مامه تیام همان گمشده استقلالی‌هاست که بعد از مدت‌ها آن را پیدا کرده‌اند. مهاجمی که با کمترین ضربه و با کمترین زحمت گل بزند. این تیم به واسطه فرصت‌هایی که در نیم‌فصل اول از دست داد فرصتی برای هدر دادن ندارد و تیام هم گویا این قضیه را به خوبی می‌داند و با سرعتی زیاد تلاش می‌کند تا تمام کمبودهای نیم‌فصل اول را برای تیم شفر جبران کند. تیام عملکردی فوق‌العاده در زمان کم حضورش در ایران داشته است.

برای لیگی که بهترین گلزنانش در این سال‌ها در ازای زدن یک گل چندین و چند موقعیت را از دست داده‌اند دیدن مهاجمی مثل تیام جذابیت‌های زیادی دارد. مهاجمی که اهل اسراف و هدر دادن نیست و هر پاس به او می‌تواند یک گل به همراه داشته باشد.

تیام در سه بازی که برای استقلال در لیگ برتر به میدان رفته است مجموعا شش شوت به سمت دروازه حریفان داشته است که ۳ تای آن داخل چارجوب بوده و توانسته دو گل به ثمر برساند. البته او در اولین بازی‌اش تنها ۱۰ دقیقه به میدان رفت و زمان زیادی برای استقلال بازی نکرد. او آمار مشابهی هم در آسیا دارد. در دو بازی شش شوت برای استقلال زده و دو گل و البته یک شوت که منجر به گل‌به خودی بازیکن حریف شد. اگر آن گل را به نام تیام حساب نکنیم باز هم آمار این مهاجم سنگالی قابل توجه است. ۱۲ شوت و چهار گل یعنی این که از هر سه شوت او به سمت دروازه یک شوت تبدیل به گل شده است.

از مجموع ۱۲ شوت او همچنین ۷ شوت در چارچوب بوده است. این آماری است که فعلا تیام را تبدیل به یکی از خطرناک‌ترین مهاجمان ایران و آسیا کرده و امیدواری بزرگتر هواداران استقلال این است که این روند او همچنان ادامه داشته باشد. شماره هفتی که فقط در لیگ قهرمانان این شماره را می‌پوشد اما نه تنها اسیر طلسم این شماره نشده، بلکه نام آن را مجددا بر سر زبان‌ها انداخته است.