مهدی غبرایی، مترجم نام‌آشنا و برجسته ادبیات داستانی می‌گوید: ادبیات عامه‌پسند نه‌تنها لطمه‌ای نمی‌زند، بلکه می‌تواند سکوی پرشی باشد برای روی‌آوردن به ادبیات جدی و حرفه‌ای‌تر؛ البته به شرطی که فرد در همام مرحله مطالعه آثار عامه‌پسند درجا نزند.
غبرایی درباره علاقه‌مندی خود به دنیای ترجمه به گفت: من از سال‌های آغازین کودکی شروع به مطالعه ادبیات کردم؛ با مطالعه آثار نویسندگانی چون ذبیح‌الله منصوری، محمدعلی شیرازی و پاورقی‌های مجلات عامه‌پسند عادت مطالعه در من شکل گرفت و به تدریج، مخاطب کتاب‌های «سازمان انتشارات کتاب‌های جیبی» و مجلاتی چون «کتاب هفته» شدم و نویسندگان بزرگی چون همینگوی، فاکنر، داستایفسکی، تولستوی و... را شناختم. هرچند این روال بدون راهنما و معلم شکل گرفت و پیش رفت، ولی فضای حاکم در خانه و فرهنگ خانواده‌ام، به‌عنوان خانواده‌ای اهل هنر، ادبیات و مطالعه، در روی آوردن من به کتاب و کتاب‌خوانی بسیار تأثیرگذار بود. این روال همین‌طور ادامه داشت تا اینکه امروز به اینجا رسیده‌ام. بنابراین، ادبیات عامه‌پسند نه‌تنها لطمه‌ای نمی‌زند، بلکه می‌تواند سکوی پرشی باشد برای روی‌آوردن به ادبیات جدی و حرفه‌ای‌تر؛ البته به شرطی که فرد در همان مرحله مطالعه آثار عامه‌پسند درجا نزند.
وی دیدگاه خود را درباره رمان‌های عامه‌پسند بیان کرد و افزود: جدای از اینکه بخواهم عنوان «عامه‌پسند» روی کارهای خالد حسینی بگذارم، باید بگویم که آثار او به هیچ وجه با دیگر آثاری که از نویسندگانی چون همینگوی، ویرجینیا وولف و حتی موراکامی ترجمه کرده ام، قابل مقایسه نیست. درحین ترجمه «بادبادک‌باز» خالد حسینی، وقتی به نیمه‌های کار رسیدم، اصلا حس خوبی نداشتم و با خودم گفتم که ترجمه این کار از پس مترجمان جوان و تازه‌کار هم برمی‌آید، چه بهتر بود که سراغ نویسنده مهم‌تری می‌رفتم.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
