حامیان دیروز احمدی‌نژاد که اکنون از او برگشته‌اند و بسیاری از اقدامات وی در هشت سال گذشته را تخطئه می‌کنند، در مقابله با روحانی شیوه جالبی را در پیش گرفته‌اند و آن شبیه‌سازی عملکرد رئیس دولت تدبیر ‌و‌ امید به رفتارهای محمود احمدی‌نژاد است.

به گزارش روز نو؛ از همین روست که می‌توان نزدیکی عجیب بابک زنجانی به محمود احمدی‌نژاد و یارانش را ناگهان تبدیل به مناسبات مالی این متهم نفتی با رئیس جمهور و مردان دولت یازدهم ‌کنند. آمارسازی‌های غیرواقعی احمدی‌نژاد را گرفته و نام رئیس جمهور فعلی را به جای احمدی‌نژاد گذاشته و آن را منتسب به دولت فعلی می‌کنند. حتی در بازی دلار تلاش دارند تا دلار فعلی را گران‌تر از دلار دوران محمود احمدی‌نژاد جا بزنند. آن‌ها حتی تلاش می‌کنند تا برخی از نزدیکان رئیس‌جمهور را به رحیمی، مشایی و بقایی تشبیه کنند، تا اکنون که روزگار از احمدی‌نژاد برگشته، منفور ومغضوب اصول‌گرایان شده و حتی از ورود به انتخابات نهی شده، او را در قامت رئیس جمهور فعلی بازسازی کنند و بعد هم با تمام توان به این تصویر خودساخته حمله کنند.
آنها در روزهای گذشته موضوع جدیدی درباره ریاست جمهوری حسن روحانی مطرح کرده‌اند تا شاید شباهتی بسازند، با آنچه که محمود احمدی‌نژاد؛ خودش «دورکاری» خوانده بود و در تاریخ سیاسی ایران به قهر «یازده روزه» معروف شده است. برخی از این دلواپسان موارد مندرج در سخنان رئیس قوه‌قضائیه را بسط داده و از حسن روحانی کسی ساخته‌اند که قصد راه اندازی «فتنه۹۶» را دارد.
رئیس قوه قضائیه در بخشی ازسخنان انتقادی خود درباره رئیس جمهور گفته بود: «ما حرفی نداریم که هم در قوه قضائیه و هم در نهاد ریاست جمهوری معلوم شود که این تجهیزات بسیار فنی مربوط به امنیتی را بدون اطلاع نیروهای امنیتی به داخل ریاست جمهوری بردن؛ با اجازه که بوده است؟ به چه وجهی بوده است؟ پولش از کجا آمده است؟»
اکنون این سخنان دستمایه اتهامات تند و تیزی شده که برخی از رسانه‌های مخالف دولت و چهره‌های تندرو این طیف، به رئیس‌جمهور متنسب می‌کنند. چهره پرکار این روزهای مخالف دولت یعنی کریمی قدوسی وارد میدان شده و از این رهگذر به مسئولان و برخی افراد دیگر نیز اتهاماتی وارد کرده است.
اتهامات بی‌سابقه به رئیس جمهور
وی چند روز پیش در گفت‌وگو با خبرگزاری بسیج پیرو اظهارات رئیس دستگاه قضا درباره انتقال تجهیزات فنی امنیتی به ساختمان پاستور بیان کرد: ما چند سند در ارتباط با فتنه ۸۸ داریم که تاکنون بخش فنی مربوط به فتنه ۸۸ به اطلاع مردم نرسیده و آنچه تاکنون اطلاع رسانی شده، فقط بخش‌های سیاسی آن بوده
است.
کریمی قدوسی در توضیح این مطلب عنوان کرد: یکی از بخش‌های فنی فتنه ۸۸، وارد کردن تجهیزات مخابراتی و پارازیت‌انداز برای ایجاد اخلال در شبکه‌های صداوسیما در زمان فتنه ۸۸ بود، این تجهیزات توسط مهدی هاشمی از طریق سرویس‌های انگلیسی وارد تهران شد و در دستگاه‌های مختلفی نیز نصب شد و توانست شبکه یک صداوسیما را در آن برهه برای مدت ۵ دقیقه مختل کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی ادامه داد: این موضوع به خاطر ایجاد پارازیت‌هایی بود که آن زمان در سیگنال‌های صداوسیما فرستادند و آقای عسگری رئیس فعلی صداوسیما به‌اتفاق چند نفر در بالگرد بر فراز تهران به دنبال پیدا کردن مرکز پارازیت بر روی شبکه‌های صداوسیما بود که آن را پیدا کرده و مختل کردند.
وی بابیان اینکه این بخش از ده‌ها بخش فنی فتنه ۸۸ با محوریت مهدی هاشمی بوده اظهار داشت: این تجهیزات توسط دولت خبیث انگلیس در اختیار مهدی هاشمی و شبکه فتنه قرار داده شده بود که عملا نظام جمهوری اسلامی نتواند لحظه به لحظه مسائل مهم را در بحث فتنه به اطلاع مردم برساند و آن اخلالی که در بحث انتخابات ایجاد کردند را بتوانند پیگیری کنند.
این چهره مخالف دولت افزود: ظاهرا بنا دارند فضای انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ را به سمت دوقطبی کردن پیش ببرند و برای تکرار حوادث ضد امنیتی ۸۸ برای انتخابات آینده نیز هیزم جمع می‌کنند؛ این‌گونه تجهیزات وارد کردند و بنای تکرار آن روز‌ها را
دارند.
نماینده عضو جبهه پایداری با طرح ادعاهایی درباره نحوه حضور رئیس جمهور در ساختمان ریاست جمهوری گفت: اخیرا نیز شاهد هستیم که آقای روحانی ساختمان پاستور را ترک کرده؛ همان‎طور که آقای هاشمی در کاخ مرمر نشسته، رئیس جمهور پاستور را تحویل برادر و فرزندانش داده است و خودش در کاخ سعدآباد نشسته و صبح‌ها ساعت ۱۰ سرکار می‌آید و ساعت ۱۴ آنجا را ترک می‌کند؛ یکی از علت‌هایی که به کاخ سعد آباد رفته همین ورود تجهیزات فنی و امنیتی، ارتباطی، مخابراتی وشنود و ضد شنود است؛ در واقع نه اینکه آقای روحانی این کار‌ها را انجام دهد، اما این اقدامات چتر ضد امنیتی برای قضایای فتنه شده است که خواهش می‌کنیم از دستگاه قضایی از آنجایی‌که پرونده‌ها را در اختیار دارد برای مردم بیشتر این مسائل را تشریح کند و مسئولین امنیتی نیز بخش فنی تهدیدات را در قالب اصحاب و سران فتنه به خصوص در دولت یازدهم پیگیری کنند.
انگیزه پشت اتهام زنی
این اتهامات آن قدر سنگین است که به نظر می‌رسد انگیزه‌ای بزرگ پشت آن باشد که شخصی را وادار کند تا این چنین بی‌محابا درباره رئیس جمهور قانونی کشور سخن بگوید و در این میان بی‌هراس از قانون به برخی افراد دیگر نیز تهمت‌هایی بزند.این موضوع در روزهای گذشته از سوی مسئولان نهاد ریاست جمهوری تکذیب شده است. معاون کل ‌سرپرست نهاد ریاست جمهوری هم غیبت حسن روحانی در نهاد ریاست جمهوری و هم ورود تجهیزات امنیتی به مجموعه پاستور را تکذیب کرد و گفت: آقای رییس جمهوری با همه قوت و قدرت در مجموعه ریاست‌جمهوری و در محل اصلی ریاست جمهوری همواره حضور داشته و فعالیت می‌کنند و نیازی به حضور در مکان‌های مختلف و متنوع ندارند.
مرتضی بانک با بیان اینکه نمی‌داند این صحبت‌ها با چه رویکرد و براساس چه نشانه‌هایی است، ادامه داد: هرکاری در مسایل امنیتی نهاد ریاست جمهوری شده با هماهنگی سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات صورت گرفته و قطعا تخلف نبوده است.
تاکتیک دروغ بزرگ و بازنده شجاع
اما به نظر می‌رسد که این گروه در آستانه انتخابات، استراتژی خاصی را برگزیده‌اند. اول اینکه به تبعیت از چهره مشهور رسانه‌ای جهان «یوزف گوبلز» وزیر تبلیغات آلمان نازی در زمان صدارت آدولف هیتلر «دروغ بزرگ» را در دستور کار قرار داده‌اند.‌‌ همان که با این کلمات توصیف می‌شود:«هیچ‌وقت تصدیق نکنید که دشمن ممکن است صفت خوبی داشته باشد، هیچ‌وقت جایی برای جایگزین باقی نگذارید، در آن واحد روی یک دشمن متمرکز شوید و تقصیر هر اتفاق بدی را بر گردن او بیاندازید. مردم دروغ بزرگ را زود‌تر از دروغ کوچک باور می‌کنند و اگر دروغی را مکرراً تکرار کنید، دیر یا زود آن را باور خواهند کرد.» به همین خاطر به نظر می‌رسد که باید منتظر بود که این موضوع در ماه‌های آینده نیز تکرار شود، به گونه‌ای که به نوعی کلیدواژه برای حمله انتخاباتی به رئیس جمهور از آن استفاده شود.
در دنیای فوتبال یک تیم از پیش بازنده، اصطلاحا «چیزی برای ازدست دادن ندارد» و در جریان بازی نه برایش برد مهم است ونه رعایت اخلاق و قوانین بازی، تنها ضربه زدن به حریف اهمیت پیدا می‌کند، در جریان این بازی اگر بازیکنان راهی به دروازه حریف نیابند، ساق‌های بازکنان تیم مقابل می‌تواند، هدف خوبی باشد که اگر تیم حریف برنده از میدان خارج شود، حداقل تلفاتی از برخی جهات متحمل شهد باشد. در این تاکتیک تیم از پیش بازنده، شجاعتی به دست خواهد آورد و از انجا که چیزی برای دفاع ندارد، بنا را برحمله می‌گذارد.
در این میان برخی از افراطیون وابسته به جریان اصولگرا، نیز ناامید از اقبال مردمی به نامزدهای احتمالی خود و حتی مایوس از پذیرش این نامزد‌ها از سوی دیگر طیف‌های جناح اصولگرا، در نقش یک بازنده شجاع وارد میدان می‌شوند و با چهره‌ای تهاجمی - که مشخص است هیچ چیزی جلودارش نخواهد بود – بازی را آغاز خواهند کرد.

*همدلي