«چرخش روحانی؛ واقعیت یا توهم؟» این سوال چندی است که در میان سیاستمداران مطرح می‌شود و از زمانی جدی‌تر شده که خبر رسید رئیس‌جمهور 2 بار و در فاصله کوتاهی با اعضای جامعه روحانیت دیدار کرده است. هر چند روحانی عضوی از جامعه روحانیت است، اما طی سال‌های گذشته خبری از این دیدارها نبود و همین موضوع سبب حساسیت‌هایی شد.

به گزارش روز نو :سیاستمدارانی که اعتدال آنها بر هیجانشان غلبه داشت، متوجه بودند که ریشه روحانی از ابتدا نسبتی با اصلاح‌طلبی نداشته و هیچ‌گاه هم تمایلی برای انتساب به ‌این جریان سیاسی از خود نشان نداده است. بنابراین نباید از او طلبکار بود که چرا در راستای تحقق اهداف سیاسی جریان اصلاح‌طلب گام برنداشته است. محمدرضا عارف اصلاح‌طلب هم که در سال 92 از کاندیداتوری به‌نفع روحانی اصولگرا کنار رفت، ادعای آن را ندارد که روحانی باید خواسته‌های اصلاح‌طلبان را محقق کند، چنان که چندی قبل به خبرآنلاین گفت: «دولت، دولت اصلاح​طلبان نیست که توقع داشته باشیم رفتار، منش، کردار و عملش در چارچوب اصلاح​طلبان باشد. اصلاح‌طلبان هم مرامنامه و مانیفست مدون و مصوبی ندارند. جبهه‌هایی که در کشور ما وجود دارند، بیشتر قراردادی است. مرامنامه اصولگرایان چیست؟ مرامنامه اصلاح​طلبان چیست؟ تلقی من از اصلاح‌طلبی تفکری است که انقلاب اسلامی با آن تفکر به پیروزی رسید؛ یعنی پایبندی به همه ارزش​ها و اصول انقلاب و پایبندی به همه دستاوردهای انقلابی، بنابر​این نمی​شود به دولت خرده گرفت که شما از تفکر اصلاح​طلبی فاصله گرفته‌​اید. تفکر اصلاح​طلبی چیست؟» با این حال، عصر ایران نوشت: «روحانی قبل از اینکه وارد انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 شود، راه خود را از اصولگرایان جدا کرد. او که از اعضای برجسته جامعه روحانیت به‌عنوان یکی از نهادهای شناخته‌شده محافظه‌کاران بود، در دولت اصلاحات دبیری شورای عالی امنیت ملی را بر عهده گرفت. رئیس‌جمهور کنونی ایران که سابقه حضور در مجلس را در کارنامه خود دارد، در مجلس راستگرای چهارم و پنجم نایب‌رئیس مجلس بود. اما حضور او در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و نزدیکی وی به هاشمی باعث شد تا روحانی از جریان اصولگرایی فاصله بگیرد و به اصلاح‌طلبان نزدیک شود. هجمه تندروها به مدیریت وی در پرونده هسته‌ای و تغییر رفتار او باعث شد او کم‌کم به‌عنوان یک چهره نزدیک اصلاحات شناخته شود تا یک اصولگرا. با بررسی رویکرد جریان اصولگرایی در انتخابات ریاست‌جمهوری می‌توان به ‌این نکته پی برد که روحانی جزو هیچ‌کدام از گروه‌ها و دسته‌های اصولگرایی در انتخابات ریاست‌جمهوری نبوده است، همان‌طور که در روزهای ابتدایی انتخابات نامزد مورد نظر اصلاح‌طلبان نیز نبوده است.» با درنظر داشتن این تحلیل باید چنین نتیجه گرفت که روحانی تا زمان حضور در پاستور چهره‌ای میانه‌رو که گردشی به چپ و راست ندارد، از خود به نمایش می‌گذارد و پس از آن است که مشی خود را نمایان می‌کند. اکثریت بر این باور هستند روحانی گام در مسیر آیت‌ا... هاشمی خواهد گذاشت. در راستای عملکرد رئیس‌جمهور و ادعای چرخش او به اصولگرایان، سیدمحمد غرضی، فعال سیاسی و وزیر دولت آیت‌ا... هاشمی،  گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید.

سال 96 به آقای روحانی رأی دادید؟

رأی دادم.

به آقای روحانی؟

رأی دادم.

تا چه ‌اندازه از عملکرد آقای روحانی در دولت راضی هستید؟

از مشروطه تاکنون90 دولت در ایران تغییر کرده است؛ یعنی 90 نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور آمده و رفته‌اند. در میان این 90 دولت هیچ‌دولتی به ‌اندازه دولت آقای روحانی ارتقا پیدا نکرده است. همه از این دولت حمایت می‌کنند؛ یعنی دولت ایشان مشکلات دولت‌های قبلی را ندارد. در عرصه بین‌المللی هم جریان ترامپ به‌نفع آقای روحانی تمام شد و اروپایی‌ها هم از آقای روحانی حمایت می‌کنند. از سوی دیگر جریان‌های داخلی و خارجی هم با دولت آقای روحانی معارضه نمی‌کنند. بنابراین امیدوارم این اقتدار که البته خیلی ماندگار نیست، چرا که فرصت‌ها می‌آیند و می‌روند، به حل برخی از مشکلات کشور منجر و رضایت مردم حاصل شود.

برخی معتقدند آقای روحانی رأی خود را از جریان اصلاح‌طلب دریافت کرد و به پاستور رفت، اما اکنون به سمت اصولگرایان چرخش کرده و ظاهرا توجهی به اصلاح‌طلبان ندارد.

معمولا چرخش‌ها بنا به مصالح اشخاص یا مصالح کشور است. شما می‌توانید تفسیر کنید که چرخش آقای روحانی مصلحت شخصی است یا مصلحت کشوری. اگر مصلحت کشوری باشد، رضایتی حاصل خواهد شد، اما اگر مصلحت شخصی باشد، نارضایتی پدید می‌آید.

به‌هرحال اکنون این نارضایتی درمیان بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان پدید آمده است، چراکه معتقدند روحانی با رأی این جریان پیروز شده و اکنون توجه بیشتر خود را معطوف به اصولگرایان کرده است.

نارضایتی سیاسی سرجای خودش است، اما نارضایتی اجتماعی بدتر است. آنچه کشور را از منافعش دور می‌کند، نارضایتی اجتماعی است. اکنون نارضایتی اجتماعی زیادی در کشور وجود دارد و نارضایتی سیاسی کمتر است. به‌عنوان نمونه طیف‌های چپ و راست و تندروها و... در کشور با هم اختلاف دارند، اما آنچه 5 تا 6‌میلیون فارغ‌التحصیل را درکشور تهدید می‌کند، بسیار بیشتر از آن است که طیف چپ را تهدید می‌کند. بنابراین اگر این چرخش به سمت حل مساله کشور برود، خوب است، اما اگر به سمت حل مساله سیاسی برود، فایده ندارد.

برخی با نگاه بدبینانه معتقدند روحانی تنها نیازمند رأی اصلاح‌طلبان بود و در برنامه‌های خود به‌ویژه دولت دومش توجهی به آنها نشان نمی‌دهد. پاسخی به آنها دارید؟

سیاستمداران گرفتار مسائل پیش‌بینی‌نشده هستند. اینکه گفته شود روحانی اصلاح‌طلبان را فریب داده است، یک تهمت است که من حاضر نیستم این تهمت را به روحانی و هیچ‌شخص دیگری بزنم. شخصی کاری می‌کند که اگر نتیجه آن مثبت باشد، مردم می‌پسندند. اگر بحث تهمت هم نباشد، اما نتیجه کارهایش منفی باشد، طبیعی است که رویکرد بدی است.

تصور نمی‌کنید برخی مدیریت‌ها در کشور قدیمی شده و اجازه ورود مدیران جوان را نمی‌دهند؟ چه توصیه‌ای در راستای میدان دادن به مدیران جوان دارید؟

ان‌شاءا... نسل جوان کشور را از ما بهتر اداره می‌کند، چرا که انرژی ما در خیابان‌ها هدر می‌رفت، اما انرژی نسل جوان در تلگرام هدر می‌رود که ارزان‌تر و بهتر است. دعوای خیابانی ندارید و دعوای فکر دارید. ان‌شاءا... فضای حضور نسل جوان در عرصه‌های مدیریتی فراهم شود تا کشور را بهتر از ما اداره کنند.

چرخش؟

اما ابراهیم اصغرزاده معتقد است روحانی چرخش داشته است و دلایل این چرخش را معرفی ‌وزرا، چینش‌کابینه، مساله‌ای که نسبت به اقلیت‌های مذهبی پیش آمد، استفاده‌نکردن از اهل سنت، بی‌توجهی به اقوام و حقوق شهروندی برشمرد و گفت: هر چند عمدی‌بودن این چرخش ناگهانی را مبهم می‌دانم، اما بی‌تردید موارد مطرح‌شده، همه به‌عنوان نگاه منفی به عملکرد آقای روحانی محسوب می‌شود. وی تاکید کرد: اینکه روحانی بگوید من میانه‌رو هستم و مساله را به‌تدریج حل می‌کنم، باید بداند که جامعه ما خاطره خوشی از میانه‌روها، تکنوکرات‌ها و بوروکرات‌ها که مشکلشان را حل کنند، ندارد. البته از تندروی هم خاطره خوشی ندارد.