منابع مالی سازمان ملل متحد در ماه‌های اخیر کاهش یافته‌اند. به همین‌خاطر، فعالان حقوق حیوانات هشدار می‌دهند و می‌گویند که این موضع بر بقای گونه‌های نادر از جمله یوز آسیایی که سکونت‌گاه‌شان در ایران است تاثیر منفی خواهد گذاشت. 

به گزارش روز نو، این روزنامه بریتانیایی می‌نویسد: تصور می‌شود که کمتر از ۵۰ یوز آسیایی گوشت‌خوار در حیات وحش در معرض خطر قرار دارند. همه تعداد بازمانده از این یوز در ایران هستند. دانشمندان می‌هراسند که بدون مداخله فوری شانس کمی برای نجات یکی متمایزترین حیوانات شکارچی در جهان وجود داشته باشد. «جمشید پرچی‌زاده» محیط‌بان ایرانی می‌گوید که فقدان کمک‌های مالی به معنی انقراض یوز آسیایی است. او می‌گوید نگران است. ایران شیر آسیایی و ببر مازندران را نیز از دست داده است. او می‌گوید در حال حاضر ما شاهد از بین رفتن یوز آسیایی هستیم». 

این روزنامه می‌افزاید: «یوز آسیایی کمی کوچکتر و پهن‌تر از گونه هم‌خانواده مشابه خود در آفریقا است. لکه‌هایی سیاه بر روی سر و گردن‌اش دارد. یوزها هم آفریقایی و هم آسیایی سریع‌ترین حیوانات روی زمین هستند. یوز‌های آسیایی زمانی در سرتاسر قاره آسیا گسترش یافتند با این حال، در هندوستان منقرض شدند. گسترش کشاورزی در قرون نوزده و بیستم میلادی نیز از تعداد آنان به شدت کاست. در نهایت این‌ گونه جانوری در تمام کشورهای آسیایی که آن زمان بومی آن‌ها بود از بین رفت به جز مناطقی از ایران. 

«سم ویلیامز» دانشمند زیست‌شناسی از دانشگاه «وندا» در آفریقای جنوبی می‌گوید: «تهدیدات مختلفی علیه یوز آسیایی وجود داشته است. به عنوان مثال، آن‌ها توسط شکارچیان محلی که گوسفندها و بزها را شکار می‌کنند کشته می‌شوند. چرا که یوزها معمولا یکی از آن دو حیوان را می‌کشند و می‌خورند. در برخی از موارد کشاورزان یوزها را با استفاده از سگ‌ها شکار می‌کنند. علاوه بر این در جاده‌های ایران نیز ده‌ها یوز به دلیل تصادف جان خود را از دست داده‌اند». 

«گاردین» در ادامه به نقل از Urs Breitenmoser متخصص گروه گربه‌سانان در برن سوئیس به زیست‌گاه‌ها و نحوه پراکنش یوزها در آن می‌پردازد و می‌نویسد: «اکنون در مناطق غربی در کویر وضعیت خوبی ندارند در حالی که در مناطق جنوبی این حیوانات تا حدودی اندکی گسترش یافته است. تنها در شمال در حدود توران و میان دشت است که نشانه‌هایی از حضور آن‌ها به اندازه کافی دیده می‌شود». 

«سم ویلیامز» می‌گوید که کار محیط‌بانی برای حفاظت از یوزها دشوار است. ایران از سال ۱۹۸۰ میلادی با تحریم‌های اقتصادی شدیدی مواحه بوده است و سازمان‌های بین‌المللی با مشکلات زیادی برای انتقال پول به ایران مواجه بوده‌اند. نکته مهم آن است که این پول را می‌توان برای استراتژی‌های حفاظت حیوانات مورد استفاده قرار داد. او اشاره می‌کند که البته برنامه توسعه سازمان ملل متحد در حفاظت از یوزها مهم بود. با این حال، اکنون بخش مهمی از این کمک از بین رفته است. یک سخنگوی آن سازمان گفته است که در چند سال گذشته سازمان ملل ۸۰۰ هزار دلار بودجه برای حفاظت از یوزهای آسیایی در نظر گرفته بود. پروژه‌ای که از سال ۲۰۰۹ میلادی آغاز شد و قرار است دسامبر ۲۰۱۷ به پایان برسد. متاسفانه به دلیل چالش‌های بودجه برنامه توسعه سازمان ملل قادر به گسترش بیشتر این پروژه در شرایط کنونی نیست.