روزنامه اسرائیلی «هاارتص» در تحلیلی با اشاره به اعتراضات اخیر در ایران به میزان امکان پذیری مهار آن اشاره کرده است.

به گزارش سایت روزنو ، این روزنامه می نویسد:«مشکل اساسی درباره تظاهرات این است که کسی در مورد تحولات اینده آن نمی تواند پیش بینی کند. این اعتراضات از مشهد اغاز شد به کرمانشاه رسید و سپس به تهران و شهرهای دیگر. اما ایا مجموعه ای از بازداشت ها و استفاده از گاز اشک اور سبب می شوند تا اعتراضات متوقف شوند؟ ‌ایا تجربه اعتراضات ۲۰۰۹ تکرار خواهد شد؟‌ اعتراضات محلی در ایران پیش و پس از برجام روی می دادند و چیز جدیدی نیستند.

 اکثرا از سوی معلمان، کارکنان شهرداری و کارکنان شرکت های دولتی در سال های اخیر در اعتراض به حقوق عقب افتاده و حقوق بازنشستگی معوقه. ایا حکومت می تواند با افزایش دستمزدها این حرکت را خاموش کند. 

به نظر می رسد علل اعتراضات اخیر عمومی تر و فراگیرتر هستند و مربوط به بیماری های عمیق و مزمن در ایران باشند. نرخ بیکاری در ایران به بالای ۱۲ درصد رسیده است. یارانه ها کاهش یافته اند. 

 مهم ترین مسئله عدم وجود چشم انداز روشن اقتصادی علیرغم حذف تحریم ها برای ایران پس از برجام است. اعتراضات به هیچ جناح خاصی مربوط نمی شوند. شعارها رادیکال شده اند. محافظه کاران می توانند تقصیر را به گردن ناتوانی روحانی بیندازند و اصلاح طلبان روحانی می توانند بگویند محافظه کاران مانع پیشرفت و رعایت حقوق بشر شدند.

 روحانی می تواند از این اعتراضات به نفع خود استفاده کند برای حمایت از حقوق بشر و اصلاحات فرهنگی تا بتواند ثبات دولت اش را حفظ کند. در همین حال، محافظه کاران می توانند از تظاهرات برای خنثی کردن قدرت روحانی استفاده کنند. علیرغم منازعه میان دو طیف به طرز عجیب و غریبی نخبگان حاکم در هر دو جناح می خواهند خشم ایجاد شده را ارام کنند و در این باره با یکدیگر اتفاق نظر دارند».

این روزنامه در ادامه می نویسد:«گام های کوتاه مدت می تواند شامل کاهش مالیات و افزایش خدمات رفاهی برای نیازمندان باشند این ها می توانند وضعیت را تحت کنترل دراورند با این حال، تغییرات ساختاری در اقتصاد مانند ساختن کارخانه های بزرگ برای استخدام میلیون ها نفر از بیکاران و کاهش حضور ایران در کشورهای خارجی  فرایندهای بلند مدت هستند و به طور انحصاری در اختیار دولت نیستند.

 برای مثال، خودداری ترامپ از تایید پایبندی ایران به برجام سبب شده تا میل سرمایه گذاران خارجی به سرمایه گذاری در ایران پس از برجام کاهش یابد. روحانی ممکن است در کاهش تورم از ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۳ به ۹ درصد در سال ۲۰۱۷ موفق بوده باشد و صادرات ایران به میزان ۳۰ میلیارد دلار افزایش یافته باشد و انتظار می رود که معاملات بزرگ با روسیه، چین و پاکستان نیز به ده ها میلیارد دلار برسد و تجارت با اتحادیه اروپا دو برابر شده و بیش از ۱۰ میلیارد دلار باشد با این حال، ‌این توافق ها هنوز به مرحله ایجاد شغل جدید و افزایش حقوق شهروندان ایرانی نرسیده اند».

«هاارتص» در ادامه می نویسد:«دستاوردهای نظامی ایران و سیاست خارجی آن کشور عمدتا در خاورمیانه سبب شده تا آن کشور به قدرت منطقه ای در سطح متوسط تبدیل شود این ممکن است وضعیت ایران را در سطح بین المللی تقویت کند اما به نظر می رسد با توحه به هزینه رفاهی و کیفیت زندگی شهروندان ایرانی اکنون نیاز مبرم توجه به خواسته های آنان است و نه صرف هزینه برای سیاست های منطقه ای. سیاست خارجی در راستای احیای غرور ملی زمانی از سوی شهروندان پذیرفتنی است که در عرصه اقتصاد داخلی نیازها برطرف شوند».

این روزنامه چپگرای اسرائیلی و منتقد نتانیاهو می نویسد:«حکومت ایران تاکنون بسیج و سپاه را برای مقابله با معترضان به خیابان ها نفرستاده است. پراکندگی جغرافیایی تظاهرات در شهرهای سرتاسر کشور می تواند این تصور را ایجاد کند که کل ایران در حال آتش گرفتن است اما تعداد تظاهرکنندگان در هر شهر نسبتا اندک است و می توان آن ها را مهار کرد. ادامه تظاهرات در حال حاضر بستگی به نحوه برخورد حکومت با مردم دارد این نسبت میان نخبگان حاکم و مردم را مشخص می کند».