داستان‌ها و روایت‌های مختلفی در مورد خانم آدلاید بارتلت گفته می‌شود؛ این‌که به واسطه رفتارش مورد توجه پسران جوان قرار می‌گرفت یا این‌که با وجود داشتن همسر، شایعاتی مبنی بر داشتن رابطه با چند مرد دیگر نیز شنیده می‌شد. آدلاید سال 1865 در شهر اورلانز فرانسه از پدر انگلیسی و مادری فرانسوی به دنیا آمد.

در 17 سالگی و برای تکمیل تحصیلات خود به انگلستان رفت و در لندن در خانه سرپرست خود اقامت داشت. یکی از افرادی که به آن خانه زیاد رفت و آمد داشت، ادوین بارتلت، برادر سرپرستش بود که پس از مدتی صمیمیت بین آنها بیشتر شد و در نهایت با یکدیگر ازدواج کردند.

با سفرمی ارزان به نصف جهان سفر کنید!

ادوین که در زمان ازدواج 29 سال داشت و 10 سال بزرگ‌تر از آدلاید بود، به عنوان یک مغازه‌دار مهربان و زحمتکش شناخته می‌شد، اما سبک زندگی او چندان به مذاق همسرش خوش نمی‌آمد. آدلاید بتدریج از خانواده ادوین فاصله گرفت، اما با فردریک برادر کوچک‌تر همسرش ارتباط مخفیانه داشت. در حالی که ادوین تمام وقت و توجه خود را به کسب و کارش معطوف کرده بود، آدلاید در خانه خیاطی می‌کرد و بعضی مواقع نیز دیدارهایی مخفیانه با فردریک داشت.

علاقه او به فردریک تا مدت‌ها پنهان بود تا این‌که پای پدر خانواده بارتلت به این ماجرا باز شد. در یکی از مشاجرات با همسرش پس از این‌که متوجه شد پدر شوهرش قرار است به دعوت ادوین به خانه آنها بیاید، با عصبانیت خانه را ترک کرد و تا چند روز بازنگشت. در همان زمان نیز فردریک غیبش زد و این مساله باعث جدی‌تر شدن شایعات در مورد آنها شد. پس از چند روز که عصبانیت آدلاید فروکش کرد، او به خانه بازگشت و البته از پدر همسرش خواست یک نامه عذرخواهی برایش بنویسد.

سال 1885 آنها به خانه‌ای بزرگ‌تر در منطقه پیمیلکو نقل مکان کردند. پس از مدتی، فردی جوان به نام جورج دایسون که طبع شاعرانه‌ای هم داشت، به مهمان، گاه و بیگاه این خانه تبدیل شد. ادوین تصور می‌کرد دایسون تاثیر مثبتی روی رفتار همسرش می‌گذارد و در نتیجه از عمیق‌تر شدن روابط بین آنها استقبال می‌کرد. چیزی که او به احتمال زیاد متوجه نشد این حقیقت بود که دایسون تمام اشعار خود را خطاب به آدلاید می‌نوشت. البته علاقه دایسون به آدلاید تنها محدود به واژه‌ها و کلمات نشد. به دلیل رفتار عجیب ادوین، رابطه این دو هر روز بیشتر و پس از مدتی شبیه روابط آدلاید با فردریک شد. البته رفتار ادوین در این ماجرا بسیار دخیل بود و اطمینان او به دایسون به قدری زیاد شده بود که او را وصی خود معرفی می‌کرد.

در کمال تعجب در دسامبر 1885، ادوین بشدت مریض شد. او همیشه به سلامت جسمی خود افتخار می‌کرد، اما این بیماری که به عقیده پزشک خانوادگی آنها به دلیل التهاب شدید معده بود، به سرعت توان او را گرفت و او در شب سال نو سال 1886 از دنیا رفت. پزشک که بشدت بیماری مشکوک شده بود دستور کالبد شکافی را صادر کرد و مشخص شد مقدار زیادی مایع کلروفورم در معده‌اش وجود داشته است. تمام شواهد و قرائن به مسموم شدن ادوین دلالت می‌کرد. در این میان فقط یک نکته قابل تامل وجود داشت: هیچ اثری از کلروفورم سوخته در دهان یا گلوی ادوین دیده نمی‌شد.

با مشخص شدن این مساله هم فردریک و هم دایسون مورد بازجویی قرار گرفتند؛ گرچه پرونده علیه دایسون به دلیل نبود مدارک کافی مختومه اعلام شد، اما گفته می‌شد او در چند مورد از یک مغازه لوازم شیمیایی مقداری کلروفورم خریداری کرده بود.

در جریان جلسه دادگاه، آدلاید فضا را بشدت احساسی کرد و با این کار توانست هیات‌منصفه را تحت تاثیر قرار بدهد. او گرچه به دادن کلروفورم به همسرش اذعان کرد، اما گفت این ماده را برای درمان ناتوانی جنسی همسرش به او می‌داده است. هیات‌منصفه با شنیدن این جملات تحت تاثیر قرار گرفت. یکی از معدود دلایل آنها این بود که هیچ اثری از کلروفورم سوخته در گلوی ادوین وجود نداشت. اگرچه آدلاید بارتلت تبرئه شد، اما پس از پایان دادگاه به طرز عجیبی ناپدید شد و پس از مدتی به آمریکا مهاجرت کرد. چند ماه بعد، سِر جیمز پاجیت، یکی از جراحان سرشناس لندن در این زمینه گفت: حالا که این پرونده مختومه اعلام شده، بهتر است آدلاید به ما بگوید چگونه با کلروفورم این کار حساس را انجام داد. 

ركنا