استقلال در نیمه دوم بازی با استقلال خوزستان زمین تا آسمان فرق داشت با آن چیزی که در 45 دقیقه ابتدایی شاهدش بودیم.بازی مقابل چشم تقریبا 20 - 30 هزار هواداری که از تیمشان پیروزی می خواستند شاید کمی کار را سخت کرده بود اما مشخص بود که تیم منصوریان برای رسیدن به یک هدف پا به زمین گذاشته بود؛گرفتن سه امتیاز.اتفاقی که با وجود داشتن موقعیت های مناسب هرگز نیفتاد تا استقلال همان راهی را برود که فصل قبل تجربه اش کرده بود.آنها حالا در رده یازدهم جدول رده بندی قرار دارند و علی منصور به خوبی این را می داند که شاید همه چیز مثل فصل قبل پیش نرود و او و تیمش نتوانند پله به پله صعود کنند و در نهایت نایب قهرمان شوند.احتمالا هواداران هم که دیگر آستانه تحمل شان رو به پایان است دوست ندارند وضعیتی مشابه آنچه در لیگ برتر شانزدهم برایشان اتفاق افتاد را تجربه کنند.

شاید به همین دلیل هم بود که شب گذشته و پس از تساوی با تیم عبدالله ویسی از روی سکوها شعار دادند و علیه منصوریان و استقلالی ها موضع گرفتند.سرمربی استقلال البته به وعده ای که داده بود عمل کرد و همانطور که گفته بود تیمش مالک توپ و میدان در زمین بود اما همه به خوبی می دانند که نمایش خوب و در اختیار داشتن بازی چندان هوادار را راضی نگه نمی دارد و این رسیدن به گل و پیروزی است که باعث می شود پرچم های آنها در ورزشگاه برقصد.صدای اعتراض به عملکرد فنی تیم امسال زودتر از آنچه که منصوریان و تیمش فکرش را می کردند به صدا در آمده است و اگر استقلال در بازی های بعد هم به همین منوال نتیجه بگیرد آنها باید روزهای سخت تری را تجربه کنند.روزهایی که طبق خواسته دیشب هواداران این تیم تغییر در کادر فنی باشد!