اوضاع تا قبل از ديدار پرسپوليس مقابل فولاد تقريباً قابل كنترل بود اما به يكباره همه چيز به‌هم ريخت. برخي از بازيكنان پرسپوليس در كنفرانس خبري بعد از بازي، حرف‌هاي عجيبي به زبان آوردند و از اينكه ميانگين قراردادهاي‌شان يك ميليارد تومان و حتي كمتر از آن يعني 950 ميليون تومان است، احساس نارضايتي كردند آن هم در شرايطي كه به نظرشان، بازيكنان تيم استقلال با ميانگين يك ميليارد و 400 ميليون تومان قرارداد بسته‌اند.

پرسپوليسي‌ها مي‌گويند وقتي فصل قبل مشغول عقد قرارداد با علي‌اكبر طاهري بودند، طاهري به آنها گفته نمي‌تواند بيشتر از يك ميليارد تومان به هيچ بازيكني پول بدهد اما آپشن‌هايي خارج از قرارداد اصلي در نظر مي‌گيرد تا بازيكنان با اتكا به آن، به پول بيشتري برسند كه البته اين موضوع منوط به تلاش خودشان در طول يك فصل مي‌شود. اتفاقاً پرسپوليسي‌ها همه عناوين را از آن خود كردند‌؛ قهرماني در ليگ، صعود از گروه آسيايي، معرفي بهترين گلزن فصل، كمترين گل خورده در ليگ، بهترين مربي فصل و...  با اين شرايط، آپشن‌ها و شروط قرارداد حالت اجرايي به خود مي‌گيرد اما پرسپوليسي‌ها مي‌گويند مديران باشگاه هنوز افزايش آپشن‌ها روي قراردادها را تسويه نكرده‌اند.

چند روز قبل كه يكي از بازيكنان پرسپوليس، با خطاب قرار دادن مدل قرارداد بستن استقلالي‌ها، از مديران باشگاه خود خواست قرارداد بازيكنان پرسپوليس را شبيه به استقلال ببندند، بازيكنان استقلال در مصاحبه‌هايي گفتند قراردادهاي‌شان كاملاً معمولي است و هيچ نكته خاصي ندارد. اين موضوع در همان زمان مهم بود و پس از آن از اهميت افتاد اما بعد از بازي پرسپوليس برابر فولاد، بحث بر سر اين است كه چرا سرخپوشان بايد با ميانگين يك ميليارد تومان و طلب آپشن‌ها به ليگ برگردند اما استقلالي‌ها با قراردادهايي (به صورت ميانگين) يك ميليارد و 400 ميليوني، آن هم با تسويه‌حساب فصل قبل در ليگ هفدهم به ميدان بروند در حالي كه پرسپوليس قهرمان شده و استقلال نايب‌قهرمان! اين بحث جديد، حالا درگيري جديد بين سرخابي‌ها در زمين اقتصاد فوتبالي است.