش بازیگران منطقه ای مانند چین نیز در این میان باید مورد توجه قرار گیرد. در نتیجه،‌ صرف اراده و خواست دو طرف برای دستیابی به توافق کافی نیست. برای ثمربخش بودن مذاکرات نیاز به زمان وجود دارد».

«المانیتور» در پایان می نویسد:«ترامپ در تاریخ ۱۲ مه باید درباره تمدید معافیت تحریم های ضد ایرانی تصمیم گیری کند. با این حال، باور عمومی اکنون در ایران آن است که این موضوع روی نمی دهد و در عمل امریکا از برجام خارج خواهد شد».